95
o zamanlar 16 yaşındayım ağabeyim maç için biletleri aldı gidelim sonuna kadar savaşan takıma destek verelim şampiyonluk gitse de bu futbolcular bunları hakkediyor dedi. yeni açık kapalıya yakın yerdeydik dakikalar geçtikçe heyecan arttı. yanımızda başka bir arkadaş vardı o uğurlu geliyor diye ona vermiştik kulaklıktan o dinliyordu fenerin maçını. bende bir köşeye gidip dua etmeye başladım. kabe hocası sudaysi gibi duaları okurken gözüm arkadaşın suratındaydı. yaptığı mimiklerden ne olup bittiğini anlamaya çalışıyordum. o an geldi maç bitti şampiyon olduk hemen kapalıya tırmandık inanılmaz bir şeydi. hayalimdeki üniversiteyi kazandım zaman bile o kadar sevinmemiştim yemin ederim. galatasaraylı olmak başka ya...
