2 kasım 2001 bursaspor galatasaray maçı

• 29

  yamulmuyorsam maç sonrası bursaspor taraftarları bizi tabut yapıp sevinmişler ellerinde gezdirmişlerdi. kinim o zamandan beri var kendilerine. unutamıyorum o görüntüyü. günlerce kutlamışlardı o galibiyeti. ben küçük takımların büyük takımları yenmesinden haz duyarım. konu galatasaray olunca farklı tabi. ancak küçük takım ve taraftarları da yerini bilmeli. sevinmeleri ölçülü ve saygılı olmalı.
  şimdi tarihten silinseler kinim belki son bulur.
• 30

  3 gün öncesinde kendi sahamızda şampiyonlar ligi maçında psv yi hem sahadaki oyun hem de skor olarak ezdiğimiz maçtan sonra cuma gecesi oynanan maçtır. mecidiyeköy'den 8 otobüs yola çıkılmış, yalova'da feribottan itibaren hemen hemen her ilçe girişinden durdurulmuş, bu durumda 3 saatlik yolu 8 saatte kat etmemize sebebiyet vermiştir.
  
  bu aranmalar ve kontrol noktalarında anlamsızca yapılan beklemelerden ötürü, o günlerde meşhur olan şarkıcı gökhan özen'in "aramazsan arama yar" adlı şarkısı bir anda arama yapan kolluk kuvvetlerine yönelik "zaten bir şey bulamazsın emanet zulada" şekline bürünmüş, yıllarca her tribünün bu durumda söylediği bir klasik halini almıştır. hatta abd'ye girişte gümrükte bile söyleyip federallerin sorgusuna maruz kalanların bile olduğunu duyduk(ayrı başlık ister ama bunun detayı:)
  
  ayrıca feribotta iken şampiyonlar ligi kuralarını takip etmiş(radyo ve telefonla etrafı arayarak) kura öncesi bir dostumuzun "ulan düşünsenize barcelona, liverpool ve roma ile aynı gruba düşüyormuşuz ne komik olur" öngörüsüne "hadi lan oradan yok bir de brezilya çekelim tam olsun zuhahha" cevap ve efektleri ile karşılık verilmiş, çekilen kura sonucunun bu dostumuzun kehanetindeki gibi çıkması sonucu ilk başta inanmak istememiş, tepki koymuş, sonra sorgulamaya ve son olarak ise kabullenme aşamasına geçmiştik.
  
  kısa mesafenin uzun süren yolculuğu sonunda şehir girişindeki aranmanın ardından önce hafif hafif başlayan sonra stada girmemizle sağanak ve etkili bir şekil alan yağış maç boyu sürmüş, 2.golden sonra artık sahayı bırakıp dakiklarca ve sadece "sen çok yaşa" yı her yediğimiz golde volum arttırarak, bağırarak maçı tamamlamıştık. bursa tribünlerinin 4. golden sonra abdurrahim albayrak'a yönelik" abdurrahim-abdurrahim aaaaaa" yönelik büyük makarası ise suratlarımızda acı bir tebessüm yaratmış, istanbul dönüşünde kendi ekibimiz içindeki makara envanterine eklenmiştir.
  
  dönüş yolunda taşlanıp, o sinir ve ıslaklıkla inip birileri ile kapışmaya hazırdık ama gerek skorun onlara verdiği büyük mutluluk gerek ise devam eden yağıştan ötürü olsa gerek ev sahibi tribünlerden kaynaklı herhangi sorunla karşılaşmadan istanbul'a 2,5 saatte dönmüştük.
  
  dönüşte ise bu sefer istanbul' da çok şiddetli bir yağışa denk gelmiştik. otobüslerden mecidiyeköy'de inip aracımızı park ettiğimiz, geçtiğimiz günlerde lansmanı yapılan, bugünün leo residansı o günün ise stadın yanındaki boş alan/arsa diye anılan(daha çadır store bile yoktu) yerden hareket etmiştik ki bu sefer aracımız bir anda bozuldu. köprüye çıkış yolunda aküsü bitmiş sabahın 3,5- 4 ünde kalakalmış, sonunda bir taksiyi durdurup yardım almış, ıslaklığımıza ıslaklık katıp, binlerce küfür ve nefret (tabii ki bir daha deplasmana gideni silsinler başta olmak üzere) cümleleri ile eve bir şekilde dönmüştük.
• 34

  başlığı solda görünce şöyle bi o günlere gidip geldim.
  
  3 gün önce sami yen'de o dönemler çokça alışık olduğumuz şampiyonlar ligi galibiyetiyle gururlandığımız 30 ekim 2001 galatasaray psv eindhoven maçından sonra bir çok eksikle kaliteli bir kadrosu olan bursaspor karşısında hezimet yaşadığımız maç. aynı gün şampiyonlar ligi ikinci tur grup kuraları çekilmiş ve ölüm grubu (barça - liverpool - roma) diye tabir edilen gruba düştüğümüzü maçtan saatler önce öğrenmiştik. her ne kadar skor sürpriz olsa da maçtan önce beraberlik alsak yeter diye bir hava vardı hem takımda hem taraftarda.
  
  ayrıca hatırladığım, maçtan sonra lucescu basın toplantısına katılmayıp yardımcısı göndermişti. 9 günde 4 maç oynatan federasyona tepki amaçlı bir hareketti. neyse ki büyük takım olmanın hakkını vererek bu hezimeti hemen unutup ölüm grubundan da çeyrek final kapısından tek golle elenip o sezon ligi şampiyon tamamlamıştık. hey gidi günler.
• 8

  galatasaray tarihinde o ana kadar alınmış en farklı yenilgi olma özelliğini taşıyordu maç. tarihimizin en farklı yenilgisini almamızdan 369 gün önce oynanmıştır.
  lucescu'lu galatasaray hafta içi şampiyonlar liginden çeyrek final vizesi alıyordu ama gerek cezalılar gerek sakatlıklar nedeniyle defansın göbeğinde bülent akın ve andres jose fleurquin oynamak zorunda kalıyordu.
  
  maçı izleyenler yağmurlu bir havada oynandığını hatırlayacaktır ama benim asıl unutamadığım ise sahanın inanılmaz kötü olduğudur. öyle ki yerden gönderilen kısa bir pas bile seke seke başka yönlere gidiyordu. zaten yorgunluk ve eksiklik ile baş etmekte zorlanan kısıtlı kadromuz bu hezimetle karşılaşıyordu.
  
  ancak bu maçtan sonra mehmet cansun ve fatih altaylı'nın ve tabiki abdürrahim albayrak'ın duruma el koymaları bence sezon sonu gelecek olan şampiyonluğun habercisiydi.
• 28

  lucescu'yu kovulmanın eşiğinden döndüren ama sonrasında bizi 3. yıldıza götüren acı maçlardan biridir. başarılı sezonlarda böyle kötü maçlar oluyor.
• 31

  yaşı tutmayanlar bilmez.
  salı gecesi şampiyonlar ligi maçı (bkz: 30 ekim 2001 galatasaray psv eindhoven maci) oynayan galatasaray’ı skandal bir kararla cuma günü bursa deplasmanına göndermişti tff.
  
  normalde hafta arası avrupa’da ülkeyi temsil eden takımlar lig maçını pazar veya pazartesi oynardı.
  fbjk galatasaray neden cuma maç yapmıyor yaygarası üzerine, topçularımız dinlenemeden cuma akşamı bursa deplasmanında maça çıkmak zorunda kaldı.
  
  şimdi aynısını fb’ye yapmaya kalksan yer yerinden oynar.
• 9

  askerde olduğum dönemde seyrettiğim, salondaki fenerbahçeli askerlerin kahkahalarına, dalga geçmelerine ya sabır çektiğim, sezon sonunda şampiyon olduğumuzda keşke bir günlüğüne yeniden askere dönüp o erlerin suratlarını görseydim dediğim maçtır.
• 10

  teletexten canlı canlı takip ettiğim maçtı.
• 7

  neredeyse bütün defans oyuncularımız sakattı, başımızda lucescu vardı.
  
  o zamanlar bursada ikamet ettiğimden arkadaşlarla biletleri aldık maça gideceğiz. maç günü hoop anne baba memleketten sürpriz ziyarete gelirler. elde bilet bir anneye bakılır bir yağmura bir de stada, dönülür paşa paşa eve gidilir. maç bitince büyüklerin vardır bir bildiği denir.
• 4

  cuma günü oynanmıştı bu maç. iki gün önce de 30 ekim 2001 galatasaray psv eindhoven maci oynanmış 2-0'la çeyrek ikinci tur vizesi almıştık. neredeyse çarşamba akşamı zafer turuna çıkan taraftarlar evlerine dönmeden oynanmıştı maç. anormal bir yağmur altında 5-0 yenilmiştik, maçı da ercan taner anlatmıştı hatta...
• 6

  maç öncesi ve sonrası bir saniye durmayan yağmur altında oynandı maç. misafir tribünü açık kale arkası olduğu için donumuza kadar ıslanmıştık diyebilirim. kafaya geçirilen atkı bile çare olmamıştı. kabus gibi gece, dördüncü golü yedikten sonra benim için bitiyordu. abdurrahim albayrak'a ithafen söylenen "abdurrahim takla atsana" tezahüratı canımı acıtmıştı.
• 32

  aziz yildirim'in tff'ye baskilari sonucu cuma gunune konulan mac. bizim oyuncular bu durumun farkindaydi ve mac umurlarinda degildi.