277
maçı batı tribünden izlemiş bir galatasaraylı olarak konulara açıklık getireyim;
maç sonunda yaşanan olayların çıkış noktası tartışılıp duruluyor, türlü argümanlarla çarşı savunulmaya çalışılıyor. fakat belirtmek gerek ki maç boyunca tüm tribünleri tahrik edici tezahüratta bulunan da çarşıydı. maçta defalarca "orospu çocuğu fırat aydınus" diye bağrıldı. üstelik ilk golde kendini yere atan serdar kurtuluş ve ikinci golde atağa çıkarken topu bize hediye eden veli (emin değilim, başkası da olabilir) olmasına rağmen. yani hakemin maçı beşiktaş'tan alıp bize veren, skora direk etki eden kararları olmamasına rağmen beşiktaşlı taraftarlar defalarca orospu çocuğu fırat aydınus diye bağırarak maç sonunda yaşanacak sinir harbinin ve öfke kontrolsüzlüğünün de tohumlarını ekti. sonra sahaya girmeye çalışan bir grup taraftarı gören diğerleri de kendisine hakim olamadı.
şimdi deniyor ki sahaya giren 1453'tü, olayları çarşı'nın üzerine yıkmaya çalışıyorlar bla bla. arkadaş ben buna anlam veremiyorum işte. çarşı'nın kendini bu kadar yüksekte görmesini anlayamıyorum. dönüp kendisine baksın bu arkadaşlar, "biz kimiz, hükümet/yetkililer bizi neden sindirmeye çalışsın ki?" diye. kendilerini bu kadar önemli görmelerine hiç mi hiç gerek yok. kaldı ki sahaya giren ilk grup sonrasında stadın dört bir yanından taraftarlar sahaya girmeye başladı ki doğu alttan sonra sahaya saldıran ilk tribün güney kale arkasıydı.
maç öncesi, hatta ikinci yarı başlayana kadar kendilerini şampiyon ilan eden takımın taraftarı bu kadar hazımsız olmamalı. melo deniyor, hakem deniyor, türlü türlü bahaneler üretilmeye çalışılıyor fakat beşiktaş ve taraftarı dönüp önce kendisine bakmalı.
benim açımdan zor bir maç oldu açıkçası, maç öncesi stada giderken yaşanacak pozisyonlarda ve olası gollerde tepki vermemek için şartlamıştım kendimi. zaten anlayan, beşiktaş'ın attığı golde put gibi durmamdan rengimi belli ettiğimi anlamıştır. fakat drogba'nın gollerinde sakın kalmayı başardığım için kendimi takdir ediyorum. maç esnasında içimde yaşamak zorunda kaldığım sevincin dışa vurumu olarak maç çıkışı eve kadar koştuğumu söyleyebilirim :(
sonuç olarak 18. dakikada koyduk mu çeken beşiktaş taraftarına bir sorum var: koyduk mu???
https://fbcdn-sphotos-f-a.akamaihd.net/...1938_306914432_n.jpg
https://fbcdn-sphotos-d-a.akamaihd.net/...946_1217442229_n.jpg
maç sonunda yaşanan olayların çıkış noktası tartışılıp duruluyor, türlü argümanlarla çarşı savunulmaya çalışılıyor. fakat belirtmek gerek ki maç boyunca tüm tribünleri tahrik edici tezahüratta bulunan da çarşıydı. maçta defalarca "orospu çocuğu fırat aydınus" diye bağrıldı. üstelik ilk golde kendini yere atan serdar kurtuluş ve ikinci golde atağa çıkarken topu bize hediye eden veli (emin değilim, başkası da olabilir) olmasına rağmen. yani hakemin maçı beşiktaş'tan alıp bize veren, skora direk etki eden kararları olmamasına rağmen beşiktaşlı taraftarlar defalarca orospu çocuğu fırat aydınus diye bağırarak maç sonunda yaşanacak sinir harbinin ve öfke kontrolsüzlüğünün de tohumlarını ekti. sonra sahaya girmeye çalışan bir grup taraftarı gören diğerleri de kendisine hakim olamadı.
şimdi deniyor ki sahaya giren 1453'tü, olayları çarşı'nın üzerine yıkmaya çalışıyorlar bla bla. arkadaş ben buna anlam veremiyorum işte. çarşı'nın kendini bu kadar yüksekte görmesini anlayamıyorum. dönüp kendisine baksın bu arkadaşlar, "biz kimiz, hükümet/yetkililer bizi neden sindirmeye çalışsın ki?" diye. kendilerini bu kadar önemli görmelerine hiç mi hiç gerek yok. kaldı ki sahaya giren ilk grup sonrasında stadın dört bir yanından taraftarlar sahaya girmeye başladı ki doğu alttan sonra sahaya saldıran ilk tribün güney kale arkasıydı.
maç öncesi, hatta ikinci yarı başlayana kadar kendilerini şampiyon ilan eden takımın taraftarı bu kadar hazımsız olmamalı. melo deniyor, hakem deniyor, türlü türlü bahaneler üretilmeye çalışılıyor fakat beşiktaş ve taraftarı dönüp önce kendisine bakmalı.
benim açımdan zor bir maç oldu açıkçası, maç öncesi stada giderken yaşanacak pozisyonlarda ve olası gollerde tepki vermemek için şartlamıştım kendimi. zaten anlayan, beşiktaş'ın attığı golde put gibi durmamdan rengimi belli ettiğimi anlamıştır. fakat drogba'nın gollerinde sakın kalmayı başardığım için kendimi takdir ediyorum. maç esnasında içimde yaşamak zorunda kaldığım sevincin dışa vurumu olarak maç çıkışı eve kadar koştuğumu söyleyebilirim :(
sonuç olarak 18. dakikada koyduk mu çeken beşiktaş taraftarına bir sorum var: koyduk mu???
https://fbcdn-sphotos-f-a.akamaihd.net/...1938_306914432_n.jpg
https://fbcdn-sphotos-d-a.akamaihd.net/...946_1217442229_n.jpg
