179
bittikten sonraki ilk yarım saatte ne olduğunu anlamayamadığım maçtır. içimde hep bir umut vardı benim. ama denizlispor'dan değil trabzon'dan bekliyordum. 32. hafta trabzon-fener maçı vardı avni aker'de. orada trabzon 1 puan alır diyordum. hatta yener biz de inönü'de en azından berabere kalır şampiyon oluruz diye hayal kuruyordum.
ama hem fener trabzon'u trabzon'da, hem de biz beşiktaş'ı inönü'de yendik. böyle olunca iş can derdindeki denizlispor'a kaldı. yine de denizlispor'un evinde 1 puan alma ihtimali nazarımda hiç de az değildi. zira denizli halkı da tek yürek olmuş takımlarının en az 1 puan alıp ligde kalmalarını bekliyordu. denizli yönetimi bilet satarken nüfus kağıdına bile baktı insanların. denizlili olmayanlara bilet sarılmadı. öyle bir ortamda puan almaları ihtimal dahilindeydi.
nitekim en az fenerbahçe kadar hatta daha fazla net pozisyona girerek ihtiyaçları olan puanı aldılar. bizim de şampiyonluğumuza vesile oldu bu beraberlik.
ama hem fener trabzon'u trabzon'da, hem de biz beşiktaş'ı inönü'de yendik. böyle olunca iş can derdindeki denizlispor'a kaldı. yine de denizlispor'un evinde 1 puan alma ihtimali nazarımda hiç de az değildi. zira denizli halkı da tek yürek olmuş takımlarının en az 1 puan alıp ligde kalmalarını bekliyordu. denizli yönetimi bilet satarken nüfus kağıdına bile baktı insanların. denizlili olmayanlara bilet sarılmadı. öyle bir ortamda puan almaları ihtimal dahilindeydi.
nitekim en az fenerbahçe kadar hatta daha fazla net pozisyona girerek ihtiyaçları olan puanı aldılar. bizim de şampiyonluğumuza vesile oldu bu beraberlik.
