81
ne yıllardı be, hak adalet savaşçısı fenerbahçeli melekler belki de insanlık tarihinde çok az görülmüş bir tutum sergiliyordu, harbiden bu kadar büyük kitlelerin vicdan ve ahlak konusunda sınıfta kaldığı çok az zaman olmuştur tarihte, buda onlardan biriydi.
ister beyinsiz desinler ister mal, ben kişisel gururu en üst seviyede biriyim aç gezerim en yakın arkadaşımdan 10 kuruş isteyemem o yıl şimdiki gibi asosyal değildik amk dershane okul şu bu derken hatırı sayılır çevre vardı bunların arasında tabiki fenerbahçeliler vardı ergen ve fenerbahçeli kafasının ürünü olan bi sürü yorum duyuyorduk tabi illa zoruna gidiyor insanın.o sezon ben inanmıyorum ki orda saidou hasan şaş oynuyordu, metin oktay sahadaydı onların ruhu ordaydı.
o büyük gün harbiden inanmıyordum ben de adamlarda para var kadro var avantaj var var oğlu var, adana güneşliydi o gün adana ne zaman güneşli olsa güzel şeyler olurdu hoş adana hep sıcak hep güneşli ama o gün başka bi güneşliydi amk hissediyordum yani parklarda azer müslüm dinleye dinleye olmayan dertler ediniyorduk ama ilk defa kuşların cıvıltısını hissediyordum o sabah, ne ders dinleyebildik ne bişey kendimi bir an önce eve sonrada sokağa atmak istiyordum.arkadaşım vardı muro saf çocuktu ama sağlam cimbomluydu severim hala pek görüşemeyiz ama kalbimde her zaman yeri vardır.
bazen olmadık kişilere hayranlık beslersin böyle nasıl diyeyim bir futbol maçı açarsın bi adamın tipi dikkatini çeker tüm kalbinle gol atmasını istersin bilmiyorum tanım da yapamıyorum değişik işler mesela bi kız görürsün aşık olmassın da delice bir hayranlık beslersin saygıyla karışık, muro da ümit karan hayranıydı tanırım muro çocukluğundan beri hagi jardel bi sürü yıldız geldi ama o ümit karanı değişmezdi belki ümit karan bile o halin ibilse güler geçer drogba geldi ama o hala ümit karanı seviyodur eminim yani.ümit karan ya öyle şekil bi tipi yoktu ne bileyim o kadar aşırı bi golcu de değildi ama seviyor işte ne yapalım.
bazen seninle alakasız bir olayın hayatını değiştireceğine inanırsın, bi insan olur bi olay ama o olmayınca kendini üzersin, ben de o sabah bir adam gördüm sarı kırmızı pazar malı atkısı belki de eşi falan dikmiş o derece dandik bişey ama o adamı görünce sanki şampiyon olacağımıza inandım, değişik.arkadaşlar diyodu oğlum kötü olacak yenecekler bizi, fakirliği yaşayanlar bilir ilk başlar üzülürsün sonra gurur meselesi yaparsın sonra siklemezsin bile umrumda bile olmadı.
bi kız vardı sarışın oda fanatik galatasaraylıydı baya zengin ailesi falan kendime dedim amk biz zaten fakiriz takımımız da fakir ama bu kız zordur kendi kendime gülümsedim maç saati yaklaştıkça akli dengeler de yavaştan gidiyordu.o sikik dershane belki hayatımı sikti, ama o kantinde yediğim poğaça bile anlamlıydı o gün ulan bir insana poğaça niye anlamlı gelir?geliyordu.hocalardada vardı bi panik ama hiç konuşmadık, sevmezlerdi zaten beni niye bilmiyorum halbuki o kadar da fena biri değildim artık eve gitme zamanı geliyordu.
o kadar sevgiye dayalı bi ilişkimiz olmadı ama zora düşersem ilk babamın yanına giderim, iyi galatasaraylıdır cool kavramını türkiyeye getiren adam belki heyecan duymaz kolay kolay ama o gün benden beterdi, normalde küfür de ederdi ama asla evde küfür etmezdi bu akşam analarını sikecez oğlum dedi güven bana bu yaşıma geldim kolay kolay yanılmam.içimi garip bi huzur kapladı, ulan bu adamın futbolla alakası kahvehane falan amk ne kadar doğru tahmin edebilir ki?dediğim gibi mantık akıl terkedeli çok olmuştu.
ben aşırı dua etmem, çocukca belki ama çocukken ne zaman dua etsem kabul olmazdı ben de hiç etmedim hala etmem ama o gün maça 1 saat kala deli gibi dualar ediyordum, karnıma bir ağrı girdi midem bulanıyor o heyecanın yarısını bir insan yaşatsın canımı vermessem benden ala orospu evladı yok.
ondan sonrası mükemmel, mükemmel diye bişeyin varlığına inanmam o inansaydım o günü öyle nitelerdim.sokaklar kaynıyor adanada karnaval var ulan millet sıyırmış bağıran çağıranlar kalabalığa karıştım kendimi bir savaş kazanmış ordunun bi askeri gibi görüyordum, deli gibi bağırıyorduk
bir baba hindi
hey allahhhhh
arabaya bindi
hey allahhhhh
fenerede bindi
hey allahhhhhhhhh
allah allah heyyy allahhh
ister beyinsiz desinler ister mal, ben kişisel gururu en üst seviyede biriyim aç gezerim en yakın arkadaşımdan 10 kuruş isteyemem o yıl şimdiki gibi asosyal değildik amk dershane okul şu bu derken hatırı sayılır çevre vardı bunların arasında tabiki fenerbahçeliler vardı ergen ve fenerbahçeli kafasının ürünü olan bi sürü yorum duyuyorduk tabi illa zoruna gidiyor insanın.o sezon ben inanmıyorum ki orda saidou hasan şaş oynuyordu, metin oktay sahadaydı onların ruhu ordaydı.
o büyük gün harbiden inanmıyordum ben de adamlarda para var kadro var avantaj var var oğlu var, adana güneşliydi o gün adana ne zaman güneşli olsa güzel şeyler olurdu hoş adana hep sıcak hep güneşli ama o gün başka bi güneşliydi amk hissediyordum yani parklarda azer müslüm dinleye dinleye olmayan dertler ediniyorduk ama ilk defa kuşların cıvıltısını hissediyordum o sabah, ne ders dinleyebildik ne bişey kendimi bir an önce eve sonrada sokağa atmak istiyordum.arkadaşım vardı muro saf çocuktu ama sağlam cimbomluydu severim hala pek görüşemeyiz ama kalbimde her zaman yeri vardır.
bazen olmadık kişilere hayranlık beslersin böyle nasıl diyeyim bir futbol maçı açarsın bi adamın tipi dikkatini çeker tüm kalbinle gol atmasını istersin bilmiyorum tanım da yapamıyorum değişik işler mesela bi kız görürsün aşık olmassın da delice bir hayranlık beslersin saygıyla karışık, muro da ümit karan hayranıydı tanırım muro çocukluğundan beri hagi jardel bi sürü yıldız geldi ama o ümit karanı değişmezdi belki ümit karan bile o halin ibilse güler geçer drogba geldi ama o hala ümit karanı seviyodur eminim yani.ümit karan ya öyle şekil bi tipi yoktu ne bileyim o kadar aşırı bi golcu de değildi ama seviyor işte ne yapalım.
bazen seninle alakasız bir olayın hayatını değiştireceğine inanırsın, bi insan olur bi olay ama o olmayınca kendini üzersin, ben de o sabah bir adam gördüm sarı kırmızı pazar malı atkısı belki de eşi falan dikmiş o derece dandik bişey ama o adamı görünce sanki şampiyon olacağımıza inandım, değişik.arkadaşlar diyodu oğlum kötü olacak yenecekler bizi, fakirliği yaşayanlar bilir ilk başlar üzülürsün sonra gurur meselesi yaparsın sonra siklemezsin bile umrumda bile olmadı.
bi kız vardı sarışın oda fanatik galatasaraylıydı baya zengin ailesi falan kendime dedim amk biz zaten fakiriz takımımız da fakir ama bu kız zordur kendi kendime gülümsedim maç saati yaklaştıkça akli dengeler de yavaştan gidiyordu.o sikik dershane belki hayatımı sikti, ama o kantinde yediğim poğaça bile anlamlıydı o gün ulan bir insana poğaça niye anlamlı gelir?geliyordu.hocalardada vardı bi panik ama hiç konuşmadık, sevmezlerdi zaten beni niye bilmiyorum halbuki o kadar da fena biri değildim artık eve gitme zamanı geliyordu.
o kadar sevgiye dayalı bi ilişkimiz olmadı ama zora düşersem ilk babamın yanına giderim, iyi galatasaraylıdır cool kavramını türkiyeye getiren adam belki heyecan duymaz kolay kolay ama o gün benden beterdi, normalde küfür de ederdi ama asla evde küfür etmezdi bu akşam analarını sikecez oğlum dedi güven bana bu yaşıma geldim kolay kolay yanılmam.içimi garip bi huzur kapladı, ulan bu adamın futbolla alakası kahvehane falan amk ne kadar doğru tahmin edebilir ki?dediğim gibi mantık akıl terkedeli çok olmuştu.
ben aşırı dua etmem, çocukca belki ama çocukken ne zaman dua etsem kabul olmazdı ben de hiç etmedim hala etmem ama o gün maça 1 saat kala deli gibi dualar ediyordum, karnıma bir ağrı girdi midem bulanıyor o heyecanın yarısını bir insan yaşatsın canımı vermessem benden ala orospu evladı yok.
ondan sonrası mükemmel, mükemmel diye bişeyin varlığına inanmam o inansaydım o günü öyle nitelerdim.sokaklar kaynıyor adanada karnaval var ulan millet sıyırmış bağıran çağıranlar kalabalığa karıştım kendimi bir savaş kazanmış ordunun bi askeri gibi görüyordum, deli gibi bağırıyorduk
bir baba hindi
hey allahhhhh
arabaya bindi
hey allahhhhh
fenerede bindi
hey allahhhhhhhhh
allah allah heyyy allahhh
