9775
canın sağolsun demekten daha farklı bir şey yapmamız gereken takımımız. bu olaylar, bu sezon öyle geçiştirilecek bir durumda değil, taraftar olarak belli bir duruş göstermemiz şart. bu duruşu hep 'istifa' olarak anlayan bir cins grup da var biliyorum ama kastım o değil. arena'daki ilk maçta düzgün bir protesto yapılmalıdır, tribünlere oyuncu çağırmak falan bana şu an aşırı gereksiz geliyor, görmeye de katlanamam. yaşananlar geri gelmiyor, terim dönemi geçti bitti malesef, orda kalmadan önümüze bakıyoruz ama önümüz net değil. başladığımız yere, 3 yıl öncesine yakınız şu an. mesele chelsea'ye elenmek de değil, dünyanın en normal olayı bu, mesele sadece ''yenilirken bile gurur duyulacak takım'' hüviyetinden uzaklaşmak. ben en son ne zaman bunu hissettim hatırlamıyorum terim'den sonra. fenerbahçe derbisi, ha başlıyacaz, ha bi yerde baskı kuracaz derken pozisyonsuz 2-0 bitti, anadolu deplasmanların tamamı bu şekilde, 5-10 dakika baskı dahi kuramadan gidiyor, kopenhag deplasmanı dünkü chelsea'den farklı mıydı, değildi. maçın başında yenen gol, ama takımın karakter göstermesi sıfır. benim derdim bunla, çünkü bu galatasaray benim galatasarayımın özelliklerini taşımıyor. son 2 sezondur ne yaptılarsa yaptılar, ama bunu şımarmadan, düşmeden devam ettirebilmek de bir meziyet ve karakter, burada sınıfta kalan bir oyuncu grubumuz var, bunun adı vefasızlık değil, hakediyorlar protestoyu. benim bu adamların bu saatten sonra lige asılıp baş kaldıracağına ciddi anlamda zerre inancım yok. ülkeyi domine etmek üzereyken, inanılmaz bir duruma soktuk kendimizi, sonumuz iyi olur umarım.
