561
hep anı hikaye denir ya yine öyle olan maç. futboldan anlayarak 80'li yılların başından beri galatasaray fener maçlarını izlerim. o zaman bu zaman fark yaratan tek şey hep ve sadece kaleci farkı olmuştur. örneğin o yıllarda bizde panter simoviç vardı. fener'de de lukovcan adlı bir kalas. hatta bu kalasın zamanında sağ kolu kırılmış, yani herkes sağına at yeter, içeri alır diyordu. yahu kardeşim böyle tek kale bir maç azdır. kalas lukovan panter kesildi. klasik fener'e şanssızlığımız depreşince de yan direkten üst direkten toplar döndü. ve fener ezikçe oynadığı maçta bir atakla golü buldu ve 1-0 yenildik. ondan sonra da engin'ler, rüştü'ler geldi. yine pekçok gol pozisyonumuz hiç oldu ve hep üstün oynadığımız maçları fener'e hediye etmiş olduk. şimdi de volkan yıllardır fener'i elimizden tek başına alıyor. artık şans mı denir, ne denir bugün de aynısı oldu. hele yasin'in şutunu çıkarınca sadece güldüm.
sonuç olarak, galatasaray kompleksinden ötürü, tek övünecekleri konu galatasaray'ı kendi sahasında yenmek olan fener'in, bilhassa kalecileri isterse kova olsun bizim maçlara iyi odaklanıyor.
sonuç olarak, galatasaray kompleksinden ötürü, tek övünecekleri konu galatasaray'ı kendi sahasında yenmek olan fener'in, bilhassa kalecileri isterse kova olsun bizim maçlara iyi odaklanıyor.
