1
6 ekim 2024 tarihli, tsi 05:00'da ana kartı başlayan dövüş organizasyonu. saati nedeniyle sadece ana kartı izledim, gördüklerimi paylaşayım.
ketlen vieira - kayla harrison müsabakası
bu müsabakada ben kayla ground & pound'da bir galibiyet çıkarabilir diyordum. kayla'dan beklediğim body slamleri falan göremedim, önceki dövüşlerinde de, ufc'deki holly holm maçında da daha etkileyiciydi ancak kazanmayı bildi. ketlen de çok kötü gözükmedi ve hasar verdi. kayla basın toplantısına takılıp duygusal yaklaşmasaydı bence yere alıp yerde ezmeye daha rahat odaklanabilirdi. izlediğim vasat kayla sıralamanın iki numarasını bu haliyle geçti. aynı gece dövüşen raquelle ve pena'yı da döverdi bence. dönerse amanda nunes, aktiflerden belki norma dumont bir tık sıkıntı yaratabilir, onun dışında o kiloda rakibi yok gibi. bugün izlediğim diğer kadın dövüşçüler şampiyon ve contender idi, ikisini de yerdi kayla. hatta ketlen de belki de ikisini yerdi. ha nunes'in de pena'ya arkayı kaptırıp rear naked choke yemişliği var ama olsun.
roman dolidze - kevin holland müsabakası
khamzatzede holland'ın ölürken dahi bıdı bıdıyla rakip savuşturmaya çalıştığı bir maç izledik. yalnız dolidze nasıl yaptı anlamadım, armbar denerken adamı kaburgadan sakatladı. ben o pozisyonda rotator cuff sakatlığı sandım çünkü omuz çok saçma döndü. ancak kevin sakatlıktan dolayı devam edemedi. maçta da güzel bir dolidze takedownı dışında pek bir şey görmedik.
jose aldo - mario bautista müsabakası
öncelikle utah polisini görevinin başına davet ediyorum, soygun var. göbek atar gibi tellerde omuz atma dışında telde kontrole puan vererek maçı jose aldo'dan alıp mario bautista'ya verdiler. yani o telde bir şey de çıkmadı. tırmanıp arkasına mı geçti? ayak oyunuyla yere mi aldı? yahu aldo %100 takedown savunmasıyla tamamladı maçı. paddy gibi sikletinin irileri tartı sonu abansın pizzaya ve suya, 10 kilo fazla koyup rakibi telde ezsin. orada leg takedown falan da gereksiz demek ki, tele adam yapıştırmak kararla maçı almaya yetiyor. hasar veren aldo, bir şeyler izleten aldo, maçı alan bautista. soygun var.
raquel pennington - julianna pena müsabakası
25 dakika rauntlar özelinde maç bir oraya bir buraya gitti. genellikle kemer maçlarında belirgin bir fark yoksa kemer alınmaz denir. yani sen meydan okuyan olarak örneğin merab-o'malley maçı gibi rakibi ezemezsen bitirmen gerekir rakibini, devasa bir fark koyamazsan kemeri almazlar. ancak strickland-plessis maçından sonra bu kemer maçı da beni şaşırttı. ben orada kararı strickland lehine bekliyordum, adamın kemeri aldıkları gibi hızlı bir rövanş da verilmedi. bana göre eğer kemer kararla el değiştiriyorsa sıradaki maç iki dövüşçünün rövanşı olmalı. kemer dövüşçü bitirilerek el değiştirmediyse adama rövanş hakkını vermek zorundasınız. neyse maça dönelim, pena birkaç kere yere çok güzel gitti, raquel güzel birkaç strike yaptı, vasat bir maç izledi. kötü diyemem, iyi diyemem.
alex "poatan" pereira - khalil "rocky balboa" rountree jr. müsabakası
bu lakabı khalil'e ben taktım, bugün itibariyle bu lakabı da aslanlar gibi taşıyacağına inanıyorum. baba bize raging bull izletti. de niro nasıl devrilmiyordu hatırladınız mı? rocky balboa nasıl paramparçayken ayaktaydı, hatırladınız mı? onu izletti. şampiyona geliriz ama biraz rountree konuşalım. ikili kombinasyonları şahaneydi, patlayıcı gücünü gördük, hızını gördük, knockdown yaptı, etkili yüksek tekme gördük, alex pereira gibi bir canavardan 100 darbeyi emme performansı gördük. bu saatten sonra rocky listelerde sekiz de olsa on sekiz de olsa kalplerde bir numaradır. utah seyircisini de öyle böyle kazanmadı. rakibine zor bir maç verdi, maç ayarlayanlara gak-guk edenleri susturdu, kendini gösterdi, seyircileri kazandı, ekran başındakileri kazandı, kemer dışında her şeyi kazandı. sevgi kazandı, saygı kazandı, hayran kazandı.
poatan'a dönersek, maça rakibin üzerine uçarak başladı. o uçuştan nakavt çıkartsaydı çok enteresan olacaktı ki çoğu ufc izleyicisi de ilk iki dakikada nakavt bekliyordu. bu arada iki dövüşçü de başkasını uyutacak darbeleri birbirine indirmeyi başardı ama bu iki adam da dayanıklılıklarını ispatladılar. khalil'in kendini bitik halde de olsa beşinci raunda taşımasını çok isterdim. çok ama çok hak etti. poatan dördüncü roundda bize şunu göstermiş oldu: ilk iki rauntta uyutursam uyuturum, olmazsa ne kardiyomda problem var, ne dayanıklılık zaafım var, ne sürpriz nakavtlara uğrayacak kadar tedbirsizim artık, ne de dövüş zekamda noksanlık var. dördüncü raunt bir şampiyonun ustalık eseriydi. hastasıyız.
pereira yine geldi bir kartı vasatlıktan kurtardı. bu arada vasat, ortalama demek. kelimeyi doğru kullanalım. bu kart kötü bir kart değildi, ne kartlar gördük. pereira 139326. kez kemer korudu bu sene, rocky kalpleri kazandı, kayla kemere göz kırptı, artık gözümüz ufc 308'de. orada da kalpler holloway için atacak. arada sanırım iki fight night var ama ben 308'e odaklıyım. ibo aslan var, hiç bitirilmemiş shortest notice ile maça gelmiş ige'nin maçı var, manyak khamzat'ın maçı var, topuria ile holloway'in savaşı var, sharabullet ve ankalaev var. var da var. isimler şahane bu kartta.
bir de sürpriz beklentiyle sonunu getireyim: rakic sakatlanırsa manyak pereira kısa zaman anlamadan ankalaev'i de dövmek için gelir. döver mi bilemiyorum, vakit az. ama gel kartı kurtar demek alışkanlık oldu. pereira ne bundan kaçar, ne ankalaev'den kaçar.
ketlen vieira - kayla harrison müsabakası
bu müsabakada ben kayla ground & pound'da bir galibiyet çıkarabilir diyordum. kayla'dan beklediğim body slamleri falan göremedim, önceki dövüşlerinde de, ufc'deki holly holm maçında da daha etkileyiciydi ancak kazanmayı bildi. ketlen de çok kötü gözükmedi ve hasar verdi. kayla basın toplantısına takılıp duygusal yaklaşmasaydı bence yere alıp yerde ezmeye daha rahat odaklanabilirdi. izlediğim vasat kayla sıralamanın iki numarasını bu haliyle geçti. aynı gece dövüşen raquelle ve pena'yı da döverdi bence. dönerse amanda nunes, aktiflerden belki norma dumont bir tık sıkıntı yaratabilir, onun dışında o kiloda rakibi yok gibi. bugün izlediğim diğer kadın dövüşçüler şampiyon ve contender idi, ikisini de yerdi kayla. hatta ketlen de belki de ikisini yerdi. ha nunes'in de pena'ya arkayı kaptırıp rear naked choke yemişliği var ama olsun.
roman dolidze - kevin holland müsabakası
khamzatzede holland'ın ölürken dahi bıdı bıdıyla rakip savuşturmaya çalıştığı bir maç izledik. yalnız dolidze nasıl yaptı anlamadım, armbar denerken adamı kaburgadan sakatladı. ben o pozisyonda rotator cuff sakatlığı sandım çünkü omuz çok saçma döndü. ancak kevin sakatlıktan dolayı devam edemedi. maçta da güzel bir dolidze takedownı dışında pek bir şey görmedik.
jose aldo - mario bautista müsabakası
öncelikle utah polisini görevinin başına davet ediyorum, soygun var. göbek atar gibi tellerde omuz atma dışında telde kontrole puan vererek maçı jose aldo'dan alıp mario bautista'ya verdiler. yani o telde bir şey de çıkmadı. tırmanıp arkasına mı geçti? ayak oyunuyla yere mi aldı? yahu aldo %100 takedown savunmasıyla tamamladı maçı. paddy gibi sikletinin irileri tartı sonu abansın pizzaya ve suya, 10 kilo fazla koyup rakibi telde ezsin. orada leg takedown falan da gereksiz demek ki, tele adam yapıştırmak kararla maçı almaya yetiyor. hasar veren aldo, bir şeyler izleten aldo, maçı alan bautista. soygun var.
raquel pennington - julianna pena müsabakası
25 dakika rauntlar özelinde maç bir oraya bir buraya gitti. genellikle kemer maçlarında belirgin bir fark yoksa kemer alınmaz denir. yani sen meydan okuyan olarak örneğin merab-o'malley maçı gibi rakibi ezemezsen bitirmen gerekir rakibini, devasa bir fark koyamazsan kemeri almazlar. ancak strickland-plessis maçından sonra bu kemer maçı da beni şaşırttı. ben orada kararı strickland lehine bekliyordum, adamın kemeri aldıkları gibi hızlı bir rövanş da verilmedi. bana göre eğer kemer kararla el değiştiriyorsa sıradaki maç iki dövüşçünün rövanşı olmalı. kemer dövüşçü bitirilerek el değiştirmediyse adama rövanş hakkını vermek zorundasınız. neyse maça dönelim, pena birkaç kere yere çok güzel gitti, raquel güzel birkaç strike yaptı, vasat bir maç izledi. kötü diyemem, iyi diyemem.
alex "poatan" pereira - khalil "rocky balboa" rountree jr. müsabakası
bu lakabı khalil'e ben taktım, bugün itibariyle bu lakabı da aslanlar gibi taşıyacağına inanıyorum. baba bize raging bull izletti. de niro nasıl devrilmiyordu hatırladınız mı? rocky balboa nasıl paramparçayken ayaktaydı, hatırladınız mı? onu izletti. şampiyona geliriz ama biraz rountree konuşalım. ikili kombinasyonları şahaneydi, patlayıcı gücünü gördük, hızını gördük, knockdown yaptı, etkili yüksek tekme gördük, alex pereira gibi bir canavardan 100 darbeyi emme performansı gördük. bu saatten sonra rocky listelerde sekiz de olsa on sekiz de olsa kalplerde bir numaradır. utah seyircisini de öyle böyle kazanmadı. rakibine zor bir maç verdi, maç ayarlayanlara gak-guk edenleri susturdu, kendini gösterdi, seyircileri kazandı, ekran başındakileri kazandı, kemer dışında her şeyi kazandı. sevgi kazandı, saygı kazandı, hayran kazandı.
poatan'a dönersek, maça rakibin üzerine uçarak başladı. o uçuştan nakavt çıkartsaydı çok enteresan olacaktı ki çoğu ufc izleyicisi de ilk iki dakikada nakavt bekliyordu. bu arada iki dövüşçü de başkasını uyutacak darbeleri birbirine indirmeyi başardı ama bu iki adam da dayanıklılıklarını ispatladılar. khalil'in kendini bitik halde de olsa beşinci raunda taşımasını çok isterdim. çok ama çok hak etti. poatan dördüncü roundda bize şunu göstermiş oldu: ilk iki rauntta uyutursam uyuturum, olmazsa ne kardiyomda problem var, ne dayanıklılık zaafım var, ne sürpriz nakavtlara uğrayacak kadar tedbirsizim artık, ne de dövüş zekamda noksanlık var. dördüncü raunt bir şampiyonun ustalık eseriydi. hastasıyız.
pereira yine geldi bir kartı vasatlıktan kurtardı. bu arada vasat, ortalama demek. kelimeyi doğru kullanalım. bu kart kötü bir kart değildi, ne kartlar gördük. pereira 139326. kez kemer korudu bu sene, rocky kalpleri kazandı, kayla kemere göz kırptı, artık gözümüz ufc 308'de. orada da kalpler holloway için atacak. arada sanırım iki fight night var ama ben 308'e odaklıyım. ibo aslan var, hiç bitirilmemiş shortest notice ile maça gelmiş ige'nin maçı var, manyak khamzat'ın maçı var, topuria ile holloway'in savaşı var, sharabullet ve ankalaev var. var da var. isimler şahane bu kartta.
bir de sürpriz beklentiyle sonunu getireyim: rakic sakatlanırsa manyak pereira kısa zaman anlamadan ankalaev'i de dövmek için gelir. döver mi bilemiyorum, vakit az. ama gel kartı kurtar demek alışkanlık oldu. pereira ne bundan kaçar, ne ankalaev'den kaçar.
