257
soğuk...
25 şubat 2013 galatasaray orduspor maçına 1,30 saat kalmış..taksimden haraket edip arkadasımla beraber stadyuma geciyoruz.
metrodan cıktıgımızda etrafımızda sis bulutu ile karsılasıyoruz. garip bir şekilde stadın üstü sisle kaplanmıs. stadyuma giriyoruz son 45 dakika kala.oyuncular ısınıyor...
401'den izliyorum macı. gündüz hava güneşli olmasına ragmen aksam soguyor hava ama tribün umursamıyor, arkadasıma dönüp diyorum ki '' etrafına iyi bak şampiyonluk kokuyor ''
normalde aldıgım bilet en arkada oldugu için içimden dua ediyorum .umarım bu önlerdeki yerimizin sahibi gelip bizi kaldırmaz...nitekim kaldırmıyor da.
maç baslıyor büyük destek var .
orduspor ıslıklanıyor, ataklarımızda ise destek veriyoruz. muslera topu dikiyor top selcuk inanın topuguna carpıyor ve top havada sanki 2 dakika kalıyor.
soguk artıyor...zaman ilerlemiyor. top kaleye gidiyor herkes donmus kalmıs. top kaleye gidiyor hakeme bakıyorum iptal etsin diye.
hayatımızda böyle gol görmedik çünkü . mac devam ediyor maçın hakemi serkan çınar macı katlediyor. ordusporlu oyuncular oyuncularımıza tekme tokat giriyorlar hakem bakıyor.
maç devam ediyor hakan balta şansız bir penaltı yapıyor...2. gol..taraftar çöküyor...soguk içimize daha fazla işliyor elimiz donuyor..
ben bile çöküyorum arada bagırmaya çabalasak da ne sahadaki futbol zevk veriyor ne tribündeki ortam.
ilk yarı bitiyor taraftar oyuncular içeri girerken alkıslıyor " bizler inandık sizde inanın " diyor. ben umutsuzum.
o anda beni görseniz bir akrabamın öldügünü zannedersiniz. arkadasım beni umutlandırmaya calısıyor " su taraftara baksana herkes inanmıs hadi sen de inan bak bu sene sampiyonuz diyor " bende umutsuzca " biz inansak hakemler bırakmaz " diyorum.
2. yarı baslıyor... oyuncular sahaya adımını attıgında taraftar öyle bir kenetleniyor ki "inanç " diye buna diyorlar.
herseye ragmen bogazımı patlatıyorum. umutsuzum ama bagırmaktan vazgecmiyorum.
ordaki taraftara bir bakın tüm şampiyonluk hikayesini okuyabilirsiniz. herkes takımını itiyor. takımı için boğazını yırtıyor..
ordaki herkes o an birer nefer..skor mu ? skor 2-0...
sonra sneijder amrabat ile paslasıyor ordan hakan balta'ya hakan sneijder'e veriyor sonra sneijder öyle bir vuruyor ki dünya üzerinde bu vurus için o özgüvene sahip olabilecek birkaç oyuncudan biri topu aglara gönderiyor. hemen arkamda ortalaması 40 olan bir grup var.
gol sevincinden sonra arkadan bagırıyorlardı '' çök çök çök '' . onlara en güzel tabir ile ''çök çök çökcü tayfa '' diyorum.sonra benim ne yaptıgımı söylemeyeyim zaten .kısaca " şapiyonluk geliyor maç geliyor geri dönüyoruz diyorum siz napıyorsunuz "maç devam ediyor..tribün cıldırıyor...
zaten kenetlenen taraftar iyice yırtıyor bogazını... destek artıyor ... haydi cocuklar diyorum 70'e kadar bir gol daha..nitekim oyle de oluyor..
kral cıkıyor atıyor ..2-2 oluyor...artık bu takımı kimse durduramaz.. o mac 3 olacak..o galibiyet gelecek. tribün artık destegini artırıyor vip bile ayakta ..
sağlı sollu yükleniyoruz. sonra yine burak cıkıyor sahneye drogbanın akhisar'a attıgı gol gibi.. ona nazire yaparcasına atıyor golu..
tribün cıldırıyor ben bagırıyorum "allahım gooll " cümlesini en az 15 kez bagırarak söylüyorum.
sesim nefesim tükeniyor. taraftar şova başlıyor telefonlar flaslar cıkıyor ..
alıyor başını bir "sen varya sen " aman diyorum bir yandan 4ü atarsak o zaman söyleriz diyorum. rahatlamayalım. nitekim burak beni yanıltır mı veriyor topu selcuk'a al bir de sen at diyor.
selcuk atıyor sonra devam ediyor şovlar.
allah'ım diyorum ne yaptık da beni bizi bu kadar sevindirdin diyorum. maç bitiyor. metroya gitmeye calısıyorum.. mutluluktan uçuyorum. arkadasım " metroya yetişebilicek miyiz diyor " ben de " bugun sabaha kadar eve gitmesem de umurumda değil diyorum "
soguk mu ? biz oraya ali samiyen cehennemi diyoruz. ne sogugu ?
25 şubat 2013 galatasaray orduspor maçına 1,30 saat kalmış..taksimden haraket edip arkadasımla beraber stadyuma geciyoruz.
metrodan cıktıgımızda etrafımızda sis bulutu ile karsılasıyoruz. garip bir şekilde stadın üstü sisle kaplanmıs. stadyuma giriyoruz son 45 dakika kala.oyuncular ısınıyor...
401'den izliyorum macı. gündüz hava güneşli olmasına ragmen aksam soguyor hava ama tribün umursamıyor, arkadasıma dönüp diyorum ki '' etrafına iyi bak şampiyonluk kokuyor ''
normalde aldıgım bilet en arkada oldugu için içimden dua ediyorum .umarım bu önlerdeki yerimizin sahibi gelip bizi kaldırmaz...nitekim kaldırmıyor da.
maç baslıyor büyük destek var .
orduspor ıslıklanıyor, ataklarımızda ise destek veriyoruz. muslera topu dikiyor top selcuk inanın topuguna carpıyor ve top havada sanki 2 dakika kalıyor.
soguk artıyor...zaman ilerlemiyor. top kaleye gidiyor herkes donmus kalmıs. top kaleye gidiyor hakeme bakıyorum iptal etsin diye.
hayatımızda böyle gol görmedik çünkü . mac devam ediyor maçın hakemi serkan çınar macı katlediyor. ordusporlu oyuncular oyuncularımıza tekme tokat giriyorlar hakem bakıyor.
maç devam ediyor hakan balta şansız bir penaltı yapıyor...2. gol..taraftar çöküyor...soguk içimize daha fazla işliyor elimiz donuyor..
ben bile çöküyorum arada bagırmaya çabalasak da ne sahadaki futbol zevk veriyor ne tribündeki ortam.
ilk yarı bitiyor taraftar oyuncular içeri girerken alkıslıyor " bizler inandık sizde inanın " diyor. ben umutsuzum.
o anda beni görseniz bir akrabamın öldügünü zannedersiniz. arkadasım beni umutlandırmaya calısıyor " su taraftara baksana herkes inanmıs hadi sen de inan bak bu sene sampiyonuz diyor " bende umutsuzca " biz inansak hakemler bırakmaz " diyorum.
2. yarı baslıyor... oyuncular sahaya adımını attıgında taraftar öyle bir kenetleniyor ki "inanç " diye buna diyorlar.
herseye ragmen bogazımı patlatıyorum. umutsuzum ama bagırmaktan vazgecmiyorum.
ordaki taraftara bir bakın tüm şampiyonluk hikayesini okuyabilirsiniz. herkes takımını itiyor. takımı için boğazını yırtıyor..
ordaki herkes o an birer nefer..skor mu ? skor 2-0...
sonra sneijder amrabat ile paslasıyor ordan hakan balta'ya hakan sneijder'e veriyor sonra sneijder öyle bir vuruyor ki dünya üzerinde bu vurus için o özgüvene sahip olabilecek birkaç oyuncudan biri topu aglara gönderiyor. hemen arkamda ortalaması 40 olan bir grup var.
gol sevincinden sonra arkadan bagırıyorlardı '' çök çök çök '' . onlara en güzel tabir ile ''çök çök çökcü tayfa '' diyorum.sonra benim ne yaptıgımı söylemeyeyim zaten .kısaca " şapiyonluk geliyor maç geliyor geri dönüyoruz diyorum siz napıyorsunuz "maç devam ediyor..tribün cıldırıyor...
zaten kenetlenen taraftar iyice yırtıyor bogazını... destek artıyor ... haydi cocuklar diyorum 70'e kadar bir gol daha..nitekim oyle de oluyor..
kral cıkıyor atıyor ..2-2 oluyor...artık bu takımı kimse durduramaz.. o mac 3 olacak..o galibiyet gelecek. tribün artık destegini artırıyor vip bile ayakta ..
sağlı sollu yükleniyoruz. sonra yine burak cıkıyor sahneye drogbanın akhisar'a attıgı gol gibi.. ona nazire yaparcasına atıyor golu..
tribün cıldırıyor ben bagırıyorum "allahım gooll " cümlesini en az 15 kez bagırarak söylüyorum.
sesim nefesim tükeniyor. taraftar şova başlıyor telefonlar flaslar cıkıyor ..
alıyor başını bir "sen varya sen " aman diyorum bir yandan 4ü atarsak o zaman söyleriz diyorum. rahatlamayalım. nitekim burak beni yanıltır mı veriyor topu selcuk'a al bir de sen at diyor.
selcuk atıyor sonra devam ediyor şovlar.
allah'ım diyorum ne yaptık da beni bizi bu kadar sevindirdin diyorum. maç bitiyor. metroya gitmeye calısıyorum.. mutluluktan uçuyorum. arkadasım " metroya yetişebilicek miyiz diyor " ben de " bugun sabaha kadar eve gitmesem de umurumda değil diyorum "
soguk mu ? biz oraya ali samiyen cehennemi diyoruz. ne sogugu ?
