8
her zaman kaybettiren sevgi çeşidi. cebinden, yüreğinden, ömründen verirsin. dengini zaten alamazsın da çoğu zaman karşılığı koca bir hiçtir...
11
galatasaray sosyal medya ekibinin hazırladığı 14 şubat belgeselim.
videomu izledikten sonra olumlu görüş belirtenlerin olduğunu görünce yazma ihtiyacı hissettim bu başlığa.
öncelikle videoyu izleyen, beğenen veya olumlu ya da olumsuz(ben denk gelmedim ama olabilir tabii ki, saygı duyarım) eleştiri yapan herkese teşekkür ediyorum.
videoda konuşurken, hem galatasaray taraftarını hem de futbolu, sporu seven engellileri temsil etmeyi amaçladım.
galatasaraylıların ve futbol, spor sevgisiyle dolu engelli bireylerin hislerini aktarmaya çalıştım.
ortaya güzel bir çalışma koyabildiysem ne mutlu bana.
9
her zaman kazanır. kaybettirdiği düşünülen şey gerçek olmayan sevgidir.
10
yoktur. sevgi dediğiniz şey basit bir çıkar/faydacılık ilişkisidir. büyük anlamlar yüklemeye, yüceltmeye gerek yoktur.
annen seni doğduğunda terk etseydi mesela, onu şimdiki kadar sevmezdin asla. büyük kutsallık atfedilen, benim içinse hiçbir kutsallığı olmayan(annemi severim o ayrı) anne sevgisi bile böyleyken bir yabancı kadını/adamı sevmeyi kutsallaştırmak ve bunun karşılığını beklemek çok saçma. o sevilen kişi, sevilmeye ihtiyaç duyarsa bir gün, artık onun için yeterli faydayı sağladığınızdan dolayı, sizi sevebilir.
peki galatasaray sevgisi? o da mekanik, o da faydacılık meselesi.ben 3. sınıfa kadar fenerbahçeliydim. sonra galatasaray fener'i yendi, herkes benimle alay etti sınıfta. ben de galatasaraylı oldum. sonrasında da galatasaray ile bir bağ kurmaya başladım. maçını izledim, gol attı sevindim, gol yedi üzüldüm; galatasaray'a zaman ayırdım, kendimden bir şeyler verdim dolayısıyla da benim için değerli oldu. gayet basit yani, öyle bir kutsallığı yok, mucizevi bir tarafı yok. 8 yaşından itibaren beşiktaş maçları izlesem, beşiktaşlı oyuncularla bağ kursam bu kez aynı hislerim beşiktaş için geçerli olurdu.
bu sevgiyi değersizleştirmek değil, sadece doğru zemine oturtmak. yoksa ben galatasaray'ı çok seviyorum ama diyorum ki bunun sebepleri bellidir. belli nedenlerle başlar, güçlenir; o bağ kurulduktan sonra da artık orada sevgi tanımım kendisini yeni baştan şekillendirir, baştaki mekanik tanımdan sıyrılır, o özne ile nesne arasında ya da iki özne arasında yeniden tanımlanır. bu ilişkide de böyledir. ''o kızı çok sevdim'' neden sevdin? kalçası güzel diye sevdin, gülüşü güzel diye sevdin, sesi güzel diye sevdin vs. vs. vs. sonra bunu kafanda kurdun, içinde büyüttün falan ve aşk oldu. tanıştın, ilişki yaşadın, emek verdin dolayısıyla da daha değerli oldu, ama diğer yandan gizem kaybolduğundan arzu kayboldu bu kez de. ne yazık ki böyledir. arzu ve sevgi çok fazla bir arada barınmayı beceremezler. neyse işte. anladınız umarım beni.
galatasaray'ı seviyorum, gerçekten seviyorum ama buna bir kutsallık, mucize yükleyemem.
4
evet galatasaray'a ya da daha doğrusu takımlarımıza duyduğumuz sevgi gerçektir. evet insan herşeyini değiştirir takımını değiştirmez. evet takımlar önemlidir.
ama insan sadece birşeyini daha değiştirmez. bir sevgi vardır ki dünyanın hiçbir sevgisi o sevgiden daha üstün değildir. o sevgi var ya insanı hem güçlü yapar hem de inanılmaz güçsüzleştirir.
evlattır onun adı. bir gülüşüyle seni dünyanın en mutlu insanı yapabilecekken, bir damla gözyaşı kalbinin en derininde bir sızı bırakır.
