10067
sebep sonuç ilişkisi bakımından yaşadığı düşüşü mario balotelli'ye benzetiyorum.
balotelli ilk parladığı zamanlar tekniği iyi ayağı düzgün bir forvet oyuncusuydu. hatta 4 3 3 ün sağında oynadığı oluyordu. sonra zamanla stoperlerin kucağında oynayan temaslı oyunu seven bir santrafor haline geldi. bıunu kendisinden hocaları mı istedi yoksa kendisi ben stoperle sürekli temaslı oynamalı onu fiziğimde alt etmeliyim diye saçma bi egoya mı kapılıp böyle bi oyuncuya dönüştü bilemem ancak kendisi bu tarz bi oyuncu olmadığı için bu dönüştüğü yeni oyuncu kendisinin kalitesini düşürdü.
burak yılmaz da 2013 yılına kadar hep rakiple temassız oynayan, rakibe kendini unutturan rakibin hatasını kollayıp boşluğu bulduğunda ansızın pozisyona girip golü bulan bir forvet oyuncusuydu ki şampiyonlar liginde attığı 8 gol schalke'ye attığı enfes goller hep bu dönemine ait.
sonra drogba gelince sol kanatta buldu kendisini ve sol açıktayken ne kadar yeteneksiz bir oyuncu olduğunu fark etmesi, kaçırdığı goller bir özgüven sorununa sebep oldu.
ama asıl sorun drogba gittikten sonra baş gösterdi. burak yılmaz kendisini gol kralı yapan zirveye çıkaran o eski burak yılmaz'ı unutmuş, kendisinin sol kanatta oynamasına sebep olan drogba stili oynamaya başlamıştı.
drogba stilinden kastım şu. stoperlerin kucağında bekleyen, top geldiğinde onlara fiziksel üstünlük kurarak alt etmeye çalışan bir oyuncu haline gelmeye çalışmak. ancak burak'ın ön liberodan forvet arkasına, forvet arkasından sağ açığa sağ açıktan forvete evrilmesi zaten 25 yaşını bulmuştu. kendisinin fiziksel özellikleri ve sırtı dönük oynama becerisi bu oyun stiline hiç müsait olmadığından git gide kalitesi düştü.
sonuç olarak burak yılmaz da balotelli gibi kendisini golcü yapan oyun stilinden vazgeçip başka bir oyuncuya dönüşmeye çalışınca sıçmıştır.
not: burak yılmaz'la balotelli'yi kıyasladı, drogbayı kıyasladı vs gibi muhabbetler yapan okuduğunu anlama özürlü ergenlere yada kasti olarak çarpıtanlara çok ağır küfrederim.
balotelli ilk parladığı zamanlar tekniği iyi ayağı düzgün bir forvet oyuncusuydu. hatta 4 3 3 ün sağında oynadığı oluyordu. sonra zamanla stoperlerin kucağında oynayan temaslı oyunu seven bir santrafor haline geldi. bıunu kendisinden hocaları mı istedi yoksa kendisi ben stoperle sürekli temaslı oynamalı onu fiziğimde alt etmeliyim diye saçma bi egoya mı kapılıp böyle bi oyuncuya dönüştü bilemem ancak kendisi bu tarz bi oyuncu olmadığı için bu dönüştüğü yeni oyuncu kendisinin kalitesini düşürdü.
burak yılmaz da 2013 yılına kadar hep rakiple temassız oynayan, rakibe kendini unutturan rakibin hatasını kollayıp boşluğu bulduğunda ansızın pozisyona girip golü bulan bir forvet oyuncusuydu ki şampiyonlar liginde attığı 8 gol schalke'ye attığı enfes goller hep bu dönemine ait.
sonra drogba gelince sol kanatta buldu kendisini ve sol açıktayken ne kadar yeteneksiz bir oyuncu olduğunu fark etmesi, kaçırdığı goller bir özgüven sorununa sebep oldu.
ama asıl sorun drogba gittikten sonra baş gösterdi. burak yılmaz kendisini gol kralı yapan zirveye çıkaran o eski burak yılmaz'ı unutmuş, kendisinin sol kanatta oynamasına sebep olan drogba stili oynamaya başlamıştı.
drogba stilinden kastım şu. stoperlerin kucağında bekleyen, top geldiğinde onlara fiziksel üstünlük kurarak alt etmeye çalışan bir oyuncu haline gelmeye çalışmak. ancak burak'ın ön liberodan forvet arkasına, forvet arkasından sağ açığa sağ açıktan forvete evrilmesi zaten 25 yaşını bulmuştu. kendisinin fiziksel özellikleri ve sırtı dönük oynama becerisi bu oyun stiline hiç müsait olmadığından git gide kalitesi düştü.
sonuç olarak burak yılmaz da balotelli gibi kendisini golcü yapan oyun stilinden vazgeçip başka bir oyuncuya dönüşmeye çalışınca sıçmıştır.
not: burak yılmaz'la balotelli'yi kıyasladı, drogbayı kıyasladı vs gibi muhabbetler yapan okuduğunu anlama özürlü ergenlere yada kasti olarak çarpıtanlara çok ağır küfrederim.
