ali sami yen'e gidememiş ama adam gibi galatasaraylılığını kendi içinde yaşayan galatasaraylılardan en ufak bir farkı dahi yoktur. ha ali sami yen'i görememiş galatasaraylıların mazi kalbinde yaradır o ayrı.
2
ayrı bir şerefe naillerdir.
içimdeki en büyük ukdedir ali sami yen'e gidememek. (u: :()
3
bundan 15-20 yıl sonra değerleri artacak kişilerdir.
4
mecidiyeköy'ün içinden geçerken ali sami yen stadı'nın şimdiki haline bakamayan galatasaraylıdır.
5
kapalı'da maç seyretmiş olanları da alt başlıktır. bunun da değeri ayrıdır.
6
hala açıp açıp youtube'dan seni yıkacak dozerini dinleyerek rakı içen türleri de vardır bunların. ah be sözlük, tamam yeni stadyum çok modern, tamam çok para kazanıyoruz, o sayede bu yıldızlarla ******** dolu kadroyu izliyoruz ama çok özledik be abi.
"(...) şimdi yaş geldi 55'e... bir gün programa katıldım istanbul'da... 'ben yeni stada gitmiyorum, eskiyi seviyorum' dedim. "ali sami yen mi kaldı" dediler...dedim, 'babam da öldü ama onu hala seviyorum.' ben babamı çok sevdim, onu hiç unutmam. bir de istanbul'u ve ali sami yen'i çok sevdim. (...)"
üniversite'ye gelişiminin 1. yılıydı. beşitaş-gs maçı. beşiktaş'ı 1-0 yenmiştik. gol: ümit karan, yıldız:ribery, stad:ali sami yen
9
vay be! o kadar yaşlı mıymışız?
10
mabede ilk gittiğimde dört yaşındaydım evet yanlış okumuyorsunuz 4 yaşındaydım dün gibi de hatırlarım eniştemin gelip beni stada götürüşünü. zaten o gün bir başladım ki durduramadım kendimi yaş +30 oldu hala tribün koşturuyoruz. yeni stada hala alışamadım. ali sami yen benim için bambaşka bir yere sahiptir. o yüzden alışamadım arena ya yanlış anlaşılmasın. yıkılacağı açıklandığı gün ve son maçın oynandığı gün ağladığım kadar hiç ağlamamıştım. seni yıkacak dozerin anasını s...m derken gözlerimden akan yaşları asla durduramadım. üzerine elveda sami yen seviyoruz seni can-ı gönülden derken ölsem daha iyiydi benim için. çocukluk aşkım, ilk göz ağrım ali sami yen. sen yıkıldın ama kalbimizdeki yerin asla yıkılamaz.
daha galatasaraylı olmak diye bir şey yoktur elbette ama bu stada gitmiş, gidebilmiş olan abiler ve kardeşler gerek on dört yıl şampiyonluk bekleyerek, gerek kapalıda dünyaya tribün dersi vererek, gerekse son dönemlerinde hiç alışkın olmadıkları türden cefa çekerek bu stada ayak basamamış, koltuklara sinen zafer kokusunu ve tezahüratlara sinen mağrurluğu koklayamamış olan abilerimiz ve kardeşlerimizden daha önce öğrenmişlerdir galatasaraylılığı. hepsi o. mezunluk gibi bir şeyin söz konusu olmadığı galatasaraylılık okulunda dersleri vermiş olmak veya olmamak da bir öneme haiz değildir haliyle. allah ömür verdiğince verecek çok dersimiz olacak, yurt içinde ve edirne'nin ötesinde.
mecidiyeköy'e her adım attığımda gözlerimi dolu dolu yapan stadyumdur ali sami yen. yerine bir mezar taşı dikecekler; adına plaza veya avm diyecekler. içine girip o mezar taşının, kim bilir hangi reyonda veyahut falanca kişinin ofisinde "tam da buradan vurmuştu hagi." diyip golleri yad edeceğim stadyumdur ali sami yen. üzerinden renktaşlarımın birbirlerini gıpta etmeye mecbur kılacağı veya birbirlerine haset etmeye sürüklenecekleri bir yer değildir, olmamalıdır.
bu konuya özen gösterelim.
edit: anlam bozukluğu, düzeltme.
13
2002 yılında gidilen bir maçtan sonra 2 adet koltuğu söküp eve götürmüşlüğü dahi vardır bunlardan bazılarının. *
14
aralarında sadece konser için gitmiş olanları da barındıran kesim :(
neyse oraya ayak bastım ya o da yeter.
15
son sezon kombinesi olup, hatıra olarak koltuğu olanları çok daha şanslıdır*
16
4-3'lük efsanevi bordo maçıyla açılışı yaptığım, daha sonra da 10-15 lig maçına gittiğim için aralarında bulunmaktan dolayı kendimi şanslı hissettiğim yazarlar topluluğu.
17
başliği görünce dahi gözlerim doldu. son gittiğim maç bursaspor'a 2-0 yenildiğimiz maçti. bir başima yeni açikta izlemiştim. son maçim olacağini biliyordum ve maç sonrasi bir daha o koltuklara oturamayacağimi bildiğimden tribünler boşalana dek oturmuştum. zordu. ama güzel günler daha ağir basiyor elbette. metrobüsle geçerken mi? ben de bakamiyorum o bölgeye.
18
ıstisnasiz hepsi yeni stada alisamayan taraftarlardir.
nostalji falan degil bu. o havayi, o birlikteligi, o adanmisligi ve atmosferi maalesef 55,000 kisilik stadyumda yakalayamadik.
19
orada bir tarihe tanıklık etmiş yazardır. her iki atmosferi de kombinesiyle eski açıkta ve doğu tribünde takip etmiş biri olarak söyleyeyim yeni stadyum da, eski stadyum da galatasaray kötüyse zindan, galatasaray iyiyse düğün salonuna dönüyor.
20
hey gidi, eski günleri hatırladıkça içimi sebepsiz bir mutluluk kaplıyor. koskoca bir tarihe mabetlik etmiştir ali sami yen stadı. küçücük bir çocukken, babamın stada götürdüğü ilk maçımı ve ali sami yen'i nasıl unutabilirim ki? çocukluk, gençlik.. tüm güzel yıllarıma ev sahipliği yaptı ali sami yen. o ruhu başka hiç bir stadyumda yakalayamayan taraftarlardanım.
21
25 yaşıma rağmen, kuzenimin aldığı kombine sayesinde bir sezon neredeyse tüm iç saha maçlarına gitme fırsatım oldu. 2002-2010 arası pek iç açıcı sezonlar geçirmememize rağmen, gittiğim maçların şampiyonluk senesine denk gelmesi bana hep kendimi şanslı hissettirir. kendi maaşımla aldığım ilk kombinem olan(u: -dursun özbek’in verdiği zarara rağmen, bana en büyük faydası olan kombine fiyatlarını 450₺ yapması-) 2017-2018 sezonunda, 17’de 16 galibiyet galibiyet kazandığımız yeni ali sami yen stadyumunun atmosferi de bambaşkaydı. iki şampiyonluk senesinde, iki stadda da bulunduğum için kendimde yorum yapma hakkı gördüğümden dolayı şampiyonluk yolundaki sezonlarda yeni ali sami yen stadyumu atmosferine yaklaşabilineceğini düşünmüyorum. bunda kadro kalitesi de etken olabilir. belki 1996-2000 senesi gidebilsem fikrim değişebilirdi.
22
stadın her bölümden maç izlemiş bir şahıs olarak şunu söylemek istiyorum; onun gibisi gelmeyecektir. bizi ali sami yenden çıkaran kimseyi affetmeyeceğim.
sami yen'i terk edip yeni stadımıza geçtiğimizde 12 yaşındaydım. sami yen'e keşke daha fazla gidebilme şansı bulabilseydim. bir kere gitmiş olmama rağmen o atmosferi hala unutamıyorum.
24
1 nisan 2006 galatasaray gençlerbirliği maçı ilk gittiğim maçtır. kapanış maçı beypazarında da oradaydım. ama en çok denizli faciasının yaşandığı gün kayserispor maçı oynanırken orada olabildiğim için mutluyum. çok şanslıyım çok.
25
çok şanslı olan taraftar grubu. dipdibe izlenen maçlar, takım atağa çıkarkan insanı gaza götüren o uğultu, koltukların sahaya yakın olması sebebiyle maçı net bi şekilde takip edebilme, eski güzel türkiye insanlarıyla omuz omuza gönül verdiğin takımı destekleyebilme... çok güzel günlerdi.