2017/18 sezonu öncesi, ismini hatırlamadığım bir hazırlık maçının ikinci yarısında
fernando reges ve
papa alioune ndiaye ilk kez galatasaray forması giymişti. gözlerime inanamıyordum ama orta sahamız tempo ve pres yapıyor, top kapıyor, topla mesafe katediyor ve topu hücum bölgesine taşıyordu. bilgisayardan izlediğim bu maçta heyecandan ve mutluluktan ayağa kalkmıştım. hani şaşkın, mutlu ve ağlamaklı bir hal vardır ya, öyle bakıyordum ekrana. o sezon şampiyon olacağımızı o maçta anlamıştım.
aslında sistemlerini oturtmuş bir çok takımda (bunlar sadece zengin takımlar değil. maddi olanaklar sistem kurmak için birincil öncelik değildir) normal olan bu orta saha profili, bizim için maalesef uzun zamandır bir lükstü. dönem dönem bazı isimlerin hasbelkader varlığı ile ancak yakalayabildiğimiz bir lüks.
seri, mevkisinin gereklerini çok iyi karşılayabilen ve bu topraklarda haksız rekabete yol açacak (maalesef) kadar iyi bir orta saha oyuncusu. eminim ki, 2017/18 sezonu başlangıcı gibi, orta saha oyuncularımızın başat rolde olduğu bir şiir sunulacak önümüze. çok önemli bir transfer yaptık, sabırsız ve mutluyum. ancak;
*artık modern futbolun gereklerini yerine getirebilecek orta saha rotasyonları bizim için lüks olmasın. tüm diğer mevkilerimiz gibi orta saha rotasyonumuz da bir plan dahilinde oluşturulsun ve
felipe melo sonrası düştüğümüz başı kesilmiş tavuk hali gibi bir duruma bir daha düşmeyelim.
*bu bir fırsat transferi ve elbette çok başarılı bir hamle. ancak bizim olmuş oyunculardan mümkün olduğunca kaçınmamız gerek. hangi transferi yaparsak yapalım, kıstasımız
marcos do nascimento teixeira marcao transferi olmalı. yani seri'yi alan
nice olmalıyız. seri'yi alan
fulham değil.
umarım orta sahamız için scout transferi de yaparız. o zaman bu güzel aslanımızı 'peşin satan amca' keyfiyle izleyebiliriz.
edit: sağolsunlar
xess xava ve
conte uyardı. bahse konu hazırlık maçı hertha berlin maçıydı. genelde maçlarımızı unutmam ama o ikinci yarı düş gibiydi. inanın ne skor ne rakip aklımdaydı.
