dram dozunun iyi ayarlanması gereken program. eski efsane futbolcunun hareketleri yavaşlatılır ve arka fona hüzünlü müzik döşenilir. tipik belgesel hareketidir bu, itirazımız yok. yalnız zaten sevdiğimiz adamlar bunlar, baştan hüzünlü oturuyoruz. olay niye dramatize edilir ki iyice. sonra kendimi
çöpçüler kralı'nın o hüzünlü müziğiyle ana haberde dramı verilen sanatçı gibi hissediyorum.