2 kasım 2018 galatasaray fenerbahçe maçında gasp edilen haklarımızdan mıdır, yoksa fark kaçıp da berabere kalmamızdan mı, maç sonu yaşananlara elimden bir şey gelmediğinden mi bilemiyorum ama tuhaf depresif bir halde mal gibiyim. sanki mahallemde arkadaşlarım dövülmüş, ben bir şey yapamamışım gibi. mesela şimdi
fırat aydınus,
ali palabıyık ve onların amirleri olacak şahıslar haram zıkkım olasıca maaşlarını yiyecekler tatlı tatlı. düşündükçe aklımı kaybediyorum. tam bu sırada zihnimde bir şey beliriyor. beni hayata yeniden bağlayan sloganımız. allah’ın adaleti yerini bulacaktır. kimsenin şüphesi olmasın.
mayıs geldiğinde yine kafalarını sokacak kum arayacaklar. biz ise allah’ın izniyle storelardaki yeni 22 temalı tişörtlerimizi satın alacağız.