209
bu sayı oldukca ülkemiz güney kıbrısa da, yunanistana da, ukraynaya da, ne bileyim israile de herkese geçilir. 3 tane türk kulübü ayakta durcak, bonservisten para kazancak diye türk futbolunun geleceğine basbaya bomba konuluyor.
bunu savunan dallamalar da gelip şimdi barcelonada herkes alt yapıdan yetişmiş, herkes ispanyol ya da uefayı alan galatasaray kadrosunun hepsi türktü neredeyse diyecek, ben de hepsine de kafa göz dalıcam sonra. 40 yılda bir gelecek bir jenerasyonun başarı öyküleriyle bugünlerimizi bile dolduran bizler eger ki bu sayı 5te 6da tutulursa daha senelerce bu eski uefa kupasını alan efsane kadroyla övünmeye devam edeceğiz; çünkü daha büyük bir başarı yine öyle bir altın jenerasyonun gelmesine bağlı olacak. bu da 40yıl içinde herhangi bir zamanda olur eğer beklersek.
avrupada chelsea, real madrid, barcelona ile mucadele edeceksek, kupa1i türkiyeye getirmek amacında olacaksak, bizim de aynı kalibrede futbolcularla yarışmamız gerek. ama bu sınır varken bu o kadar zor ki. çünkü yıldız ayarında bir futbolcu yedek kulübesine oturmak için, 3-5 avrupa macında oynamak icin asla bir türk takımına gelmez. böylece eger sen bu sayıyı 5te sınırlarsan senin sag bekinde, ortasahanda sırf türk oldugu icin, iyi bir futbolcu olmamasına ragmen sırf pasaport avantajı oldugu icin bu adam oynarsa sen avrupa kupalarında işte böyle daha eleme turunda paramparca olursun.
daha eylül ayında bile değiliz. avrupaya giden takımlarımızın 3ü elenmiş. şampiyonlar ligine gonderebildiğin takım sayısı ise bir. milli takımın son iki büyük turnuvaya katılamamış, sıradaki eleme grubunda ne yapacağı muamma. iyi giden hiçbir şey yokken zaten işlemeyen düzene bir comak daha sokma isteği nedir, nereden gelmektedir? ben demiyorum ki 11 oyuncunun tamamı yabancı olsun. ancak takımların kaliteli bir ekip kurması icin zaten yeterince zorlandıkları şu zamanlarda onları yabancı sayısıyla sınırlamaya devam etmek, hatta bunu ağırlaştırmaya çalışmak tam anlamıyla futbol düşmanlığı.
bu aksam canım o kadar sıkıldı ki, sert birşeyler yazdım sanırım. acaba bu ülke futbolunun başındakiler daha 1 eylül gelmeden 3 takımın evine geri dönmüş olmasından dolayı kendilerine hiç pay cıkartıyorlar mı? türk takımlarının içler acısı halini bizim düşündüğümüzün yarısı kadar düşünüyorlarsa götümü acarım sözlük. hiç sanmıyorum, kimbilir belki de bir yerlerine mum yakıyorlardır şimdi sevincten.
bunu savunan dallamalar da gelip şimdi barcelonada herkes alt yapıdan yetişmiş, herkes ispanyol ya da uefayı alan galatasaray kadrosunun hepsi türktü neredeyse diyecek, ben de hepsine de kafa göz dalıcam sonra. 40 yılda bir gelecek bir jenerasyonun başarı öyküleriyle bugünlerimizi bile dolduran bizler eger ki bu sayı 5te 6da tutulursa daha senelerce bu eski uefa kupasını alan efsane kadroyla övünmeye devam edeceğiz; çünkü daha büyük bir başarı yine öyle bir altın jenerasyonun gelmesine bağlı olacak. bu da 40yıl içinde herhangi bir zamanda olur eğer beklersek.
avrupada chelsea, real madrid, barcelona ile mucadele edeceksek, kupa1i türkiyeye getirmek amacında olacaksak, bizim de aynı kalibrede futbolcularla yarışmamız gerek. ama bu sınır varken bu o kadar zor ki. çünkü yıldız ayarında bir futbolcu yedek kulübesine oturmak için, 3-5 avrupa macında oynamak icin asla bir türk takımına gelmez. böylece eger sen bu sayıyı 5te sınırlarsan senin sag bekinde, ortasahanda sırf türk oldugu icin, iyi bir futbolcu olmamasına ragmen sırf pasaport avantajı oldugu icin bu adam oynarsa sen avrupa kupalarında işte böyle daha eleme turunda paramparca olursun.
daha eylül ayında bile değiliz. avrupaya giden takımlarımızın 3ü elenmiş. şampiyonlar ligine gonderebildiğin takım sayısı ise bir. milli takımın son iki büyük turnuvaya katılamamış, sıradaki eleme grubunda ne yapacağı muamma. iyi giden hiçbir şey yokken zaten işlemeyen düzene bir comak daha sokma isteği nedir, nereden gelmektedir? ben demiyorum ki 11 oyuncunun tamamı yabancı olsun. ancak takımların kaliteli bir ekip kurması icin zaten yeterince zorlandıkları şu zamanlarda onları yabancı sayısıyla sınırlamaya devam etmek, hatta bunu ağırlaştırmaya çalışmak tam anlamıyla futbol düşmanlığı.
bu aksam canım o kadar sıkıldı ki, sert birşeyler yazdım sanırım. acaba bu ülke futbolunun başındakiler daha 1 eylül gelmeden 3 takımın evine geri dönmüş olmasından dolayı kendilerine hiç pay cıkartıyorlar mı? türk takımlarının içler acısı halini bizim düşündüğümüzün yarısı kadar düşünüyorlarsa götümü acarım sözlük. hiç sanmıyorum, kimbilir belki de bir yerlerine mum yakıyorlardır şimdi sevincten.
