702
(bkz: #3602636)
yukarıda ki entry’i girmemin üzerinden tam 48 saat geçtikten sonra bu entry’i yazıyorum. dünden beri hem sözlükteki başlığıma hem mesaj kutuma onlarca yorum geldi. çoğunuza dönmeye çalıştım ama gözümden kaçırdıklarım olduysa tekrardan hepinize teşekkür ederim.
çok soran oldu bu entry’i yazarken hissettin mi diye. evet hissettim ama bu hissi bana öğreten de galatasaray’ın ta kendisi. çok şampiyonluk gördüm. şampiyonluk yolu nasıl olur gayet iyi biliyorum. yine çok gereksiz telaş içindeydik ve şampiyonluk gitti gözüyle bakıyordu herkes. türkiye’de herkes tarafından bilinen bir gerçek var ki galatasaray ligin sonunu çok iyi oynar. ama gözden kaçan bir şey daha var ki galatasaray ligin sonunu oynamadan önce dibi görür. rakiplerini umutlandırır. rakipler hesap yapar ve kritik haftalara girer girmez puan kaybederler. ondan sonra ise galatasaray’ın önünde kimse duramaz.
son yıllarda yaşadığımız şampiyonlukları düşünün. gençlerbirliği’ne yenildik. dibi gördük. sonrasında 6 maçı kazanıp şampiyon olduk. konya ile berabere kaldık. dibi gördük. sonrasında beşiktaş ve başakşehir’i mağlup edip şampiyon olduk. trabzon’a yenildik. dibi gördük. sonrasında gol dahi yemeden kalan maçları kazanıp şampiyon olduk. feldkamp puan kaybetti ve gitti. son 6 hafta yardımcı hoca ile şampiyon olduk. 2002, 2006, 2012, 2013 hepsine bakın. bütün sezonlara açın bakın. galatasaray hepsinde şampiyonluk moduna girmeden önce ufak çaplı bir kaos yaşadı.
bu sezon ise karagümrük ve beşiktaş maçları bizi kendimize getiren ve rakipleri umutlandıran maçlardı. arada bir de gomis krizi yaşadık. bunlar olurken içim inanılmaz rahattı. çünkü kader ağlarını örüyordu. fenerbahçe yine gaza gelip şampiyonluk şarkıları söylerken takıldı ve galatasaray son düzlüğe girmeden üzerinde ki o lauballiği boşalttı. bu kaoslar ve mağlubiyetler bizi hep canlı tutmuştur. o yüzden galatasaray için kaosdan beslenen kulüp deniliyor. çünkü bu kaoslar bizim hiç şımarmamızı, hedefe kitlenmemizi ve sürekli diri kalmamızı sağlıyor.
henüz daha lig bitmedi. daha oynanmamış maçlar var. o kupayı alana kadar tam konsantrasyon şeklinde devam etmeliyiz. ama şunu da söyleyemeden geçemeyeceğim. galatasaray tam kendine yakışır şekilde yine son düzlüğe giriyor. tarih yeniden tekerrür ediyor.
yukarıda ki entry’i girmemin üzerinden tam 48 saat geçtikten sonra bu entry’i yazıyorum. dünden beri hem sözlükteki başlığıma hem mesaj kutuma onlarca yorum geldi. çoğunuza dönmeye çalıştım ama gözümden kaçırdıklarım olduysa tekrardan hepinize teşekkür ederim.
çok soran oldu bu entry’i yazarken hissettin mi diye. evet hissettim ama bu hissi bana öğreten de galatasaray’ın ta kendisi. çok şampiyonluk gördüm. şampiyonluk yolu nasıl olur gayet iyi biliyorum. yine çok gereksiz telaş içindeydik ve şampiyonluk gitti gözüyle bakıyordu herkes. türkiye’de herkes tarafından bilinen bir gerçek var ki galatasaray ligin sonunu çok iyi oynar. ama gözden kaçan bir şey daha var ki galatasaray ligin sonunu oynamadan önce dibi görür. rakiplerini umutlandırır. rakipler hesap yapar ve kritik haftalara girer girmez puan kaybederler. ondan sonra ise galatasaray’ın önünde kimse duramaz.
son yıllarda yaşadığımız şampiyonlukları düşünün. gençlerbirliği’ne yenildik. dibi gördük. sonrasında 6 maçı kazanıp şampiyon olduk. konya ile berabere kaldık. dibi gördük. sonrasında beşiktaş ve başakşehir’i mağlup edip şampiyon olduk. trabzon’a yenildik. dibi gördük. sonrasında gol dahi yemeden kalan maçları kazanıp şampiyon olduk. feldkamp puan kaybetti ve gitti. son 6 hafta yardımcı hoca ile şampiyon olduk. 2002, 2006, 2012, 2013 hepsine bakın. bütün sezonlara açın bakın. galatasaray hepsinde şampiyonluk moduna girmeden önce ufak çaplı bir kaos yaşadı.
bu sezon ise karagümrük ve beşiktaş maçları bizi kendimize getiren ve rakipleri umutlandıran maçlardı. arada bir de gomis krizi yaşadık. bunlar olurken içim inanılmaz rahattı. çünkü kader ağlarını örüyordu. fenerbahçe yine gaza gelip şampiyonluk şarkıları söylerken takıldı ve galatasaray son düzlüğe girmeden üzerinde ki o lauballiği boşalttı. bu kaoslar ve mağlubiyetler bizi hep canlı tutmuştur. o yüzden galatasaray için kaosdan beslenen kulüp deniliyor. çünkü bu kaoslar bizim hiç şımarmamızı, hedefe kitlenmemizi ve sürekli diri kalmamızı sağlıyor.
henüz daha lig bitmedi. daha oynanmamış maçlar var. o kupayı alana kadar tam konsantrasyon şeklinde devam etmeliyiz. ama şunu da söyleyemeden geçemeyeceğim. galatasaray tam kendine yakışır şekilde yine son düzlüğe giriyor. tarih yeniden tekerrür ediyor.
