272
şizofreniye bağladım. gün içinde kafamda, rüyalarımda bu maçı oynamaktan, hesaplamalar yapmaktan. gidip fenerbahçe'nin morali bozulsun diye otobüs camına kendimi atacağım o derece =( . hakemler, türlü türlü oyunlar yüzünden adamlar hala şampiyonluk yarışı veriyor. ölü dedeye viagra vermek gibi =( cidden 3 haftadır metin oktay parçalı klasik formam koltuğun üzerinde kalıplı duruyor. gidip gidip öpüp düzeltiyorum. kıyafetlerimin en üstüne koyuyorum. şampiyonluk gelsin de giyeyim diye. bence maçtan önce oyunculara şöyle bir geçmişten kareler sunsak ne güzel olurdu. alnı patlayan gerets, yüzü kanlı elmander, çıkık omuzlu bülent... güzel netice olsun da isterse muslera popsuyla top tutsun, umut gol atıp secdeye yatsın, melo yengeç dansı yapsın. sapıtıyorum yemin ederim ya. yarın şuraya mutluluktan titreyen parmaklarımla yazılar yazmak istiyorum. ''dün seninle yarışan, bugün herkes perişan'' yazmak istiyorum.
