pet şişe kapağı ile maç yapmak

• 8

  bu maçlar her erkeğin unutulmazları arasındadır.
  
  hele kapağın kenarına ayak dışı ile vurduktan sonra kapağın hafifçe havalanarak ve deliler gibi dönerek kaleye gitmesini seyretmenin verdiği haz tarif edilemez.
  
  ayakkabının yanları açılır ve evde azar yersiniz. eğer yeni ayakkabı almışsanız ayakkabı eskimesin diye ayağın tabanı ile baki mercimek vuruşu yaparsınız.
  
  edit: ekleme
• 14

  çocukken çok yaptığım aktivite.
  şimdi düşününce özlediğimi fark ettim.
• 15

  bunun diğer versiyonu ilkokul bahçesinde ezilmiş kutu kola şişesi ile maç yapmaktır. aman diyeyim buna kafa vurmaya falan çalışmayın, o kafayla vurmanız gereken şey burnunuza gelir anında kan gölüne döner ortalık.
• 16

  frutti kapağına ayağının dışıyla faso vererek havada dönüşünü izlemek mükemmel bir aktiviteydi ortaokuldayken.
  
  sırf bu yüzden popüleritemiz vardı koca okulda :) hatta birkaç kez kızların o ahenkle dönen kapağı nasıl döndürdüğümü izlemek için toplaştığını bilirim. *
• 9

  20 metrekare sınıfın içerisinde messi gibi çalımlar atıp, attığım golden sonra yüzük parmağımı öperek kutladığım gol sevinci ile birlikte flörtüme doğru koşup, önlük çıkarmaya kadar giden bir serüven ile dahil olduğum etkinliktir.
• 1

  ilkokul 3. sınıf anım olarak hafızamda yer almaktadır.
  
  kapaktan kastımız bildiğiniz ufak pet şişelerinin mavi kapaklarıdır. okulum bahçesi asfalt zemindi, topumuz olmadığı için de tenefüslerde kapak bulup, kapağı top olarak kullanarak maç yapardık. bu maçlara pek katıldığım da söylenemezdi. konumuzun pek dışına çıkmadan anlatayım, okul müdürümüz düşman başınadır, benden uzak allah'a yakın olsun denilecek kişidir. bu ne zaman aklıma gelse hakkında methiyeler düzdüğüm müdür yardımcımız ki adı da ahmet okumuş idi, kapak ile maç yapılmasından tiksiniyordu, ne zaman oynadığımızı görse koşa koşa gelir, dağıtırdı hemen bizi, topumuzu da el koyardı. müdürün bu asi ve agresif tavrından dolayı bünyemde bir çekinme duygusu oluştuğundan bir dahaki maçlara katılmama kararı almıştım ve arkadaşlarım oynarken ben de bahçenin kenarlarındaki kaldırım taşına oturup onları izliyordum. fakat o da ne? kapak, kalenin bir kaç adım kenarında oturan bana doğru gelir ve ben ayağa kalkarak o kapağa vururum. işte hayatımın en büyük hatası bu olmuştur. futbol karşıtı müdürümüz bahçede dolaşmaktadır ve beni o kapağa vururken görmüştür. sonrası ise tam bir kabus: müdür benim yanıma gelir ve burnundan solur bir şekilde ''ben demedim mi size, kapakla top oynanmayacak diye?'' tarzı sözler sarfetmektedir. müdürün bağırışlarından bütün öğrenciler korkmuş olacak ki çocukla dolu olan bahçe birden boşalır. ben ise kendimi havada bulurum, müdür beni kulaklarımdan tutarak havaya kaldırmış, havaya kaldırdıktan sonra birkaç saniye o halde tuttuktan sonra yere bırakmıştır. ben ise kendimi yerde bulurken kulaklarım alev gibi yanmaktadır.
  
  o gün okuldan eve gittikten sonra kırmızı kulaklarımı annemden gizlemek için türlü hareketler yaptığımı hatırlıyorum. o şiddet yanlısı ve spor düşmanı müdür ise hiç çıkmamak üzere hafızamda yerini almıştır.
• 12

  benim ilkokul hayatım boyunca kapakla değil de kozalakla her tenefüste yaptığımız eylem. yıl boyu attığımız golleri sayardık, bi yerden sonra herkes sallamaya başlar binli sayılar havada uçuşurdu.