16 mayıs 1987 rizespor galatasaray maçı

• 1

  2-0 mağlubiyetimizle bitmiştir. beşiktaşın 2 puan gerisine düşülmüştür. (galibiyet 2 puandır o zamanlar) . şampiyonluk gitti diye karalar bağlanılmıştır. ancak bir hafta sonra beşiktaşın malatyaspora mağlup olması neticesinde puanlar tekrar eşitlenmiş ama beşiktaş averajla liderdir hala. sondan bir önceki hafta beşiktaş denizli ile 1-1 berabere kalmış ve 1 puan öne geçilmiştir. son hafta eskişehir maçı kazanılıp 14 yıl aradan sonra şampiyon olunmuştur. 15 yaşında olan şahsımıngördüğü ilk şampiyonluktur.
  
  ukdeyi veren: zizonkocac
• 2

  rize atatürk stadı'nda oynanan bu maçta rizespor'a 2-0 mağlup olmamıza rağmen, son 3 haftada sürekli galip gelmemiz ve şampiyonluk yolundaki en büyük rakibimiz beşiktaş'ın ise son 3 haftada sürekli puan kaybetmesi ile türkiye birinci ligi 1986-1987 sezonu şampiyonu biz olacak, deyim yerindeyse ''14 senelik bu çile bu sene bitecekti.''
  
  (bkz: tarihte bugün)
• 3

  rize'nin sahası o zaman toprak zemindi. ve beton gibiydi.
  yenilgide rol oynayan en belirgin faktör buydu.
  bir diğer faktör erhan önal'ın kolundaki sakatlık nedeniyle rize'ye gitmemesiydi.
  
  o gün galatasaray'a gol atanlardan birisi de şimdinin ulusal takım teknik direktörü abdullah avcı'ydı.
  abdullah avcı o takımın santrforuydu.
  galatasaray'a diğer golü de bir yıl sonra fenerbahçe'ye gelen hakan atmıştı.
  rizespor'u haftalardır tek başına sırtlayan hakan'ı o gün gencecik suat (kaya) tutacaktı.
  aynı suat iki hafta önceki 2-0'lık beşiktaş maçında derwall'ın sürpriz olarak yedekten sahaya sürdüğü bir futbolcuydu.
  ama suat hakan'ı tutamadı.
  
  bu yenilgiyle galatasaray lider beşiktaş'ın iki puan gerisine düştü.
  
  rizespor'a karşı alınan yenilgi galatasaray'ı şampiyonluk yolunda çeviremedi.
  ama bu yenilgi sonrasında florya çirkin bir olaya sahne oldu.
  mağlubiyeti protesto eden galatasaraylı taraftar rizespor maçı sonrasındaki ilk antrenmanda derwall'in istifasını istediler.
  hatta bununla da yetinmeyip rahmetli futbol bilgesinin ayağının dibine bıçak attılar.
• 4

  an itibariyle tam 25 sene geçmiştir.
  maç sonrası galatasaray taraftarının hala hazmedemediğim protestosuna sebebiyet vermiştir.
  takım yenilmiş, taraftarlar florya'da derwall'i istifaya davet etmişlerdir.
  skor taraftarlığının dünya üzerinde zirve yaptığı maçtır.
  
  maalesef elde balta bekleyenler azalmadı, cehennem büyüdü, başarı = şampiyon olmak algısı, taraftarlık = aşk algısını yendi.
  
  başarı bir kurumda girişteki eleman'dan o kurumun en tepesindeki adama kadar yayılan bir konu.
  
  galatasaray taraftarının 2012 yılı sonu süper finalde kendi sahamızda son 3 maç performansı söylemleri, tepkilerini bir taraftar olarak oldukça düşündürücü bulmaktayım. 25 yıl öncesine göre taraftarın hocasına sahip çıkması ise oldukça sevindirici.
  
  kalıcı başarı taraftarın talebi, doğru, sürekli, kararlı yönetim uygulamaları ile sağlanmakta.
  
  o gün derwall'e yapılanlar unutulmamalı.
• 5

  (bkz: galatasaray'ın kendisine inanmayan taraftarını göt etmesi)
• 6

  üzerinden 30 küsur yıl geçen galatasaray ve beşiktaş açısından tarihi dönüm noktası olmuş maçtır.
  
  galatasaray yenilmiş 14 yıllık hasret bu yıl da bitmeyecek kanısına varan taraftarlar takımı ve hocaların hocası derwalll'i isitfaya davet ederken beşiktaş taraftarları istanbul'da erken şampiyonluk turuna çıkmışlar medya beşiktaş takımını şampi ilan etmişti.
  (bir önceki sezon namağlup ikinci olmamız da taraftarı çileden çıkardığından taraftarımızın bu tepkisi doğmuştu)
  
  ancak beşiktaşın 3 maç kala beklenmedik puanlar kaybetmiş ve takım 2 puan geri düşmesine rağmen şampiyon olmuştur. (bkz: seni sevmeyen ölsün)
• 7

  14 haziran 2020 çaykur rizespor galatasaray maçının bitimiyle beraber aklıma gelen, 14 yıl aradan sonra şampiyon olunan 86-87 sezonunun (hani son günlerde beşiktaş'ın ağlayıp durduğu, şampiyonluk istediği sezon) 35. haftasında deplasmanda 2-0 kaybettiğimiz maçtır. (maça dair bir anektot; rizespor'un gollerinden ilkini abdullah avcı atmıştır)
  o zamanlar galibiyete 2 puan verilen ligimizde bu mağlubiyetle bitime 3 hafta kala lider beşiktaş'ın 2 puan gerisine düşmüştük.
  sonrasında beşiktaş'ın arka arkaya hem malatyaspor yenilgisi hem de denizlispor beraberliği ile olma ihtimali çok düşük olan olasılık gerçekleşti ve son haftaya 1 puan farkla lider girmiştik, sonrası o malum eskişehirspor maçı.
  (bkz: 7 haziran 1987 galatasaray eskişehirspor maçı) - galatasaray tarihinin akışını değiştiren, şahlanışın başladığı şampiyonluk budur bence...
  ben bu sezonun son haftalarında yaşadıkları tökezlemeyi biraz da namağlup ikinci bitirdiğimiz bir önceki sezonda çevrilen alavere dalaverenin ilahi diyet ödemesi olduğunu düşünenlerdenim. zira 85-86 sezonunda beşiktaş'ın ne hikmetse attığı toplam 65 golün yaklaşık yarısını ligin son 10 haftasında atması, hele bir sakaryaspor maçı var ki, engin'in (1-2 sezon sonra transfer ettikleri!) yediği golleri galatasaray atmış olsa, ve o sezon galatasaray şampiyon olmuş olsa, bunlar tff'ye çoktaan bir dilekçe de bu sezon için verirlerdi.
  (bkz: 25 mayıs 1986 beşiktaş sakaryaspor maçı)
  2019-2020 sezonuna geri dönersek, şimdi yine son dönemeç, yine bir rizespor mağlubiyeti, buraya kadar 86-87 ile benzer benzer ama ilaveten 2 çok önemli olumsuzluk var bu kez;
  1-) takımın bel kemiğinin sakat ya da cezalı olması
  2-) önümüzde bir değil, hatta sivasspor'u da sayarsak 3 takımın olması
  her ne kadar geride alınabilecek 21 puan olması az sayılmaz ise de, geçen haftaki rizespor maçında oyuncularımızın çok da istekli olmayışı bizi üzdü. bunda büyük ihtimal muslera'nın sakatlandığı pozisyonun getirdiği korku ve endişe de etkili olmuş olabilir, ki bunu da anlayışla karşılamak lazım.
  ben bu sezonki her türlü sonuç için şimdiden oyuncularımızın canları sağolsun diyorum.
  kolay değil, hem sahadaki rakiplerle, hem hakemlerle, hem var ile, hem de dışarda fırsat kollayan tff ve alt kurumları olan pfdk ve tahkim ile mücadele etmek..
  biraz dağınık oldu farkındayım ama doğaçlama oldu, aklıma geldiği gibi yazdım...