1
beşiktaşla kafa kafaya şampiyonluğa gittiğimiz sezonda istanbulda 1 puan bıraktığımız maçlardan biriydi, zira yenilmeden ikinci olduk bu sezon. o zamanlar galibiyet 2 puan, beraberlik 1 puandı.
yi ne, o zamanlar tribünler yarı yarıya olurdu. trabzonspor da dahildi bu işe. çok kalabalık gelirdi trabzonspor taraftarı. tam da cenk günleri. stadın önüne gittik ki her yerde trabzonsporlu var*. hani onlara her yer trabzon ya, o hesap. ama biz de kalabalığız. maçtan biraz arıza çıktı, kovaladık bunları maçka parkına, gümüşsuyuna doğru falan.
bundan sonrası tam bomba.
tribüne girdik ki ne görelim.aptal polis, açıkla kapalıyı öyle bir yerleştirmiş ki rakipler yanyana.
paso arıza çıkıyor. "akıllı" bir polis amiri, kapalıda yer değiştirme olacak dedi. efendim?
evet, evet. galatasaylılarla trabzonsporlular kapalının içinde yer değiştirecek. şaka mı lan bu. yok, abi çok ciddiydi.
başladık tribünde blok olarak yer değiştirmeye. usta bunları kapalının eski açığın tarafındaki yukarıdaki köşeye bir sıkıştırdık, o sırada biz kalabalıktık ya da daha deliler içerdeydi galiba.
vay allahım ya, çok fena yaptık ya. marifet mi? o zamanlar marifetti. polis fırınlanmış coplarla bize daldığında benim ayakkabı çıktı, aşağı düştü de coplardan sıyrıldım. olacak o kadar, tribünde, maçtan önce, sonra o kadar çok cop yedim ki, bir kere de olsa sıyrılmış oldum.
gol atamadık 0-0 bitti. ama beşiktaş deplasmanda gençlerbirliği'ne gol atınca trabzonsporlular beşiktaş diye bağırmasın mı? bizde şalter attı, zaten her an hazırız. polis zor tuttu bizi. sana ne lan beşiktaştan, sen kendi maçına baksana. haklıyım.
neyse maç bitti, başladık trabzonsporlu kovalamaya. abicim, atkı-bayrak olmasa ne olur, tanımak zor olmuyor. tam itü'nün önünde birileri bir yalnız çocuğu tartakladılar, kaçarken bir de çelme taktılar, çocuk caddenin ortasına düştü. hemen koştum. yakasından tuttum "sen beşiktaş diye bağırdın mı lan" dedim. "yok abi valla bağımradım" dedi. o zamanlar abi denecek yaşta değilim, 19. defol lan o zaman dedim, bıraktım çocuğu.
taksime çıktık, yer yer kavgalar var. trabzonsporlular otobüse binerken, galatasaraylılar bunlara saldırdı, otobüsten aşağı çekti. cevval, güçlü kuvvetli trabzonsporlulardan 4-5 tanesi "gelin lan gelin" diyerek bruce lee hareketleri yapmaya başladılar. teke tek olsa kafa göz kıracakları kesindi de, bizimkiler 20 kişi 4-5 kişiye dalınca işleri bitti tabii.
bunları görünce havaya girdik, biz de bir grubu harbiye'ye kadar kovaladık. hatta orduevinde nöbetçiye sığınmıştı biri. neyse, biz trabzonsporluları kovaladık, polis bizi. kimse kazanamadı. maç gibi 0-0 bitti.
bu da maçın bileti, captano özel kolleksiyonundan.
http://captanoblogpics.files.wordpress.com/.../04/gs-ts2004862.jpg
yi ne, o zamanlar tribünler yarı yarıya olurdu. trabzonspor da dahildi bu işe. çok kalabalık gelirdi trabzonspor taraftarı. tam da cenk günleri. stadın önüne gittik ki her yerde trabzonsporlu var*. hani onlara her yer trabzon ya, o hesap. ama biz de kalabalığız. maçtan biraz arıza çıktı, kovaladık bunları maçka parkına, gümüşsuyuna doğru falan.
bundan sonrası tam bomba.
tribüne girdik ki ne görelim.aptal polis, açıkla kapalıyı öyle bir yerleştirmiş ki rakipler yanyana.
paso arıza çıkıyor. "akıllı" bir polis amiri, kapalıda yer değiştirme olacak dedi. efendim?
evet, evet. galatasaylılarla trabzonsporlular kapalının içinde yer değiştirecek. şaka mı lan bu. yok, abi çok ciddiydi.
başladık tribünde blok olarak yer değiştirmeye. usta bunları kapalının eski açığın tarafındaki yukarıdaki köşeye bir sıkıştırdık, o sırada biz kalabalıktık ya da daha deliler içerdeydi galiba.
vay allahım ya, çok fena yaptık ya. marifet mi? o zamanlar marifetti. polis fırınlanmış coplarla bize daldığında benim ayakkabı çıktı, aşağı düştü de coplardan sıyrıldım. olacak o kadar, tribünde, maçtan önce, sonra o kadar çok cop yedim ki, bir kere de olsa sıyrılmış oldum.
gol atamadık 0-0 bitti. ama beşiktaş deplasmanda gençlerbirliği'ne gol atınca trabzonsporlular beşiktaş diye bağırmasın mı? bizde şalter attı, zaten her an hazırız. polis zor tuttu bizi. sana ne lan beşiktaştan, sen kendi maçına baksana. haklıyım.
neyse maç bitti, başladık trabzonsporlu kovalamaya. abicim, atkı-bayrak olmasa ne olur, tanımak zor olmuyor. tam itü'nün önünde birileri bir yalnız çocuğu tartakladılar, kaçarken bir de çelme taktılar, çocuk caddenin ortasına düştü. hemen koştum. yakasından tuttum "sen beşiktaş diye bağırdın mı lan" dedim. "yok abi valla bağımradım" dedi. o zamanlar abi denecek yaşta değilim, 19. defol lan o zaman dedim, bıraktım çocuğu.
taksime çıktık, yer yer kavgalar var. trabzonsporlular otobüse binerken, galatasaraylılar bunlara saldırdı, otobüsten aşağı çekti. cevval, güçlü kuvvetli trabzonsporlulardan 4-5 tanesi "gelin lan gelin" diyerek bruce lee hareketleri yapmaya başladılar. teke tek olsa kafa göz kıracakları kesindi de, bizimkiler 20 kişi 4-5 kişiye dalınca işleri bitti tabii.
bunları görünce havaya girdik, biz de bir grubu harbiye'ye kadar kovaladık. hatta orduevinde nöbetçiye sığınmıştı biri. neyse, biz trabzonsporluları kovaladık, polis bizi. kimse kazanamadı. maç gibi 0-0 bitti.
bu da maçın bileti, captano özel kolleksiyonundan.
http://captanoblogpics.files.wordpress.com/.../04/gs-ts2004862.jpg
