86
askeri lisedeydim o zamanlar. öyle bağırış çağırışa izin verilmezdi ama gaziona allem eder kallem eder bir tane kurban seçmeyi göze alıp bağırırdık çoğu maçta. o gün bi his vardı içimde. fenerbehçe o sezon 3 defa karşılaşıp 15 gol attığı takımla şampiyonluk maçına çıkacaktı. direksiyon tamamen kendi ellerinde sürü koltuğunda ise alex, anelka, nobre, semih, appiah gibi isimler bulunmaktaydı. alsancakta formamlar yürürken fenerbahçeliler tarafından dalgaya alındım çok defa. ben şerefli ikinciliğimi kutlayacaktım belki onlara ne! elle gol attıkları konya deplasmanını, nobrenin kendini yere attığı samsun deplasmanını çok çabuk unutmuşlar kalkıp bize fakir edebiyatı yapa yapa buraya kadar geldiniz artık bitti bugün diye bağırıyorlardı. okula döndüm. koltuğuma oturdum. iki televizyon vardı ancak tek hat üzerinden yayın olduğundan fenerbahçe maçına hapsolmuştuk. elimde radyom kulağım sami yende gözüm denizlideydi. biz gol atınca sanki önemi yok gibiydi. sevinemiyordum. ta ki o ana kadar. balkona çıktım. dayanamıyordu kalbim.ses duymak istemiyordum. elimi telefonuma götürdüm ve annemi arayayım derken gözüm televizyona ilişti. bi baktım adamın biri* ilerliyor. bir daha baktım sola aktardı. annemi arayamadan gol diye haykırdım. sağımda solumda kim varsa saldırdım üstüne. olamazdı böyle mutluluk. inancın zaferiydi. allah'ın sopasıydı bu. çabuk toparlandım ama. zafer daha kazanılmamıştı maç 90 dakikaydı ama ta ki o güne kadar. o gün 106 dakikalık işkence vardı. geri kalan kısmı izleyememiştim. içtima alanına çıktım sesleri dinledim. ellerine meşalelerini almış ağalayark yakan ve sonra çöpe atan fenerbahçelileri görüyordum. hala bitmemişti maç oturdum ama sanki yüzyıllardır ordaymışım gibiydi. sonra 4 ayrı kapının soldan 2.sinden beyaz formalı biri çıktı bağırarak sonra bi beyaz formalı daha. işte buuuu diye bağırıyorlardı. kim olduklarını seçemiyordum yaşlı gözlerimle. yaklaştıklarınad bir kollarının kırmızı olduğunu farkettim hani o hasan şaşın malatyaspora attığı golden sonra kafasını gösterirken üstünde olan forma. hani o fenerbahçeliler tarafından paranız yok ki boyatamamışsınız diye dalga geçtikleri forma. bağırdık çığırdık. sonra güzel sopa yedik. ama olsun. zafer bizimdi. feda olsun sana galatasaray.