1
son dönemde aklı görece erişkin türk futbolu izleyicilerinde gözlemlediğim durum.
tamam, galatasaray aşkımız. hayatımızın önemli bir boyutu, kıyaslar üstü bir kimlik. ancak ülkenin kalitesizliği, mikro makro yönetim problemler ve güç sahibinin atını oynatabildiği bir dönemde yaşıyor oluşumuz gün gibi ortada. çoğumuzun kabul edeceği gibi futbol için de geçerli bu. buna rağmen birçok arkadaşımızın passolig direncini sonlandırdığını ve çarkı beslemeye devam ettirdiğini görüyorum. bu ilkokul çocuklarının sınıf başkanlarını oylaması gibi yetki kararı çıkaran bir kurul tarafından yönetilen galatasaray takımınının formalarını almak gibi; bozuk düzeni beslemeye devam etmek anlamına geliyor. bunu galatasaray yerine x,y,z örnekleriyle de çoğaltabilirsiniz.
sorsan herkes şikayetçi. en ufak bir kitlesel akıl veya benim üzerime düşen nedir diyen bir bireysel insiyatiften bahsetmek ise mümkün bile değil. seyrinden memnun olmadığımız düzenin benzinini kesmedikten sonra kurtuluşun olmayacağını anlamak çok mu zor merak ediyorum açıkçası.
tamam, galatasaray aşkımız. hayatımızın önemli bir boyutu, kıyaslar üstü bir kimlik. ancak ülkenin kalitesizliği, mikro makro yönetim problemler ve güç sahibinin atını oynatabildiği bir dönemde yaşıyor oluşumuz gün gibi ortada. çoğumuzun kabul edeceği gibi futbol için de geçerli bu. buna rağmen birçok arkadaşımızın passolig direncini sonlandırdığını ve çarkı beslemeye devam ettirdiğini görüyorum. bu ilkokul çocuklarının sınıf başkanlarını oylaması gibi yetki kararı çıkaran bir kurul tarafından yönetilen galatasaray takımınının formalarını almak gibi; bozuk düzeni beslemeye devam etmek anlamına geliyor. bunu galatasaray yerine x,y,z örnekleriyle de çoğaltabilirsiniz.
sorsan herkes şikayetçi. en ufak bir kitlesel akıl veya benim üzerime düşen nedir diyen bir bireysel insiyatiften bahsetmek ise mümkün bile değil. seyrinden memnun olmadığımız düzenin benzinini kesmedikten sonra kurtuluşun olmayacağını anlamak çok mu zor merak ediyorum açıkçası.
