evet beraber bitti ve çok az da olsa şampiyonluk adına mücadelenin sonuna geldiğimizi itiraf etmemiz gereken zamandayız. fakat ezilecek, sinecek, çok kötü oynayacak denen takımımız güzel bir mücadele örneği ortaya koymuştur. futbol şansı denen melet var; işte o olmadığı zaman böylesine eksik bir kadro ile o mutlu edici skora genel anlamda ulaşmak çok güç oluyor.
seri,
donk,
emin bayram,
linnes gibi bu maçta başat iyi mücadele gösteren futbolcularımız oldu.
belhanda gereksizdi,
sarrachi yine dağınık oynadı ve asist yapsa da daha fazlasını veremedi.
emre akbaba ve
henry onyekuru forvetsiz takımda bu kadar oynayabilirlerdi. henry'nin hem eksik olduğu hem de futbol şansı olmadığı dakikaları yaşadık.
ömer bayram özverili ama çok savruk, ağırdı.
feghouli beklediğimiz modunu açamadı. kalecimiz
okan kocuk muslera yokluğunda olması gerektiği gibi oynadı ve zaten kendisini yoracak iki-üç pozisyon harici gerilmedi.
evet,
lemina'yı seviyoruz ama kendisinin sakatlık sorununa güvenmiyoruz.
belhanda' ya sövmüyorum ama artık bu armayı taşıyacak kadar özverili değil.
seri imkanlar zorlanıp tekrar kiralanması gereken yegane kiralık oyuncularımızdan biri. mücadelesi gerçekten tebrik edilesi.
şampiyonluğu artık umacak noktada değiliz fakat ilk üçte mutlaka olmamız lazım. her şeye rağmen seviyorum seni galatasaray ve bugün de gösterdin ki yensen de yenilsen de; berabere de kalsan, kaçıncı olursan ol sen hayatımın sarı kırmızı anlamı, derin renklerisin.
hakemin, futbolcuların gerginlik anlamında çok konuşulmaması gereken, şansız bir maç akşamımızı uğurluyoruz. her şeyin hayırlısı.
mevlam görelim neyler, neylerse güzel eyler
