8457
hani baba vardır kendi içinde mutlu bir aile de yaşayan birey. her zaman ailesini savunur, ailesi ile ilgili sözler eder ne olursa olsun aslolan bizim ailemizdir der. çocuklar ona o kadar güvenir ve inanır ki allah 2 dese kimse karşı gelmez. o derse doğrudur der ailede herkes. çünkü beraber paylaştıkları mutluluklar sayısızdır. ayrı kaldıkları dönemler de bile hep bir birlerini sevmişlerdir uzaktan uzağa.
yine bu baba işler gereği aileden uzağa gider. aile kötü durumdadır. bir ailenin başına gelebilecek bütün kötülükleri yaşamışlardır. ve yine baba evine döner. çocuklar mutludur. bir gece saat 20:45 de babanın döneceği haberi çocukları uykusundan etmiştir. merakla ve sevinçle beklerler. değişen koşullarla birlikte aile tekrar eski haline dönmüştür. babaları yanındadır çocukların. beraber mutlu günlerine geri döndüklerini düşünürler. ağlarlar. utanmadan gururla ağlar bu çocuklar.
işler bu haldeyken dışarıdan bazıları çocuklara babanız sizi terk edecektir der. çocuklar asla inanmaz kulak asmaz. düşmanlar aile oyun oynamaya çalışır babanız ve aileniz içinde sorunlar var derler. çocuklar aklının ucundan bile geçirmez. baba biz oyunlara gelmeyiz der. aslolan biziz herkes haddini bilsin. aile kovmadıkça ben gitmem der.
yine dışarıdakiler babanız milli görev adı altında düşmanla çalışacak der. çocuklar bizim babamıza güvenimiz tam o bizi yarı yolda bırakmaz der. inanmak istemezler. bir gün babalarının düşmanla milli görev adı altında iş yaptığı öğrenir çocuklar. ama asla artniyetleri yoktur. babamız bir şey yaptıysa onun bildiği bir şey var derler göz yumarlar. dedikodular almış başını gitmiştir. çocukların sevgisini yine de bir şey bozamamıştır.
bir gün çocuklar kendi halindeyken aile ve babanın yolunun ayrıldığını öğrenirler. hüngür hüngür ağlar herkes. herkes üzüntülüdür sanki ölmüşçesine. sokağa çıkarlar bağırırlar çağırırlar hırslı bir insan ne yaparsa yaparlar. hala babalarının onları sattığını düşünmezler. adına methiyeler düzerler. bu çocukalrın tüm hayatını etkiler. suçu ailede bulurlar yine baba da değil. o derece inanırlar ona.
aradan zaman geçer çocuklar arasında bölümler olur. kimisi babayı kimisi aileyi savunur. aile kalkınmaya başlamıştır tekrar. baba hakkında söylentileri dinlerler ama hala bazıları inanmak istemez. bu işin içinde başka iş var diye düşünür. savunmaya hep devam ederler.
taa ki babaları ile düşmanlarını kolkola aynı zihniyette hiçbir şey yaşanmamışçasına görene kadar. çocukların bir parçası ölmüştür baba sevgisi ile birlikte. sevdiklerini yaşarken toprağa vermiştir bu çocuklar. kimileri tartışmaya devam eder kimisinin içi kan ağlar. onu sevenleri üzmüştür baba. hatta öldürmüştür. artık çocuklar için toparlanma vaktidir.
sonunda herkes yavaş yavaş anlamaya başlamıştır. aile bir bireyin varlığıyla bütün olmaz. o aileye ihanet etmeyecek bağlar o aileyi ayakta tutar. tek haklı noktası vardır babanın aslolan ailedir.
hikayenin sonunda baba yaşarken ölmüş, aile tüm asaleti gururu ile göğsünü tüm herkese gere gere varolmaya devam edecektir.
yine bu baba işler gereği aileden uzağa gider. aile kötü durumdadır. bir ailenin başına gelebilecek bütün kötülükleri yaşamışlardır. ve yine baba evine döner. çocuklar mutludur. bir gece saat 20:45 de babanın döneceği haberi çocukları uykusundan etmiştir. merakla ve sevinçle beklerler. değişen koşullarla birlikte aile tekrar eski haline dönmüştür. babaları yanındadır çocukların. beraber mutlu günlerine geri döndüklerini düşünürler. ağlarlar. utanmadan gururla ağlar bu çocuklar.
işler bu haldeyken dışarıdan bazıları çocuklara babanız sizi terk edecektir der. çocuklar asla inanmaz kulak asmaz. düşmanlar aile oyun oynamaya çalışır babanız ve aileniz içinde sorunlar var derler. çocuklar aklının ucundan bile geçirmez. baba biz oyunlara gelmeyiz der. aslolan biziz herkes haddini bilsin. aile kovmadıkça ben gitmem der.
yine dışarıdakiler babanız milli görev adı altında düşmanla çalışacak der. çocuklar bizim babamıza güvenimiz tam o bizi yarı yolda bırakmaz der. inanmak istemezler. bir gün babalarının düşmanla milli görev adı altında iş yaptığı öğrenir çocuklar. ama asla artniyetleri yoktur. babamız bir şey yaptıysa onun bildiği bir şey var derler göz yumarlar. dedikodular almış başını gitmiştir. çocukların sevgisini yine de bir şey bozamamıştır.
bir gün çocuklar kendi halindeyken aile ve babanın yolunun ayrıldığını öğrenirler. hüngür hüngür ağlar herkes. herkes üzüntülüdür sanki ölmüşçesine. sokağa çıkarlar bağırırlar çağırırlar hırslı bir insan ne yaparsa yaparlar. hala babalarının onları sattığını düşünmezler. adına methiyeler düzerler. bu çocukalrın tüm hayatını etkiler. suçu ailede bulurlar yine baba da değil. o derece inanırlar ona.
aradan zaman geçer çocuklar arasında bölümler olur. kimisi babayı kimisi aileyi savunur. aile kalkınmaya başlamıştır tekrar. baba hakkında söylentileri dinlerler ama hala bazıları inanmak istemez. bu işin içinde başka iş var diye düşünür. savunmaya hep devam ederler.
taa ki babaları ile düşmanlarını kolkola aynı zihniyette hiçbir şey yaşanmamışçasına görene kadar. çocukların bir parçası ölmüştür baba sevgisi ile birlikte. sevdiklerini yaşarken toprağa vermiştir bu çocuklar. kimileri tartışmaya devam eder kimisinin içi kan ağlar. onu sevenleri üzmüştür baba. hatta öldürmüştür. artık çocuklar için toparlanma vaktidir.
sonunda herkes yavaş yavaş anlamaya başlamıştır. aile bir bireyin varlığıyla bütün olmaz. o aileye ihanet etmeyecek bağlar o aileyi ayakta tutar. tek haklı noktası vardır babanın aslolan ailedir.
hikayenin sonunda baba yaşarken ölmüş, aile tüm asaleti gururu ile göğsünü tüm herkese gere gere varolmaya devam edecektir.
