9362
her şeyi geçtim, sevene de kızana da hak veriyorum ben, benim içinse her şeye rağmen sevgi yönüm ağır basıyor. küfür edenlere ise hiçbir saygı duyamıyorum, neyse... lakin bu adamın her kaybedilen maç sonrası hatırlanması sorun değil, bence çok da doğal bir olay. arkadaş, ben bir taraftar olarak, terim zamanından beri doğru düzgün gurur duyamadım takımımla, istediğimiz özlediğimiz galatasaray'a tam kavuşmuştuk, oyuncusuyla, başkanıyla, hocasıyla, taraftarıyla inanılmaz sempatik bir takımdık. avrupa'da yükseliyorduk, ülkede rakiplerimizin de durumunun katkısıyla dominasyonu sağlamıştık, avrupa'da imrendiğimiz takımlardaki istikrar ve birlikteliğe ilk defa ulaşıyorduk, sonra bi sabah uyandık, ve her şey yok oldu. tepetaklak olduk, kahraman oyuncularımız sahada sürünüyor, başkan an itibariyle bırakıyor, gelen hocalar gideni aratır oldu, taraftar desen resmen kendi içinde savaş halinde. ben sıradan bir galatasaray taraftarı olarak, zerre suçum olmamasına rağmen, bunların içine sürüklendim, neler olduysa ceremesini en çok ben çektim, şimdi o günleri özlemeyeyim de ne yapayım, bu adamı, o günlerimizi anmayayım da ne yapayım?
elbette önümüze bakacağız, geçmişe dönme şansımız yok, fakat yarın öbür gün denk getirip yine her şey istediğimiz gibi olduğunda, bir sabah uyanıp yine kaosun içinde düşmeyeceğimizin garantisi de yok, geleceğe de umutla bakamıyorsun haliyle. önümüze ne konulursa onu yiyoruz, kulübün şu hallerini görüp kahroluyoruz sadece.
elbette önümüze bakacağız, geçmişe dönme şansımız yok, fakat yarın öbür gün denk getirip yine her şey istediğimiz gibi olduğunda, bir sabah uyanıp yine kaosun içinde düşmeyeceğimizin garantisi de yok, geleceğe de umutla bakamıyorsun haliyle. önümüze ne konulursa onu yiyoruz, kulübün şu hallerini görüp kahroluyoruz sadece.
