• 1
    var idiyse muhtemelen gün itibariyle girmiş yazarlardır.

    bugün kardeşimi sınava götürdüm, sınava giren öğrenciler, üniversite, öğrencilik...

    bir burukluk yaşattı açıkçası. yıllar geçtikçe insanın aklında geçmişin film şeridi daha hızlı bir şekilde oynamaya ve de garip bir acı vermeye başlıyor sanki.

    2017'de girniştim ben üni sınavına, o zamanları hatırlıyorum da burası bile farklıydı; başlığı duruyor *, girip biraz okununca hemen görülür farklılık. o zaman bile biz küçüktük, sözlüğün belki de en samimi yıllarındaki yazarların da muhtemelen 2008-2013 yılları arası üniversite yıllarıydı, bize sağ olsunlar tavsiye falan verirlerdi sınav zamanı. şimdi biz bile görece büyüdük, sözlüğün küçük yazarları bile artık pek küçük değil.

    yıllar akıl almaz bir hızda geçiyor. 1.5 senesi pandemiyle geçen bir üniversite hayatı, 1 sene staj, devamında 7 8 aylık tecrübe, maddî olarak büyük hayâl kırıklığı ve de şimdi birkaç ay sonra nasip olursa askerlik.

    gençlik de artık yavaş yavaş elveda demeye başlıyor sanki ki üniversite yılları gibi gençlik de ne kadar yaşandı tartışılır. sözlüğü böyle dert defteri gibi kullanmaktan da hoşlanmıyorum ama yazıyorum yine de.
  • 2
    sırasını pek de önceden olmamak kaydıyla savmış biri olarak sonucu düşünmeden eğlenmelerini (ekonomik olarak mümkünse, ya da değilse bile eğlenin beolm, istanbul'daysanız moda sahilde oturun hiçbir şey yapmadan muhabbet edin mesela.) tavsiye ettiğim yazarlar.

    yalnız başlığı görüp duygulananlar topluluğuna katıldım ki dediğim gibi çok da zaman geçmedi üni sınavına girmem üzerinden, lisede pandemiye yakalanmak, liseyi tam olarak okuyamamış olmak. unutulmayan eski sevgili, görüşülmediği için pişman olunmadığı söylenen ama geceleri akla gelince göz dolduran eski arkadaşlar. unutulmaz hocalar, okuldan kaçışlar, gizli gizli sigara içmeler, kimse görmeden kız arkadaşı öpmeler, sahilde bira içmeler, sınavların olmazsa olmazı profesyonel kopyalar, çıkışta girilen kavgalar, dersten lavaboya diye çıkıp kantinciyle çay içmeler, şiir yazmalar, etkinliklere en önde katılmalar, kütüphanede millete kitap önermeler, öğle aralarında sınava çalışmalar, gitar bulunduğu anda sınıfa yuvarlak şeklinde oba kurmalar, çıkışta sahile inip kahve içmeler, utançlar, sevinçler, öfkeler ve en unutulmaz aşklar...

    çok duygulandım, çok güzeldin lise yılları, hakkını tam olarak vermek isterdim. o yıllardan daha çok kişi kalsın isterdim, ilklerin yeri sensin ve ilklerin yeri hep ayrı olacak. şu an liseye yeniden de başlasam eski tadı alamayacak olmayı bilmek çok üzücü.

    liseli ve ya üni sınava girmiş kardeşlerim, üniversitede kolay kolay kimse arkanızı kollamıyor, ön planda para ve çıkarlar oluyor. kendinize uygun insanlar bulmaya çalışın oralarda, lise yıllarını düşüne düşüne depresyona da girmeyin bittikten sonra, gülümseyerek hatırlayın...
App Store'dan indirin Google Play'den alın