• 26
    mesela 13 değil de niye 14 sene bekledik biliyor musunuz?

    20 nisan 1986 gençlerbirliği beşiktaş maçı bir örnektir mesela, bitime 2 hafta kala tarihin gördüğü en büyük rezilliklerden biri bu maçta yaşanmıştır. 1-0 gençlerbirliği öndeyken 16 ocak 2022 hatayspor galatasaray maçının var hakemi hakan ceylan'ın yine kendi gibi hakem olan babası* hasan ceylan 2 tane penaltı uydurmuş ve beşiktaş o maçı kazanıp averaj ile şampiyon olmuştur.

    biz ise namağlup 2. olduk.

    işte bu 14 yılın bazı yıllarında galatasaray saha dışında da o kadar güçsüzdü ki hakemler de bu seriyi 14 yıla kadar çıkardı.

    ben babama ve o yıllarda bu seriye rağmen galatasaraylı olan insanlara büyük saygı duyuyorum ama bir daha hiçbir güç glatasaray'ı böyle uzun bir seriye sokamaz.

    bırakın 14'ü fenerbahçe gibi 7-8 yıl kupasız geçemez bu camiada.

    bu kulüpte başarısız olan gider. 3-4 yıllık durgunluk dönemleri hep bir başkaldırış ile biter.

    yine öyle olacak ama güçlü bir kulüp yönetimi ve güçlü bir kenar yönetimi ile.

    burak elmas gibi, ışıtan gün gibi kaypak kişilerle değil.

    (kaypak(tdk): inanç ve düşüncesini değiştiren, sözüne güvenilmeyen, caygın, dönek kimse)
  • 25
    2010-2011 rijkaard sezonundan sonra tekrar sandiklardan cikarilan erdem ve gormus gecirmis lafi.

    lafa tepkim yok, zira ailelerimizde de buyukler bu lafi soyleyebiliyor bizlere.

    fakat, beklenmeyip de ne yapilacak zaten? taraftarin ne tesis basacak hali kalmis ne de topcuyu dovecek kulturu. keza, 14 sene sampiyon olunamayan donemde ne bayayigitler dayak yemis, ne teknik direktorler tasa tutulmus acip bakilabilir.

    eninde sonunda sahada top oynayip kazanmak gerekiyor.
  • 27
    biz zamanında tüp kuyruğu bekledik diyenlerden farkı olmayan söylem. ee ne yapalım yani biz de mi bekleyelim? hayır birader bekleyebileceğimiz maksimum süre 5 yıldır o da ileride türkiye’nin bayern münih’i olabileceğimiz bir altyapı sağlaması durumunda geçerli olur. yoksa devamlı her sene şampiyon olalım kafasında zaten değilim ama 5 yılda 2,3 şampiyonluk olmalı. tıpkı 2012-2017 arası gibi. seneye de olmazsa 2024 yılında muhakkak şampiyon olmalıyız.
  • 23
    taraftarın, özellikle yeni neslin her haklı eleştirisinde savunma kalkanıymışçasına kullanılmasına ayar olduğum söz öbeği.

    14 sene şampiyonluk görememiş galatasaray taraftarına yakınmıyorum; 14 sene şampiyonluk görememiş galatasaray taraftarının bir kısmının bunu sürekli ajite etmesine, 14 sene şampiyonluktan mahrum kalmış olmayı bir övünç kaynağı olarak gören kitlenin işi başka yönlere çekmesine anlam veremiyorum.

    buraya nereden mi geldim?

    özer saraçoğlu 31 ağustos 2018'de şöyle bir tweet paylaşmış kendi twitter hesabından:

    --- alıntı ---

    16 yıl şampiyonluk görmediğimiz yıllarda sosyal medya olsaydı bugün bizim kulüp kalmazdı, bugün onu anladım. biz ne sevmişiz, ne bağlanmışız, nasıl aşık olmuşuz bunu anladım bir daha.

    --- alıntı ---

    yazdığının ironi olmadığını düşünerek; saraçoğlu ve saraçoğlu gibi düşünenlerden bahsediyorum. bayıyor beni bu "biz böyle aşığız işte renklere" edebiyatı. o zamanlar sosyal medya diye bir oluşum olsaydı belki de şampiyonluk için 14 sene beklemeye gerek kalmazdı, kim bilir... galatasaray taraftarının sosyal medya gücü olmasa son yıllarda atılan şampiyonluk çentiklerinden birkaçı yoktu şu an. bunun bilincinde olabilmek lazım.

    https://youtu.be/tI3qKmMc6LQ

    bugün denk geldi, "14 sene içinde onu dövdük, bunu dövdük, metin oktay'a bile sardık" yazanlar. bunu bir gurur rozeti olarak yazanlara ithafen; iyi bok yediniz allah'ın magandaları, alkış! büyük taraftarlık holiganizmle doğru orantılı bir şey ne de olsa, yersen.

    ara ara konudan saptığımın farkındayım ama doluydum bu konuda sözlük...
  • 4
    eleştirilere bakınca "ben müslümanım" demek için 1400 yaşında olmam gerektiğini öğrendim. bazen uzun uzun yazılar yazıyorum da hiç gerek yokmuş abi, "futbolu ingilizler geliştirdi" gibisinden talihsiz bir cümlenin altında ezilmek istemiyorum. futbol hakkında da bundan kelli konuşmaya gerek yok galiba, 14 sene beklenen dönemi görmemişim, taa donanma kuvvetleriyle maç yaptığımız yıllara dayanan bir oyun hakkında nasıl konuşayım?
  • 29
    gurur vesikası gibi öne sürülmesini hiçbir zaman anlamadığım, anlayamayacağım söz öbeği. "biz yeri geldi on dört sene bekledik" deyince herkes bir havaya giriyor nedense. sanki beklemekten başka seçenekler varmış da o günün taraftarı vefayı seçmiş gibi. duygusal bakışı bir kenara bırakalım lütfen. burada övünülen şey galatasaraylılığı askıya almamaksa bu zaten çok tercih edilen bir yol değil. galatasaray 87 sene şampiyon olmasa bile ben takım değiştirmem. takım başarısız olduğunda onu değiştirme ihtiyacı duyan futbolsever yüzde bir bile değildir. övünülen şey takımı desteklemeye devam etmekse bunda da aman aman bir vefa örneği göremiyorum. galatasaray da fenerbahçe de beşiktaş da çok kötü sezonlar geçirdi ama ardından lige taraftar desteği ile başladı. çünkü her yenilik bir umuttur. bu umut sadece galatasaray'a karşı doğmuyor her takım taraftarı buna kapılıyor. 2010-2011 yılında, o leş futbola rağmen taraftar geliyordu. fener küme düşme potasındayken de taraftarı geliyordu. bunda övünülecek bir şey göremiyorum ben. ingiltere'de fulham'ın şampiyonluğu yok bildiğim kadarıyla. kulüp var olduğundan beri ligde zirveye ulaşmamış. ama taraftarı "şampiyon olamadık o halde bırakalım bu takımı" demiyor. 150 yıl geçse de fulham taraftarı desteklemeye devam edecek. çünkü futbol böyle bir şey. her şey kazanmaktan ibaret değil.

    velhasıl "biz on dört sene bekledik" argümanı ile ne amaçlanıyor, ne ile övünülüyor anlamış değilim. bence galatasaray camiası artık soyut, aşırı duygusal, anlamlı anlamlı kafa sallamaktan başka bir yaptırımı olmayan bu tip romantizmleri terk etmeli. özellikle son yıllarda arabeske eğilim çok fazla. arabeskin olduğu hiçbir yerde başarı olmaz diye düşünüyorum. ve evet, 29 sene şampiyon olmasak da bir şey değişmez. bu övünülecek bir şey değil.
  • 19
    bu mantıkla hareket edecek olursak;
    galatasaray spor kulübünün taraftarı olmak sadece galatasaray lisesinden mezun olan insanlar için geçerli olması gerek diye düşünüyorum..belki yaş itibariyle ben o 14 sene beklemenin nasıl bir duyguya hasıl olduğunu bilemem lakin tanımış olduğum en fanatik galatasaraylılardan biri olan babamın o ufacık yaşıma rağmen şampiyon olduğu gün hüngür hüngür ağlaması (ki ağlayışını ilk ve son kez gördüm) ve o dönem aklımda kalan yegane şey olması benim de bu konu hakkında söyleyecek,hissedecek şeylerim olduğunu gösterir..bir insanın metin oktay ı anlaması için futbol oynadığı dönemlerde yaşaması gerekmiyor, ''bizi sevenlere ihanet etmeyelim baba'' sözünün vermiş olduğu duyguyu idrak etmesi,galatasaray ın ve galatasaray ruhunun ne olduğunu bu sözden kavraması kafidir..eğer anlamışsa ben gibi taçsız kral metin oktay tezahuratını doya doya da yapar,gider aldığı lisanslı formanın arkasına yazılabilecek bir sürü oyuncu varken 10-metin oktay diye de yazdırır..şahsi kanaatim budur..
tümünü göster
App Store'dan indirin Google Play'den alın