1705
fazla uzatmayacağım sözlük. ekşi sözlükte öylesine zaman öldürüyordum. birden ''soma'da ölen işçilerin facebook hesapları'' adlı başlığa gözüm ilişti. ve rastgele açıp baktığım ilk hesapta rahmetli olan işçinin henüz 3-5 aylık minnacık bebeğini gördüm. hayatı henüz bilmeyen, tanımayan ufacık yetim bir yürek. anında gözlerim yaşardı, zor tuttum kendimi ağlamamak için. çok fena oldum. ulan bu hayat neden böyle acımasız. ben şimdi o bebeğin suratı bile hafızamdan çıkmıyorken nasıl rahat rahat uyuyayım. anlattıklarıma sebep olan bu elim kazada hayatını kaybeden tüm kardeşlerimizin mekanlarını allah cennet eylesin.
