174
mesnevî'nin ilk 18 beyti. bu beyitleri mevlânâ'nın kendisi yazmıştır.
bişnev ez ney çün hikâyet mîküned
ez cüdâyîhâ şikâyet mîküned
kez neyistân tâ merâ bübrîdeend
ez nefîrem merd ü zen nâlîdeend
sîne hâhem şerha şerha ez firâk
tâ bigûyem şerh-i derd-i iştiyâk
herkesî kû dûrmand ez asl-ı his
bâz cûyed rûzgâr-ı vasl-ı hîs
men beher cem’iyyetî nâlân şüdem
cüft-i bedhâlân ü hoşhâlân şüdem
herkesî ez zann-i hod süd yâr-i men
vez derûn-i men necüst esrâr-i men
sırr-ı men ez nâle-i men dûr nist
lîk çeşm ü gûşrâ an nûr nîst
ten zi cân ü cân zi ten mestûr nîst
lîk kes râ dîd-i cân destûr nîst
âteşest în bang-i nây ü nîst bâd
her ki în âteş nedâred nîst bâd
âteş-i ışkest ke’nder ney fütâd
cûşiş-i ışkest ke’nder mey fütâd
ney harîf-i herki ez yârî bürîd
perdehâyes perdehây-i mâ dirîd
hem çü ney zehrî vü tiryâkî ki dîd
hem çü ney dem sâz ü müştâkî ki dîd
ney hadîs-i râh-i pür hun mîküned
kıssahây-i ışk-ı mecnûn mîküned
mahrem-î în hûş cüz bîhûş nist
mer zebânrâ müşterî cüz gûş nîst
der gam-î mâ rûzhâ bîgâh şüd
rûzhâ bâ sûzhâ hemrâh şüd
rûzhâ ger reft gû rev bâk nîst
tû bimân ey ânki çün tû pâk nist
herki cüz mâhî zi âbeş sîr şüd
herki bîrûzîst rûzeş dîr şüd
der neyâbed hâl-i puhte hîç hâm
pes sühan kûtâh bâyed vesselâm
türkçesi:
neyi dinle! neler anlatıyor; ayrılık hallerinden nasıl şikâyet ediyor...
beni kamışlıktan kestiklerinden beri ,feryâdımdan erkek ve kadınlar ağlayıp inlemektedirler.
ayrılıktan şerha şerhâ olmuş bir sine isterim.ta ki iştiyak derdini şerh edeyim.
bir kimse ki, kendi aslından ayrılıp uzaklaşır, yine vuslat zamanını arar.
ben her mecliste inledim. kötü huylu olanlarla da, iyi huylu olanlarla da eş oldum.
herkes kendi zannına göre benim yârim oldu. benim içimdeki , sırlarımı arastırmadı.
benim sırlarım, inleyisimden uzak degildir. lâkin her gözde ve kulakta o nur yoktur.
beden ruhdan, ruh bedenden gizli degildir.lâkin kisinin rûhu görmesine ruhsat yoktur.
bu neyin sadası âteştir , havâ degildir. her kim de bu âteş yoksa , yazıklar ona!
neyin derununa düşen, aşk ateşi oldugu gibi , meyin derununa düşen de coşkunluğudur.
ney, yardan gelip ayrı kalan her kimsenin yar-ı vefakarıdır.onun perdeleri , bizim perdelerimizi yırtmıştır.
ney gibi zehir ve panzehir kim gördü ?, ney gibi refik ve müştakı kim gördü?
ney, kanlı yolun vasfını söyler,ve mecnunun hikayelerini beyan eder.
bu aklın mahremi , akılsızdan başkası degildir. nitekim lisan için kulaktan baska
müşteri olmaz.
bizim kederimizden, günler , vakitsiz bir hale geldi. o günler ateş ile yoldaş oldular.
günler geçti ise , geçip gitsinler ! korkumuz yok . sen kal ! , ey ol zat ki senin gibi nazif yoktur.
balıktan başka hersey suya kandı. rızkı olmayana da günler uzadı.
pişmişlerin halini , ham olanlar anlayamaz. binaenaleyh kelamı kısaltmak lazım gelir
vesselam.
http://i.imgur.com/8OWxS.jpg
farsça şiir gibi bi dil beyler. :(
bişnev ez ney çün hikâyet mîküned
ez cüdâyîhâ şikâyet mîküned
kez neyistân tâ merâ bübrîdeend
ez nefîrem merd ü zen nâlîdeend
sîne hâhem şerha şerha ez firâk
tâ bigûyem şerh-i derd-i iştiyâk
herkesî kû dûrmand ez asl-ı his
bâz cûyed rûzgâr-ı vasl-ı hîs
men beher cem’iyyetî nâlân şüdem
cüft-i bedhâlân ü hoşhâlân şüdem
herkesî ez zann-i hod süd yâr-i men
vez derûn-i men necüst esrâr-i men
sırr-ı men ez nâle-i men dûr nist
lîk çeşm ü gûşrâ an nûr nîst
ten zi cân ü cân zi ten mestûr nîst
lîk kes râ dîd-i cân destûr nîst
âteşest în bang-i nây ü nîst bâd
her ki în âteş nedâred nîst bâd
âteş-i ışkest ke’nder ney fütâd
cûşiş-i ışkest ke’nder mey fütâd
ney harîf-i herki ez yârî bürîd
perdehâyes perdehây-i mâ dirîd
hem çü ney zehrî vü tiryâkî ki dîd
hem çü ney dem sâz ü müştâkî ki dîd
ney hadîs-i râh-i pür hun mîküned
kıssahây-i ışk-ı mecnûn mîküned
mahrem-î în hûş cüz bîhûş nist
mer zebânrâ müşterî cüz gûş nîst
der gam-î mâ rûzhâ bîgâh şüd
rûzhâ bâ sûzhâ hemrâh şüd
rûzhâ ger reft gû rev bâk nîst
tû bimân ey ânki çün tû pâk nist
herki cüz mâhî zi âbeş sîr şüd
herki bîrûzîst rûzeş dîr şüd
der neyâbed hâl-i puhte hîç hâm
pes sühan kûtâh bâyed vesselâm
türkçesi:
neyi dinle! neler anlatıyor; ayrılık hallerinden nasıl şikâyet ediyor...
beni kamışlıktan kestiklerinden beri ,feryâdımdan erkek ve kadınlar ağlayıp inlemektedirler.
ayrılıktan şerha şerhâ olmuş bir sine isterim.ta ki iştiyak derdini şerh edeyim.
bir kimse ki, kendi aslından ayrılıp uzaklaşır, yine vuslat zamanını arar.
ben her mecliste inledim. kötü huylu olanlarla da, iyi huylu olanlarla da eş oldum.
herkes kendi zannına göre benim yârim oldu. benim içimdeki , sırlarımı arastırmadı.
benim sırlarım, inleyisimden uzak degildir. lâkin her gözde ve kulakta o nur yoktur.
beden ruhdan, ruh bedenden gizli degildir.lâkin kisinin rûhu görmesine ruhsat yoktur.
bu neyin sadası âteştir , havâ degildir. her kim de bu âteş yoksa , yazıklar ona!
neyin derununa düşen, aşk ateşi oldugu gibi , meyin derununa düşen de coşkunluğudur.
ney, yardan gelip ayrı kalan her kimsenin yar-ı vefakarıdır.onun perdeleri , bizim perdelerimizi yırtmıştır.
ney gibi zehir ve panzehir kim gördü ?, ney gibi refik ve müştakı kim gördü?
ney, kanlı yolun vasfını söyler,ve mecnunun hikayelerini beyan eder.
bu aklın mahremi , akılsızdan başkası degildir. nitekim lisan için kulaktan baska
müşteri olmaz.
bizim kederimizden, günler , vakitsiz bir hale geldi. o günler ateş ile yoldaş oldular.
günler geçti ise , geçip gitsinler ! korkumuz yok . sen kal ! , ey ol zat ki senin gibi nazif yoktur.
balıktan başka hersey suya kandı. rızkı olmayana da günler uzadı.
pişmişlerin halini , ham olanlar anlayamaz. binaenaleyh kelamı kısaltmak lazım gelir
vesselam.
http://i.imgur.com/8OWxS.jpg
farsça şiir gibi bi dil beyler. :(
