empati yapmaya kalktığın zaman çok kötü durum lan. hakikaten...
bak düşün:
- türkiye'nin en zenginlerinin taraftarı olduğu bir kulüpsün,
- hükümeti, federasyonu, iş adamları, bürokratları falan hep senin tarafında.
- taraftarın da taassupçu, sorgusuz sualsiz, iyi-kötü düşünmeksizin destek veriyor, cebinde ne kadar para varsa sayıyor saçıyor.
- gelirin hep rakiplerinden daha fazla çünkü duygu sömürüsü ve mağdur edebiyatı konusunda uzman bir camiaya sahipsin.
- yöneticilerin ülkenin en pislik adamları, mafyasından kaçakçısına gelip gidiyorlar seri halinde. yani pissin ama güçlüsün öyle düşün... futbolun mafyası konumundasın.
- ülkenin "kayırmacı" olarak tanınan başbakanlarının çoğu senin taraftarın, hatta askerin üst düzey yöneticileri bile, bir nevi "mason locası" kimliğin var.
- en büyük rakibin 2000'de avrupa şampiyonu olmuş, türkiye'de 14 yıl boyunca şampiyonluk yaşayamamış olmasına rağmen senden önde
- o rakibinin 3. yıldızı taktığı türkiye kupasını 30 sene alamamış olmak gibi bir ünvanın var
- son maçta rakibinin şampiyon olduğu anda kendi sahanda yapılmış şampiyonluk kutlamaların var, onların gol sevinciyle dalga geçerek şampiyonluk kutlarken aslında şampiyon olmadığını falan öğreniyorsun
- 18 takımlı ligde kendi taraftarın hariç herkes senden nefret ediyor
- seri rezillikler yaşıyorsun, şike yapıyorsun, yakalanıyorsun, ligden düşürülmüyorsun,
- avrupadan kovuluyorsun, uefa seni turnuvalarına almıyor, spor mahkemesi şikeden hüküm giydiriyor, itiraz ettiğin tüm kurumlar seni şikeden suçlu buluyor,
- kulüp olarak "bizim namusumuz değerimiz" dediğin herşeyi eziyor ve tükürdüğünü yalıyorsun, cas'a tazminat davası açıp sonra geri çekiyorsun
- taraftarın ve futbolcuların şikecilikten farklı olarak bir de "ırkçı" damgası yiyor, kaptanın zenci futbolcuya sahada ırkçılık yapıp ceza almıyor, taraftarın zenci futbolcuya muz gösterirken "midem hasta muz yiyebiliyorum sadece" diyerek yırtıyor, sen de bunu basın toplantısı yapıp savunacak kadar küçülüyorsun
yaz yaz bitmez ki...
fenerbahçeli olmak...
fenerbahçeli olmak aslında yukarıda yazanlara dahil olmak değil,
fenerbahçeli olmak, yukarıda yazanların verdiği utançla yaşamak zorunda olmak, bunları kaldırmak, sindirmek zorunda olmak.
empati yapın oğlum, zor değil lan, çıldırmak için çok sebepleri var...
yoksa futbol dostluktur, futbol kardeşliktir, futbol sevgidir...
ama son keeeeezzzz....
(bkz:
fener için opera)