241
savruldu kelebeğin kanatları
mis kokusu çiçekler içinde
dudağında son bir şarkı
mavi gök renginde
bir örümcek ördü ağlarını
kanı bozuk bir akşam
ne allah'ı vardı ne kitabı
ayın karanlık yüzü
maskesine düşüyordu gölgesi
kelebeğin gideceği yerde
bahar gelecek
içinde ne fırtınalar esecek olmadı
bu kader değil örümceğin ağları
kanıma dokunuyor yalnızlığı
bir kahpe yontması avuçlarında
çırpınan kanatları
dudağında yoruldu kelebeğin şarkısı
gördüğü rüyanın izleri saklı
gözlerinde ''yirmi''yaş sızısı
sindi üzerine ''üç''leş kokusu
yangın ormanları tutuştu
tutuştu elleri
yarım kalan şarkılar eşliğinde
özgecan gittiğin yerlerde
hasret kokar baharlar
özgecan bıraktığın yerlerde
son bahar
mustafa serkan sınmaz
mis kokusu çiçekler içinde
dudağında son bir şarkı
mavi gök renginde
bir örümcek ördü ağlarını
kanı bozuk bir akşam
ne allah'ı vardı ne kitabı
ayın karanlık yüzü
maskesine düşüyordu gölgesi
kelebeğin gideceği yerde
bahar gelecek
içinde ne fırtınalar esecek olmadı
bu kader değil örümceğin ağları
kanıma dokunuyor yalnızlığı
bir kahpe yontması avuçlarında
çırpınan kanatları
dudağında yoruldu kelebeğin şarkısı
gördüğü rüyanın izleri saklı
gözlerinde ''yirmi''yaş sızısı
sindi üzerine ''üç''leş kokusu
yangın ormanları tutuştu
tutuştu elleri
yarım kalan şarkılar eşliğinde
özgecan gittiğin yerlerde
hasret kokar baharlar
özgecan bıraktığın yerlerde
son bahar
mustafa serkan sınmaz