galatasaray taraftarının 12 mayıs 2012 totemleri

• 1

  herkesin o gece yaptığı bir totem vardır illaki. benim totemim ise şuydu; 7 aralık 2011 galatasaray fenerbahçe maçını izlediğim dayımın cafesinde ellerimi birleştirip oturduğum yerden maç boyunca hiç kalkmamıştım. ve son düdüğe kadar dua etmiştim. hareketsizlikten kollarımın, bacaklarımın nasıl uyuştuğunu anlatamam. bir daha olsun, 90 dakika ölü taklidi bile yaparım.
• 2

  bütün maç boyunca 1 saniye bile oturmadan ve aralıksız sigara içerek katıldığım eylem, bir daha olsa değil bir miyar defa daha olsa yine yaparım.
• 3

  ben şahsen maç günü metris'in önünden metroyla geçmiştim. bundan sonra fener maçları öncesi metrise şöyle bir bakıp eve döneceğim artık.
• 4

  22 nisan 2012 galatasaray fenerbahçe maçında maçın başından sonuna kadar hakem ve volkan demirel başta olmak üzere tüm fenerbahçe takımına küfür ettiğim anlarda küfüre karşılık fenerbahçe gol atmıştı. bende bu yüzden 12 mayıs 2012 günü sabah namazı ve maça kadar olan bütün namazları camide kıldım. maç içerisinde birkez bile küfür etmedim.
• 5

  galatasaray aşkının insanı ne kadar çok saçmalatabileceğini gösteren totemlerdir.
  
  (bkz: #953467)
• 6

  arabayı arka bahçeye çekip radyospordan maçı dinledim. ntv radyoyu ne zaman açsam fener tehlikeli geliyordu. uğursuz herifler. 80de kontağı açtım tur için hazırlanmıştım ujfalusi kırmızı kart görünce sinirden eve çıktım. 2006 şampiyonluğu gibi bu şampiyonluğu da stadyum programında yaşadım.
• 7

  normalde böyle bir kader maçını full stres, heyecan ve sinirle seyretmek gerekirken, maçı tamamen sakin bir şekilde zerre heyecanlanmadan 1. dakikadan 90+6'a kadar ayaklarımı uzatarak seyrettim. sonuç ortada.
  
  zaten bu ilk değildi, ben ne zaman bir fener maçını sakin izlesem, galatasaray her zaman istediğini alıyor. strese gerek yok.
• 8

  çok ilginç gelicek ama maç sonuna kadar yanımdakilerin her türlü heyecanına, tepkilerine kahkaha atarak karşılık verdim. evet bunu 90 dakika boyunca yaptım. ama gel gör ki düdüğün çalmasıyla beraber bayrağı elime kapıp şampiyon diye bağırarak sokağa indim. sonradan düşündüm ben nasıl 90 dakika boyunca böyle mutluydum diye, cevabı hala düşünüyorum. *
• 9

  bu sezon kesfettigim ''televizyon karsisinda kenardaki teknik direktör gibi davranmak''. tipki playstation oynar gibi, tek fark tuslarla degil de sesle yönetmek. ''ver meloya....geri dön...bosa cik melo...emre top istiyo...neyse eboueye at...engin kacti...dur tamam dön selcuga...dön iste ya her yer kapali...kapatkapatkapat....kaciyo stoch kaciyo....aferim olum aferim basbasbas...'' gibi vecizeler hafif sesli sekilde kahvede ucusur.
  totem degil de daha cok bir sadaka ya da ne biliyim bir borc olarak görüyorum ben bunu. eger sen bu takimi tutuyosan biseyler yapacaksin arkadas. bos bos oturup sevinmek olmuyo.
  ''sen sahadaki biz biz tribündeki sen'' diye bosuna demiyoruz. lisansli ürün de alacaksin, takimi motive de edeceksin yöneteceksin de.
  bu mactan bir önceki besiktas macini bizim kahvede ayakta sakin sakin, yarim yarim izledik. ön taraftaki fener maci daha heycanli. tabi kalbimiz trabzondan gelecek gol haberi icin carpiyor, bizim takim 2 farkli önde, besiktas zaten bitmis. rahat rahat bir mac izleyelim dedik, adamlar beraberligi yakaladi. is basa düstü son dakikalarda bu totemi uygulayarak beraberligi zor kurtardik gene.
• 10

  maçı izlemek için arkadaşlarımla bir cafeye gittim. iki galatasaraylı, iki beşiktaşlı. maçın ilk yarısını izledim. ama ikinci yarısını izleyemedim. sanki izlersem gol yiyeceğiz gibi hissettim. çünkü golün kokusunu alabiliyorum. izlemesem ,o anı görmeyeceğim ve gol olmayacak hissine kapıldım. başımı dizlerime yasladım. iki elimi kavuşturdum. sadece maçı dinledim. gol yemeden maçı bitirip şampiyonluğa ulaştık.
• 11

  maçın başlamasına 10 dakika kala evden çıkıp kabristanlığa gitmek; bütün geçmiş aile büyüklerinin, akrabaların, tanıdıkların, hatta tanımadığın adamların kabirlerini ziyaret edip ruhlarına fatiha okumak. "genç" semih'in nando'dan faulle alıp attığı gol sonrası civardan gelen "cimbombom" sesleriyle acabalara düşmek. ilk yarının sonlarına doğru eve gelip izlemeye devam etmek. sinir, stres, mide bulantısı ve titreme eşliğinde geçen yaklaşık 1 saatin ardından gelen son düdükle kısa bir süre bitkisel hayata girmek, we fucking played great the whole season lafı sonrası kendine gelip gülmekten yerlere yatmak, hemen akabinde arabaya atlayıp manasızca tur atmak.
• 12

  uzun zaman kitap okumamış ben 12 mayıs 2012 günü aldım elime kitabı girdim yatağıma, kitabımı bıraktığımda 82. dakikaydı 10 dakika kalmıştı o 10 dakika 10 yıl gibi geçti ama çok şükür istediğimiz gibi oldu.
• 13

  öncelikle 2 maç önce storedan aldığım yeni galatasaray tsirtümü giydim çünkü o tsirtü giydiğim hiç bi maçta kaybetmemiştik. ayrıca 2sinde de berabere kalmıştık.*
  
  sonralıkla bütün gece kimseyi yerinden zerre kımıldatmadım sözlük. manyak gibi şuan bu halde oturuyoruz puan sıralamasına göre şampiyonuz ve konumlarımızı bozmak yok dedim*. maç başladı ve ben iki saat on kişiyi put gibi oturttum hiç kimse hareket etmedi gece boyunca. sonrası mı? sonra tabiiki bütün totemlerim işe yaradı ve şampiyon olduk sözlük. o geceki şampiyonlukta payım yadsınamaz bu da böyle biline:)
• 14

  sonsuza değin açıklanmaması ve sadece o taraftarların kendilerine has kalması gerektiğini düşündüğüm eylemlerdir.
  
  totem dediğin açıklanmaz abilerim, ablalarım.