273
bu siktiğimin dünyasının merkezinde insan olmayan tek bir mesele dahi olmadığını es geçen bireylerin de sosyal hayatlarının bir noktasında sosyal statülerine derinlik kazandıran söz öbeği. galatasaray sözlük yazarı.
insan hiçbir zaman et parçası değildir, ancak bayrak insanın imal ettiği ve kutsallıklar atfettiği bir mamüldür. kutsallık atfedilen her nesnenin veya olgunun sürdürelebilirliği ise adalet kavramına endekslidir. eşitlik değil bakın, adalet. bu ülke kurulduğundan beri kutsalları adaleti simgelemiyor. malum bayrak indirme hadisesini dinamikleri üzerine bina etmiyorum bu fikri, o dinamiklerin hiçbiri yaşanmamış olsa da kutsalları kıymetsiz kılacak kadar çok adaletsizliğin meşruiyet kaynağı oldu bu ülkede devlet, bayrak, vatan, din, millet, ortak iyi gibi kavramlar. bütün bu kelimeler bana karşı yürütülen asimetrik bir savaşın, baskı altına almanın, sindirmenin, yönlendirmenin nüfuz alanı geniş uzuvlarıyken kimse benden kalkıp bunların sembollerine saygı duymamı bekleyemez.
çanakkale'de ve sonrasında yitenler baş tacı, mesele o değil. mesele o bayrağın kırmızısının artık onların onurlu mücadelesinden akan kanı değil, değişen ideolojilere ve iktidarlara rağmen asla dinmeyen masumların kanını temsil etmesidir. hakkını ararken ölen masumların tek biri ölmemiş olsun diye, ülkedeki tüm bayrakları tek tek toplayıp yakmakta hiçbir beis görmem. sen görüyorsan; kutsallarını tekrar sorgulamanı öneririm.
not: beni güldüren erkeklerden hoşlanıyorum, aynen. birlikte piizleniyoruz, gırgır, şamata; kıyak oluyor. masaya oturup üniter devlet, devletin bekası falan diye kafa açacaklara yeğdir yani her türlü.
insan hiçbir zaman et parçası değildir, ancak bayrak insanın imal ettiği ve kutsallıklar atfettiği bir mamüldür. kutsallık atfedilen her nesnenin veya olgunun sürdürelebilirliği ise adalet kavramına endekslidir. eşitlik değil bakın, adalet. bu ülke kurulduğundan beri kutsalları adaleti simgelemiyor. malum bayrak indirme hadisesini dinamikleri üzerine bina etmiyorum bu fikri, o dinamiklerin hiçbiri yaşanmamış olsa da kutsalları kıymetsiz kılacak kadar çok adaletsizliğin meşruiyet kaynağı oldu bu ülkede devlet, bayrak, vatan, din, millet, ortak iyi gibi kavramlar. bütün bu kelimeler bana karşı yürütülen asimetrik bir savaşın, baskı altına almanın, sindirmenin, yönlendirmenin nüfuz alanı geniş uzuvlarıyken kimse benden kalkıp bunların sembollerine saygı duymamı bekleyemez.
çanakkale'de ve sonrasında yitenler baş tacı, mesele o değil. mesele o bayrağın kırmızısının artık onların onurlu mücadelesinden akan kanı değil, değişen ideolojilere ve iktidarlara rağmen asla dinmeyen masumların kanını temsil etmesidir. hakkını ararken ölen masumların tek biri ölmemiş olsun diye, ülkedeki tüm bayrakları tek tek toplayıp yakmakta hiçbir beis görmem. sen görüyorsan; kutsallarını tekrar sorgulamanı öneririm.
not: beni güldüren erkeklerden hoşlanıyorum, aynen. birlikte piizleniyoruz, gırgır, şamata; kıyak oluyor. masaya oturup üniter devlet, devletin bekası falan diye kafa açacaklara yeğdir yani her türlü.
