14 mayıs 2006 galatasaray kayserispor maçı

• 176

  doya doya kutladığım ilk galatasaray şampiyonluğuna konu olan maç, en çok sevindiğim şampiyonluğumuza neden olan maç, hayatımın en güzel şampiyonluğuna neden olan maç. olağanüstü bir sezon, türlü türlü imkansızlıklar ve sonunda galatasaray’ın güldüğü maç ve sezon.
  
  13-14 yaşımda tüm evi talan etmiştim, argo tabirle anıra anıra yaşım elverdiğince doya doya kutlamıştım bu şampiyonluğu. fener’e 2 kere kaybet ancak 34 maç 83 puan topla. saçma sapan bir sezon, bir peri masalı.
  
  bir baba hindi tezahüratı hep güzel hatırlanacak. denizli’den gol haberi geliyor, bayram yerine dönüyor ali sami yen.
• 177

  hayatımın en mutlu günü.
  kemal sunal'ın oğlu dövüldüğü için mahalleyi sıra dayağından geçirdiği, gandalfın 3. gün şafağında ordusuyla doğudan yükseldiği, polat alemdarın bir gecede 6 babayı yıktığı, leonun finalindeki el bombasının patladığı sahneler gibi filmlere has ütopik duyguların bu defa gerçek hayattaki tezahürü gibi bir geceydi. hala tarif edemem o heyecanı.
• 178

  (bkz: sarıyla kırmızıyla alnımızın akıyla)
  
  gerçekten de alnımızın akıyla kazandığımız bir şampiyonluktaki sezonun son maçıdır.
  
  çok mutluyduk o zamanlar.
• 179

  bittikten sonraki ilk yarım saatte ne olduğunu anlamayamadığım maçtır. içimde hep bir umut vardı benim. ama denizlispor'dan değil trabzon'dan bekliyordum. 32. hafta trabzon-fener maçı vardı avni aker'de. orada trabzon 1 puan alır diyordum. hatta yener biz de inönü'de en azından berabere kalır şampiyon oluruz diye hayal kuruyordum.
  
  ama hem fener trabzon'u trabzon'da, hem de biz beşiktaş'ı inönü'de yendik. böyle olunca iş can derdindeki denizlispor'a kaldı. yine de denizlispor'un evinde 1 puan alma ihtimali nazarımda hiç de az değildi. zira denizli halkı da tek yürek olmuş takımlarının en az 1 puan alıp ligde kalmalarını bekliyordu. denizli yönetimi bilet satarken nüfus kağıdına bile baktı insanların. denizlili olmayanlara bilet sarılmadı. öyle bir ortamda puan almaları ihtimal dahilindeydi.
  
  nitekim en az fenerbahçe kadar hatta daha fazla net pozisyona girerek ihtiyaçları olan puanı aldılar. bizim de şampiyonluğumuza vesile oldu bu beraberlik.
• 180

  en uzun maça sahne olan ve sonunda milyonlarca galatasaray sevdalısını ağlatan maç.
  
  los galacticos kadrosunu kuran acıların takımı horoz deplasmanında dizlerini döverken biz ise mecidiyeköy'de fıtratımızda olan kupaya uzandık.
  
  kalk api kalk..
• 181

  bir kayserispor maçı ancak bu kadar güzel olabilirdi.
  
  (bkz: 14 mayıs 2006 denizlispor fenerbahçe maçı)
  (bkz: 2005-2006 sezonu şampiyonu galatasaray)
• 182

  maçın son anlarına doğru herkesin maçı bırakıp göz yaşlarına boğulması -denizli'den gelen gol haberi dolayısıyla- hala akıllardadır ve insanın tüylerini diken diken eder. müthiş bir andır. kayserili futbolcular bile ne olduğunu anlamakta güçlük çeker.
  
  sonra maç biter ve meşhur 16 dakikalık stresli ama sonu güzel bitecekler süreç başlar...
• 183

  (bkz: tarihte bugün)
  
  hayatımın en güzel 3-5 gününden biri.
  
  hafızayı komple kaybetsem unutmayacağım belki de tek gün.
• 184

  (bkz: 2 aralık 2022 gana uruguay maçı)
  (bkz: 2 aralık 2022 güney kore portekiz maçı)
  
  hatırlamayan var mı be?
• 185

  (bkz: kalk lopez kalk allah'ın dediği olur)
• 186

  üzerinden tam 17 sene geçmiş efsanevi maç.
  
  (bkz: kalk appiah kalk allah'ın dediği olur)
• 187

  (bkz: tarihte bugün)
  
  (bkz: en çok sevinilen galatasaray şampiyonluğu/#2890854)
• 188

  tarihin en içten, en coşkulu, en spontane ve en komik şampiyonluk kutlamalarına sahne olan maç. şu 1 dakikalık kesitteki performans tüm kutlamalara yayılmıştır...
  
  https://twitter.com/.../1085260708319817729
• 189

  her şampiyonluk özeldir. uefa, süper kupa, 12 mayıs gibi. ama bu şampiyonluk bir başkadır. çünkü hiçbir şey bizim elimizde değildi. sadece ekrana baktık ve bekledik. 16 dakikanın 16 yıl gibi geldiği bir gün. sokakta gözyaşları ile evine dönen fb formalılar arasında yine göz yaşları içerinde sevinen biz. unutulmayacak şampiyonluklardan. ve gs nin gerets önderliğinde en güzel futbolunu oynadığı, yine tüm adaletsizliklere rağmen şampiyon olduğu bir sezon.
• 190

  40 yaşını geçtim, olayın üzerinden 17 yıl geçmiş ama ben hala maçın spikeri melih gümüşbıçak titreyen çığlığıyla "cihaan,cihaan ali sami yen bayram yerine dönüyor" diyip kamera hasan şaş'ı gösterince hala gözyaşlarımı tutamıyorum, içimi tireme alıyor.
  çok büyük bir kırılımdı, haksızlıkla mücadeleydi. sarıyla kırmızıyla alnımızın akıyla bir sezon geçirirken, her türlü hile hurda, el kol ile iteklenen takıma karşı çok büyük bir zafer kazanmıştık.
  17 yıl geçti, sonu benzesin.
  https://www.youtube.com/...-LR21i8Ro&t=192s
• 191

  sarıyla kırmızıyla alnımızın akıyla. galatasaray’ın bugünlerden çok daha güçsüz olduğu, rakibin çok daha güçlü olduğu. masa başı işlerin aleni yürütüldüğü sezonda fenerbahçe’ye karşı alınan en önemli galibiyetlerden birisi.
• 192

  (bkz: iyiler mutlaka kazanır)
• 193

  denizli'nin golünden sonra tüm futbolcular, teknik ekip, taraftar vs. maçı bırakmıştır bu mücadelede. hatta kayserililer bile ne yapacağını şaşırmıştır. işte öyle duygu dolu bir maçtı. hatta koca sezon o şekildeydi.
  https://youtu.be/IF85MEO_qdc?si=GHsVl0CHJK6wGWGz
  
  (bkz: kalk appi allah'ın dediği olur)
  (bkz: tarihte bugün)
• 194

  bitmeyen 16 dakika. ne akşamdı ama.
• 195

  (bkz: elle kolla değil bilekle parayla pulla değil yürekle)
  (bkz: allah'ın adaleti şaşmaz)
  (bkz: süper lig 2005-2006 sezonu)
  
  kağıt üzerinde 16 dakika ama 16 saat gibi geçmek, bitmek bilmeyen bir süre ve ardından gelen büyük mutluluk....
• 196

  (bkz: cihan cihann ali sami yen bayram yeri gibi)
• 197

  stadyumda bekleyenler dışında, ali sami yen sokak ve mecidiyeköy'de binlerce insanın toplanıp kalbi ağzında içeriden gelecek haykırışı beklediği maç. ne akşamdı ama. 16 dakika sonrasında korna sesleri ve apartman camlarındaki insanlar.
• 198

  yok mu fenerden bir açıklama falan merak konusu final. şu nasıl:
  (bkz: 14 mayıs konfetisi)
• 199

  tüm sezon takımı tribünden takip edip gitmediğim maçtır. ısrar edenleri stattan beylikdüzüne kadar fener konvoyu çekemem diye reddettiğimi hatırlıyorum. maçı o zamanın ünlü galatasaray forumlarından takip etmiştik benim gibi birkaç kaçak arkadaşla. biri şampiyonuz galiba abi diye bir mesaj attı. nasıl olur falan derken kendimi pencerenin önünde avazım çıktığı kadar bağırırken buldum. hemen babamı aradım ama ulaşamadım. aklıma ilk gelen şey kalp kriziydi ki kendisi maçı izleyeceğim demişti. ancak birkaç saat sonra ulaşıp sıhhatinin yerinde olduğunu öğrenince rahatlamıştım. sonra evden maça gidenler şen şakrak geri döndüler, benimki ise bu yüzden hep buruk bir sevinç olarak kaldı.
• 200

  bir anda önüme düşen maç. müzik uyumu o kadar güzel ki sanki bu müzik dizi için yapılmamış, "o an" için yapılmış.
  
  https://x.com/.../1827656761592926685