6350
bu sezon şampiyonlar liginde oynadığımız için takımda yorgunluk var eleştireleri mantıklı olmayan takım.
geçen sezon süper finalle artan maç sayısı ve 3 temmuz süreci yüzünden ligin geç başlamasıyla sıkışan maç programında arka arkaya oynadığımız maç sayısı şu ankiyle aynı olmasına rağman hiç yorulmayan takım şu an maçların 70. dakikasından sonra durmaya başlıyor. kaldı ki geçen sezon arka arkaya 7 maç aynı 11'le sahaya çıkmışlığımız var. hepsinde de maçı son dakikasına kadar kovaladık.
bu sezon takımda sözde daha geniş bir rotasyon varken oyunu son dakikaya kadar kovalamayı bırak 70 den sonra durağan oynayan bir galatasaray var. 6 ekim 2012 galatasaray eskişehirspor maçının son dakikasında yediğimiz gol hala hafızalarda.
futbolcuların "biz nasıl olsa bu ligde şampiyonuz" havasından 11 haftada hala çıkamadığı bir gerçek. sezon başındaki rüya takım yakıştırmaları kendi futbolcularımızda gevşemeye sebep oluyor. rakipler ise maçı daha fazla ciddiye alıyorlar.
oynadığımız takımlar şu an 90 dakika galatasaray'a kapanalım nasılsa bir gol atarız mantığıyla sahaya çıkıyor. bu algıyı kırmak için kazanma alışkanlığını bir an önce tekrar kazanmamız lazım. arka arkaya alınıcak farklı galibiyetler rakiplerin direncini kıracaktır. galatasaray maçına çıkacak rakiplerin kafasında biz ne yaparsak yapalım bu maçı kaybediriz düşüncesi oluşana kadar futbolcular mücadele gücünü üst seviyeye çıkarmalı. aksi takdirde ligin sonunda enteresan şeyler olabilir.
geçen sezon süper finalle artan maç sayısı ve 3 temmuz süreci yüzünden ligin geç başlamasıyla sıkışan maç programında arka arkaya oynadığımız maç sayısı şu ankiyle aynı olmasına rağman hiç yorulmayan takım şu an maçların 70. dakikasından sonra durmaya başlıyor. kaldı ki geçen sezon arka arkaya 7 maç aynı 11'le sahaya çıkmışlığımız var. hepsinde de maçı son dakikasına kadar kovaladık.
bu sezon takımda sözde daha geniş bir rotasyon varken oyunu son dakikaya kadar kovalamayı bırak 70 den sonra durağan oynayan bir galatasaray var. 6 ekim 2012 galatasaray eskişehirspor maçının son dakikasında yediğimiz gol hala hafızalarda.
futbolcuların "biz nasıl olsa bu ligde şampiyonuz" havasından 11 haftada hala çıkamadığı bir gerçek. sezon başındaki rüya takım yakıştırmaları kendi futbolcularımızda gevşemeye sebep oluyor. rakipler ise maçı daha fazla ciddiye alıyorlar.
oynadığımız takımlar şu an 90 dakika galatasaray'a kapanalım nasılsa bir gol atarız mantığıyla sahaya çıkıyor. bu algıyı kırmak için kazanma alışkanlığını bir an önce tekrar kazanmamız lazım. arka arkaya alınıcak farklı galibiyetler rakiplerin direncini kıracaktır. galatasaray maçına çıkacak rakiplerin kafasında biz ne yaparsak yapalım bu maçı kaybediriz düşüncesi oluşana kadar futbolcular mücadele gücünü üst seviyeye çıkarmalı. aksi takdirde ligin sonunda enteresan şeyler olabilir.
