6958
galatasaray tarihinin en büyük ve başarılı teknik direktörü ve en önemli efsanelerimizden biri. tartışmam. kulübün baba figürlerinden birisi aynı zamanda. galatasaray her zaman onu çok sevdi, o da galatasaray'ı...
ama fatih terim maalesef bir metin oktay olma şansını bence yitirdi. kariyer hırsları ve egosu galatasaray'ı ezip geçiyor. fatih terim bu egosunu ve hırsını kontrol altında tutabilirse, işimize geliyor, bunu çok iyi kullanıyor çünkü. oyuncuların saygısını kazanıyor. ama ne zaman ki egosu ve hırsları kontrol dışına çıkıyor, fatih terim de kontrol dışına çıkıyor.
kendisi galatasaray'ı bırakırsa beni ciddi şekilde üzer, yaralar. efsaneliği ve önemi değişmez, ama sözlerine güvenim kalmaz. aslolan galatasaray değil miydi hocam? ne zaman başbakan ve federasyon oldu? vatan-millet-sakarya edebiyatını geçelim, galatasaray'a hizmet de bu millete hizmettir. hepimiz fatih terim'in milli takımın başına geçme sebebini biliyoruz, hoca da herkesin bu sebebi bildiğini biliyor, ne gerek var ağız yapmasına öyleyse? de ki, "başbakan istedi, ben de dünya kupası'na giderek destan yazmak istiyorum, bu yüzden galatasaray'ı bırakıyorum,", hiç olmazsa imparator gibi bıraktı diyelim. hoca bunu da yapmıyor. sürekli birilerini iğneliyor, birilerini suçluyor ve lafı ağzında geveleyip duruyor. bu süreç galatasaray'ı yıpratır, ama üç güne toparlanmayı da bilir galatasaray. bu süreçte esas yara alan fatih terim'dir. sevenlerini üzmüştür, üzüyordur. kalpleri kırıyorsun hocam, güven sarsıyorsun, olmuyor.
üzülerek söylüyorum ki, eğer gidecekse, bundan sonra pek de üzülmem. bu süreç zaten yeterince üzdü çünkü ve en azından benim hocaya güvenim fazlasıyla sarsıldı.
son olarak: galatasaray fatih terim'e muhtaç değildir ama galatasaray'ın armasında bir yerde fatih terim de vardır. tıpkı gheroghe hagi gibi, metin oktay gibi, bülent korkmaz gibi... galatasaray bu insanlarla ve değerleriyle galatasaray'dır. fatih terim'in gitmesi galatasaray'ın topal bırakmaz, bizim elimizi kolumuzu bağlamaz; üzer, yaralar, kırar. galatasaray canlı bir varlıktır. milyonlarca insandan meydana gelen yekpare vücuttur. o da güler, o da öfkelenir... bir de o da ağlar.
galatasaray'ı ağlatırsan galatasaray bunu unutmaz, hocam. bir aldatılmışlık gözyaşı damlar, armamızda durduğun yere, o gözyaşı da hep kalır orada. bir efsane bitmez ama ıslanır, nemlenir, yorulur.
umarım en doğru kararı verirsin.
ama fatih terim maalesef bir metin oktay olma şansını bence yitirdi. kariyer hırsları ve egosu galatasaray'ı ezip geçiyor. fatih terim bu egosunu ve hırsını kontrol altında tutabilirse, işimize geliyor, bunu çok iyi kullanıyor çünkü. oyuncuların saygısını kazanıyor. ama ne zaman ki egosu ve hırsları kontrol dışına çıkıyor, fatih terim de kontrol dışına çıkıyor.
kendisi galatasaray'ı bırakırsa beni ciddi şekilde üzer, yaralar. efsaneliği ve önemi değişmez, ama sözlerine güvenim kalmaz. aslolan galatasaray değil miydi hocam? ne zaman başbakan ve federasyon oldu? vatan-millet-sakarya edebiyatını geçelim, galatasaray'a hizmet de bu millete hizmettir. hepimiz fatih terim'in milli takımın başına geçme sebebini biliyoruz, hoca da herkesin bu sebebi bildiğini biliyor, ne gerek var ağız yapmasına öyleyse? de ki, "başbakan istedi, ben de dünya kupası'na giderek destan yazmak istiyorum, bu yüzden galatasaray'ı bırakıyorum,", hiç olmazsa imparator gibi bıraktı diyelim. hoca bunu da yapmıyor. sürekli birilerini iğneliyor, birilerini suçluyor ve lafı ağzında geveleyip duruyor. bu süreç galatasaray'ı yıpratır, ama üç güne toparlanmayı da bilir galatasaray. bu süreçte esas yara alan fatih terim'dir. sevenlerini üzmüştür, üzüyordur. kalpleri kırıyorsun hocam, güven sarsıyorsun, olmuyor.
üzülerek söylüyorum ki, eğer gidecekse, bundan sonra pek de üzülmem. bu süreç zaten yeterince üzdü çünkü ve en azından benim hocaya güvenim fazlasıyla sarsıldı.
son olarak: galatasaray fatih terim'e muhtaç değildir ama galatasaray'ın armasında bir yerde fatih terim de vardır. tıpkı gheroghe hagi gibi, metin oktay gibi, bülent korkmaz gibi... galatasaray bu insanlarla ve değerleriyle galatasaray'dır. fatih terim'in gitmesi galatasaray'ın topal bırakmaz, bizim elimizi kolumuzu bağlamaz; üzer, yaralar, kırar. galatasaray canlı bir varlıktır. milyonlarca insandan meydana gelen yekpare vücuttur. o da güler, o da öfkelenir... bir de o da ağlar.
galatasaray'ı ağlatırsan galatasaray bunu unutmaz, hocam. bir aldatılmışlık gözyaşı damlar, armamızda durduğun yere, o gözyaşı da hep kalır orada. bir efsane bitmez ama ıslanır, nemlenir, yorulur.
umarım en doğru kararı verirsin.
