favorim beyaz perynir-domates ikilisiydi. top oynamanın yanında amaçsız amaçsız etrafa da koşuyoduk. ne günlerdi amk. beyler :(
28
bu güzel olayı ben hep tedirginlikle yaşardım, şöyle ki..
alırdık kırtasiyeden 9 kat topumuzu, ve sanki şampiyonlar ligi havasındaki mahalle maçımıza başlardık. devre olunca herkes 10-15'er dakikalığına evlere dağılırdı. kimi sıçmaya gider, kimi su içmeye, kimi anneleri tarafından hazırlanan ekmek arasını yemeye. dolayısıyla ben de giderdim. annem çoğu zaman ''yemeğin hazır ama eve girersen geri çıkamazsın'' derdi. (u: hayatımdaki en zor tercihlerdendir, üniversite tercihlerimi bu tedirginlikle yapmamışımdır amk.) ben de hep aç kalmayı tercih eder kapıdan geri dönerdim. maçın geri kalanına da aç aç devam etmek zorunda kalırdım.
tabii sonunda buna da bir çözüm bulduk arkadaşlarla. her gün arkadaşlardan birinin annesi extradan bir ekmek arası daha yapar, o arkadaşla beraber evlerine gider, karınlarımızı doyurur, maça geri dönerdik.
işte bi' nesil böyle heder oldu.
29
türkiye milli futbol takımı için hazırlanan son reklamda bahsedilen çocukluk aşkı.
bazı annelerin tek umudu olan ekmek arasıdır. küçükken pek yemekle aram yoktu, yemezdim yani. sabahın köründe dışarı çıkardım. sabah 7'de maç mı yapılır aq? yapardık. o saatte reçelle ekmek yerdim ki enerji depolayım. 11'de annem ilk partiyi getirirdi. öğleden sonra da 3-4 gibi ikinci partiyi getirirdi. tüm günümü topa verirdim. akşam yemeğine kalamazdım yorulur uyurdum. özledim aq nerden açtınız şu başlığı :(
patates kızartması : denenmiş onaylanmıştır. tünelin ucu bombok bir yere çıktı.
34
keşke şu anda işyerinde değil de, okuldan çıkıp önlüğümü bir yerlere fırlatıp, ekürilerimle okulun bahçesinde top oynamaya giderken, "anne yanıma bişeyler versene orda yerim" diyebiliyor olsaydım diye heveslendiğim şey.
ulan ekmeğin arasında bişey olmasına da gerek yok, o günlere dönsek yeter.
lezzet konusunda bunla yarışabilecek şey çok azdır kâinatta.
- aaannneee!!! + (anne pencereye çıkar) n'oooldu?! iş yapıyorum! - ekmek arası domates peynir yapıp sepetle sarkıtsanaaa :'( + tamam. - aaannneee!!! + hııı?! - bi' de 1 milyon atsanaaa, kola alcaz komşu çocuğuyla... + tamam! başka? - bu kadar ^^
ekmek arası hazırlanırken mahalle bakallından kola alınır. ekmek arasını hazırlayan anne sepeti sarkıtırken akla su da gelir. neden? çünkü her şeyi parça parça söyleyip anneyi delirtmek farzdır :(
- aaannneee!!! su da sarkıtsanaaa :'( + :@:@:@
aramızda olmayan annelerin mekânları cennet olsun. bizlerle beraber olanların da ellerinden öpülür.
37
genelde o ekmeğin arasında salça ve zeytin olurdu bizde. mahalledeki tüm çocuklara pratik olduğu için hemen hazırlayıp verirdi anneler. bazen domates peynir, bazen çokokrem de yerdik, ama en çok salçalı ekmek yedim. 35-40 derece güneşte bile sokakta top oynardık elimiz yüzümüz kararırdı artık. terli terli su içerken o salçalı-zeytinli ekmeği gömmek nasıl lezzetli gelirdi bize. bak şimdi duygulandım, ne güzel günlerdi bee.
38
90'lar...
iki taşın asfalt üzerinde kale olduğu dönemler. normal bir kale olsa iç direğe çarpıp kaleye girecek toplarımın gol geçerliliği kazanmaması :(
kollar amele yanığı, su içmek için bakkal musluğunun kullanılması ve meşhur yarım ekmek arası... o lezzet hangi sandviçte var şimdi?
39
salçalisi, domates ve peynirlisi, helva ve peynirlisi... özellikle de sonuncusu.
40
benim için en güzeli ekmek arası taze fasulyeydi. yanına da beyce gazozumu açar keyfin doruklarına çıkardım.*
41
bazı günler annem evde olmazdı (çalışıyor), evden bozuk para alır ve bakkala giderdim. arkadaşlarla 2 ekmek alırdık, bir de karışık cips. ekmeğin arasına cipsi koyar yerdik, harbi saykoymuşuz be*
42
eve girmek bilmeyen bir çocuktum. annem taze fasulyeyi yaptığında sokakta bana çeyrek ekmeğin arasına koyup getirirdi. ucunuda suyuna batırırdı. hayatta özlediğim lezzetlerden biridir. birde çocukken yozgata gittiğimde eve girmek bilmezdim. rahmetli anneannem yufka ekmeğin üzerine köy yoğurt sürer şeker serperdi. allahım o nasıl bir lezzettir. çok özlüyorum çocukken ki tatları. şimdiki çocukların bunları bilmemesine üzülüyorum.