39
sözlükte birkaç defa gözüme çarpmıştı yazdıkları ama hiç kısmet olmadı konuşmak, tanışmak. keşke o bunalım yaşadığını anlattığı zamanlarda farkedip yanında olabilseydik kardeşim. bu üzüntünün bir tarifi yok, arkanda bıraktığın ufacık çınar'ın, kardeşin, annen, baban... nasıl kıydın kendine dedirtiyor insana. hayat gerçekten acımasız bugün var yarın yoksun. mekanın cennet olsun kardeşim sensiz bir kişi eksiğiz artık.
