• 553
    1-0 yenildiğimiz maç. bu maçın ilk yarısında 14 pasla girdiğimiz bir pozisyon var. maçtaki tek net pozisyonumuz olabilir. seri'nin şutu az farkla auta gidiyor. bu pozisyon benim için kırılma anı gibi bir şey. 2019'daki şampiyonluğumuzdan sonraki kırılma anı. iki sene üst üste şampiyon olmuşsun, iyi transferler yapmışsın, şampiyonlar liginde dünya deviyle oynuyorsun, hocanın kafasında takıma oynatmaya çalıştığı bir oyun planı var ve bu planın ilk ciddi testi de bu maç. belki de bu pozisyon gol olsa bir kelebek etkisi gerçekleşirdi, oyunculara özgüven gelirdi, o maçı kazanırdık, oyuncuların oyuna ve hocaya olan inancı artardı, daha iyi bir performans gösterirdik. o zamandan sonra yine iyi oynadığımız ve şampiyonluğa yaklaştığımız dönemler oldu ama bir daha hiçbir zaman o kadar iyi hissetmedik. o zaman ki kadar umutlu olmadık. umarım pandemi biter, taraftar yine stada gider, yine bir dünya deviyle oynarız ve bu sefer o top gol olur.
  • 554
    sozlukteki arkadaslarimi uzmek veya hayallerini yikmak istemem ama mac boyunca psgye karsi herhangi bir varlik gosterememistik. herkesin aklinda kalan tek pozisyon ise aslinda pozisyon bile degildi, bir grup paslasmanin sonucunda ceza sahasi yayindan cekilen siradan bir suttu.

    galatasaray adina uzucu olan sey de tam burada sakli aslinda. 2013 yilina ait bir mac aciyorum ve ebouesiyle melosuyla burak yilmaziyla bastiran isiran maci isteyen ve avrupada iyi kotu kendisinden soz ettiren bir galatasaray goruyorum. acin 2012 2013 sezonunda schalkeyle deplasmanda oynadigimiz rovans macina bakin. ilk mac berabere bitmis, deplasmana gidiyorsun ve en az 2 gollu beraberlik yakalamak zorundasin. 2021 senesinde bu tabloyu gorsek maci izlemeden kapatirdik elememiz imkansiz diyip. ama biz 2013 senesinin subatinda schalkeye karsi oyle bir mac cikarmisiz ki macin ilk 15 dakikasinda buldugumuz gol pozisyonlarinin sayisi 2015-2021 yilllari arasi avrupada buldugumuz tum gol pozisyonlarindan daha fazla. ınanmayan acsin youtubeu 18 dakikalik ozetini izlesin macin. 1 dakika bile caniniz sikilmayacak. top surekli oyunda ve surekli bir o kalede bir bu kalede -ki cogunlukla rakip kalede- gidip geliyor. galatasaray hizli hucum yapiyor, yeri geliyor set hucumu yapiyor, uzaktan vuruyor, kontraya cikiyor... guncel dunya futbolundaki herseyden kesitler sunuyor. ama bugune geldigimizde ne yazikki o seviyemizin cok gerisindeyiz. kabul etmek gerekir ki stoper ikilisini saymazsak eger o zamanki kadromuzun da cok gerisindeyiz. bugunku takimdan o gunun ilk 11'ine girebilecek oyuncular belki marcao ve donk olurdu. bir ihtimal de formda bir onyekuru.

    velhasil, iyi futbol iyi oyuncularla oynaniyor. son 4 senedir cogunlukla finansal fair playin ve artik durdurulamayacak sekilde yukselen euro kurunun etkisiyle vasatin biraz uzerinde ve neredeyse tamamen kiralik oyuncularla cevirmeye calistigimiz bir kadromuz oldu. simdi 2017 yilina geri donuyorum ve ffp cezasi geldiginde kendi kendime 3 yil sampiyon olamayabiliriz kendini hazirla dedigimi hatirliyorum. ama biz sonraki 2 sezon firesiz sampiyon olmayi basarmistik. bu sene kucuk detaylarla kacan sampiyonlugu da dusunursek bu surecte ffp kiskacinda gecen 4 senede neredeyse 3 sampiyonluk cikarmis olacaktik ki bu sene muhtemelen hicbir sey olmasa sadece muslera eylulde takimla baslayabilse yine sampiyon olmus mucizevi bir sey basarmis olacaktik. saglik olsun. konuyu dagitmak istemiyorum ama laf lafi aciyor, sadede geleyim;

    aslinda 2015ten bu yana avrupada yok hukmundeyiz. dogru duzgun bir galibiyetimiz yok, sampiyonlar liginde insan icine cikmaya suratimiz yok. o kadar kotu bir durumdayiz. ne yazikki psg macinda seri o topu 90'a taksa da yine avrupada yok hukmunde olacaktik, cunku tasima suyla degirmeni ancak bu kadar dondurebiliyorsun. simdi belki ffpnin kalkmasiyla ve muhtemelen biraz daha disimize gore olan uefa avrupa ligine gidecek olmamizla belki yine avrupada subati gorebiliriz, belki yine dise dokunur maclar cikarabiliriz. aslinda 2022'den lig sampiyonlugundan ote beklentim bu. artik haftaici bir mac oldugunda 90 dakika rakip kaleye bile gidemeyen aciz bir galatasaray degil eskisi gibi basan isiran koparan bir galatasaray gormek istiyorum.

    yoksa son 6 senemiz koca bir sifir.
  • 556
    psg, real madrid'in bulunduğu bir grupta, ffp ile boğuşan; kendi takımlarında süre alamayan, uzun süre idmansız kalan ve "mecburi" olarak kiralıklardan oluşan kadromuz ile gayet iyi mücadele vermiştik. bakın normal şartlarda kimse bir mağlubiyeti alkışlamazdı zaten ancak son 15 yılın en zor grubunda zor imkanlarla bir mücadele gördüğünde taraftar alkışlar, mağlubiyeti değil mücadeleyi. benzer bir maç benfica ile yaptığımız avrupa ligi maçıydı. galatasaray limitinin sonuna kadar oynamış gene de baş edememişti.
  • 559
    bardağın boş tarafından bakanlar için grupta, o da son maçta atılan bir golle bitirdiğimiz sezonun maçlarından birisi. dolu tarafından bakanlar için ise 90 dakikalık dilimde gayet iyi sekansları olan ve ilerisi için epey ışık veren maçlardan birisi.

    gerçek ise aslında ikisi de. ya da ikisi de değil.

    perspektifinizi nereye tuttuğunuza bağlı.
App Store'dan indirin Google Play'den alın