baba ile maç izlemek

• 51

  maçta bağırıp çağırıyorum diye bana kimi zaman gülüp kimi zaman kızsa da, bazen futbolcu isimlerini karıştırsa da, gol atınca çak yaparken ellerimizi bi türlü tam denk getiremesek de çok keyif aldığım organizasyon.
  memlekete gittiğim zamanlar pazar günü maçına denk gelirsek onunla izlemek için geç döndüğüm çok olmuştur. yazlık mekanda çay bahçelerinde izlenen maçların da keyfi ayrıdır. sanki babamla izlediğim her maçı kazanacakmışız gibi hissediyorum. öyle bir güven ve rahatlık veriyor bana onunla maç izlemek. baba güveni. başımızdan eksik olmasınlar.
• 52

  baba ile maç izlemek deyince aklıma gelen en efsane maç henüz 14 yaşındayken 12 nisan 1997 senesinde o zaman ki adıyla inönü stadı'nda kale arkası tribünde canlı izlediğim istanbulspor-galatasaray maçıdır.
  
  --- alıntı ---
  https://www.dailymotion.com/video/x3hz1my
  
  --- alıntı ---
• 53

  babam her ne kadar iyi galatasaraylı olsa da futbolu uzaktan takip etmeyi severdi ve maça gitmeyi, forma almayı, kısaca futbol tutkusunu para harcayarak yaşamayı saçma bulurdu. o yüzden bu eylemi maalesef gerçekleştiremedim. şimdi hayatta olsaydı, onunla birçok şeyi yapmak istediğim gibi, maça da beraber gitmeyi isterdim.
  
  babası hayatta olanlar da henüz gitmediyse tutsun babasını kolundan, götürsün maça. sonrasında bunu yapmadığınız için pişman olabiliyorsunuz çünkü.
• 54

  bu başlığı görünce aklıma tek bir şey geliyor; dilerim o günleri görürüm, 2 yaşındaki oğlum da bir gün yazar olur da kendi tecrübelerini burada yazar.
  
  düşününce bile içim huzur ve mutluluk doluyor.
• 55

  benim uzun yıllar önce bıraktığım durumdur. babam koyu trabzonsporludur. futbolu da çok sever ve takip eder. trabzonspor kurulmadan önce galatasarayı tutarmış, trabzonspor kurulunca da trabzonlu olduğu için trabzonsporu desteklemeye başlamış. önce her şey çok güzelmiş. şampiyonluklar gelmiş. yavaş yavaş trabzonsporun çöküşü başladı tabi. önce 1996 da sonra 2011 de yaşanan travmalar. artık maç izlerken verilemeyen her faul, her penaltı, hatta hatta yanlış taç atışında bile hakemlerin ve federasyonun oyunu olduğunu düşünüyor. tv karşısında sürekli sinir harbi. özellikle 22 eylül 2017 trabzonspor alanyaspor maçın da maçın başında ki keyif ve mutluluğun yerini yavaş yavaş gerilim buhran ve umutsuzluğa bırakması. kısacası babayla farklı takımlara gönül vermiş olmak bu güzelim aktiviteyi çok olumsuz etkiliyor.
• 56

  türk telekom stadında bu sezon ile beraber gerçekleştiğimiz aktivite. kombine aldığımız ilk sezon birlikte. eskiden gidermiş te işte heyecan, iş falan derken arada sırada gelir hale gelmişti peder. artık benden erken çıkalım diyor, yeni bir heyecan geldi adama.
  
  yalnız kendisi çok gol attığımız için atkı sallamaktan rahatsız, 60 yaşında adamız, yeter diye bağırıyor arada *.
  
  umarım sene sonu ve ilerleyen yıllarda bolca kaldırılan kupa görürüz statta birlikte.
• 57

  sol tarafta her belirmesinde beni üzen başlıktır. babam fenerli olduğu için hiç böyle bir aktivitemiz olmadı, ayrıca fenerli dediğime de bakmayın futbolla alakası yoktur. bu mevzudaki açlığımı, allah kısmet ederse bir oğlum olduğunda dindireceğim. içerdeki maçları geçtim, deplasmana bile götüreceğim ki tomarla anımız olsun.
• 58

  babam fanatik beşiktaşlı ve divan üyesi ama buna rağmen sık sık yaptığımız eylem. kendisi galatasaray maçlarında ben üzülmeyeyim diye hala galatasaray'ı tutar. gerçi bu centilmenliği ben yapmıyorum da çaktırmıyorum. *
  ali sami yen'de ki son maçımız (bkz: 11 ocak 2011 galatasaray beypazarı şekerspor maçı)nda beni yine kırmayıp beraber gitmiştik. o konuda babama çok müteşekkirim.
  sadece beşiktaş maçlarımızda onunla izlemeyi sevmiyorum. içinden klasik tinerci çıkıyor....
  allah herkesin babasına sağlıklı uzun ömürler versin. merhumlara da rahmet eylesin.
• 59

  ortalama bir türk "baba-oğul" romantizminin zirve yaptığı birkaç olaydan biri. en önde geleni babanın çocuğunu araba kullanırken görmesi falandır...
• 60

  her hafta zevkle yaptigim eylem. ikimiz de koyu galatasarayliyiz.
• 61

  eskiden çok yapardık lakin 11 yıldır birimiz eksik olduğu için yapamıyoruz..
• 62

  (küçük aslaniye ile beraber)
  
  https://www.instagram.com/...igshid=1aoe54khb7e6u
  
  (bkz: kız babası)
• 63

  https://i.ytimg.com/vi/-KYny08ndlY/hqdefault.jpg
• 64

  9 nisan 2013 galatasaray real madrid maçı ile son kez yaptığım...
• 65

  hayatımda 1 kez bile yapamadığım.
• 66

  başlığı görünce gözleri yaşartandır.
  
  babam ile en sevdiğimiz aktiviteydi. kendisi fanatik olmasa da iyi bir beşiktaşlıydı. birimizin takımı yeniliyorsa ötekine en az yarım saat takılırdı. fenerbahçe yeniliyorsa ise güle oynaya maç izlerdik.
  
  mart 2016'dan sonra haftalar boyunca içimden değil maç izlemek çimlerin yeşil rengini görmek bile gelmedi. hala beşiktaş puan kaybettiğinde elim telefona gidiyor. bence buradan babası hayatta olanlar hemen bir maç açsın şimdi, olmayanlar için de keyfini çıkarsınlar.
• 67

  şu hayattaki en mutlu olduğum zamanlardır babamla maç izlediğim zamanlar. bana galatasaray'ı aşılayan babam, günlük hayatında sakin, sevecen, her zaman alttan alan tatlı dilli bir adamken galatasaray maçı izlediği zamanlar bambaşka biri oluyor. öyle aşırı fanatik, küfürbaz birine dönüşmüyor. sadece aile içinde çok göstermediği yanlarını görme şansı buluyorum. six feet under'ı izleyenler bilir. dizide nate, hayatı boyunca babasını tanımamış bir adamdır. babasının ölümünden sonra (spoiler değil, adam ilk bölümün ilk 10 dakikasında ölüyor) onun herkesten gizli tuttuğu bir odası olduğunu keşfediyor ve ilk kez o oda sayesinde babasını tanıyor. anlatınca pek güzel olmadı ama buna benzer bir iletişim yaşanıyor aramızda birlikte maç izlerken. o fark etmiyor bunu, biliyorum. ya da fark ediyor ve durumdan memnun ama bu güzel şey dillendirilmiyor hiçbir zaman. baba-oğul arasındaki garip ve güzel bağ işte bu. adı konmasa da var orada. bizimki çoğunlukla galatasaray sayesinde oluyor. bir yanına gidebilsem de birlikte maç izlesek yine. elimizde çayımız, 2 saatliğine dünyadan kopsak, birbirimize maç hakkında yorumlar yapıp pas atsak, ben ona hak versem o bana.
• 68

  dün* uzun bir aradan sonra gerçekle$tirdigimiz eylemdir efenim. benim peder tövbeliydi* benimle maç izlemeye. neyse o tamamini ben de kismen izledigim maçtan sonra bol bol sövdüm, o bagirdi, ikimizde de$arj olduk.
  
  baba dedim ciddiye almamak lazim. tiyatro sonuçta. dur bekle dedim, devre arasinda takviyeler gelsin, sakatlar ve cezalilar yeti$sin, sen o zaman gör.
  
  dün geceden kalma bir dialog:
  
  babam: bu cüneyt'e düdük astirmak lazim, adi $erefsiz!
  ben: $errefsiz hafif kaldi baba, orrrrrrrrr...
  
  bu arada turgay demir denilen karga yavrusu ayagini denk alsin. babam gördügü yerde gömecek kafayi.
• 69

  hiç nasip olmamış eylemdir. rahmetli futbolu sevmezdi izlemezdi.
• 70

  içimde en çok kalan şeylerden birisidir.
  
  rahmetli babam futbol maçı izlemeyi sevmezdi.
  
  ama o güzel adam sırf ben prekaziyi, tanjuyu renkli izlemek istiyorum diye kahvedeki renkli televizyonu eve çıkarırdı.
  televiyon dediysem şimdiki gibi hafif led televizyonlardan değil. eski kocaman, ağır tüplü televizyonlardandı. o hafif yaşlanmış haliyle sırtlar getirirdi. babamla aramda 48 yaş vardı. ben televizyon istediğim zamanlarda yaklaşık 54 55 yaşlarındaydı yani.
  
  başka bir zaman kardeşimle portakal ile evin içinde maç yapıyorduk. ben bir vurdum portakal gitti camı tuz buz edip aşağıya yola cam parçaları ile beraber savruldu. biz kardeşimle bembeyaz olmuştuk korkudan. annem bize doğru dövmek maksadıyla gelirken bir anda merdivenlerden babamın sesi duyuldu. o an cem yılmaz'ın da dediği gibi içine doğru s.çmak ne demekmiş öğrendik. babam eve girdi. bir bize baktı bir cama baktı bir daha bize baktı. "allahım sana şükürler olsun" dedi. meğer bize birşey oldu sanmış. o yüzden koşa koşa gelmiş bizi sağsalim korkmuş görünce önce gülmüş, sonra "korkmayın lan. sizden kıymetli mi cam, size birşey olmadı ya şükür" demişti.
  
  iş bu entry 5000. entrym olup babamdan daha fazla hak eden kimse olmadığından yazılmıştır. keşke bir kez bile olsa birlikte maç izleyebilseydik.
  
  mekanın cennet olsun babam. senin bize her zaman davrandığın gibi merhametli davransın rabbim.
• 71

  küfürleri yutmak, bazen dayanamamak ağzından kaçırmak, bunun üstüne 26 yaşında tertemiz mis gibi azar işitmektir. velhasıl kelam, güzel şeydir..
  
  ama hiçbirisi uefa şampiyonluğu zamanı her avrupa kupası maçında ali sami yen numaralı tribünde golden sonra baba sırtında coştuğum maçlar kadar zevk vermemiştir.
• 72

  lig maçlarını hala pederle beraber izliyorum ancak avrupa maçlarında ikinci yarıda uyuyup kalıyor. ben maç hakkında konuşurken bir bakıyorum adam kafayı yukarı kaldırmış, ağzı açık şekilde uyuyor. yaşlandı adam.
• 73

  beni aşırı derecede imrendiren aktivite. babamla en son 2008 yılında türkiye-çek cumhuriyeti maçını izlemiştim adam futbola aşırı soğuk bu nedenle pek evde galatasaraydan konuşamıyoruz kendisiyle.
• 74

  güzel bir şeydir. ben sakin kalan taraf, iken babam habire futbolculara bağırır, maç kaybediliyorsa fatih terim'e kızmaya başlar. burak yılmaz bizdeyken gol atınca yine bu salak attı diyip, burak yılmaz hakkındaki en doğru tanımlardan birini yapmıştı.
• 75

  babamın fanatik fenerli olmasından dolayı çok da zevk almadığım eylem.
  
  maçları odamda izliyorum.