21851
inadı hariç tüm değerleriyle çelişmekte olan hocamız. ben istikrardan yanayım, kredisi birçoğumuz için olduğu gibi benim nazarımda da gayet yüksek. belhanda'nın ya da bir başkasının bu kadar formsuzken oynatılması, bir taktik bu kadar etkisizken sürekli denenmesi istikrar değildir ama. bu olsa olsa duraklama olur. ayrıca inat; amaç, hedef ve odakla aynı şey değildir. inattan vazgeçmek, gidilen yoldan taviz vermek değildir. bu yanılgıdır onu zehirli yapan. hocanın hayallerini hepimiz biliyoruz fakat inat, bu yolda bir araç olamaz.
ha zaten eleştirince yaptıklarını yok saymış, nankörlük etmiş, hafızalardan silmiş olmuyoruz. kötü futboldan daha gıcık şeyler de yaşadık, fena ayrılıklar gördük. ne var ki bu gol yollarını unutan, savunması da kompakt bir görüntü çizmekten uzak kalan, yine aynen 3. bölgedeki gibi bireysel yeteneklere dayanan bir defansla oynayan takımımızı açıklamaz, aklamaz. sırf bireysel artıları var diye gözünü kırpmadan oynatılan bir babel, sırf topu güç bela 3. bölgeye ittiriyor diye ıslık pahasına oynatılan belhanda, yine nadiren attığı, sanırım fiziksel yetersizliğini nötrlediği düşünülen diyagonal paslar sayesinde linnes'i kesen mariano... topu ileri taşımak için taktiğimiz bunlar mıdır hocam? böyle kime, nasıl, neyle gol atacağız? anadolu'da da rakiplerin eksik kalmasını veya hepten çapsız oynamasını mı bekleyeceğiz? "pas futbolu" muslera degajından sonra oluşan bir doğaçlama mıdır?
kazandığımız senelerde dahi oyun içi kopuşlarımız çok fazlaydı. rakiplerin berbatlığından da bolca faydalandık. hakemler her zaman bizim lehimize bir verseler ikisini atlıyorlardı zaten şu ligde. ancak son zamanlarda her hamleleri bizi etkiler oldu. ince ince doğrama teşebbüsleri hep rendelenmemizle sonuçlandı. çok fazla konuşur olduk. neden hocam, hiç düşündün mü? rakibi hepten boğacak gücümüz neden yok?
ha zaten eleştirince yaptıklarını yok saymış, nankörlük etmiş, hafızalardan silmiş olmuyoruz. kötü futboldan daha gıcık şeyler de yaşadık, fena ayrılıklar gördük. ne var ki bu gol yollarını unutan, savunması da kompakt bir görüntü çizmekten uzak kalan, yine aynen 3. bölgedeki gibi bireysel yeteneklere dayanan bir defansla oynayan takımımızı açıklamaz, aklamaz. sırf bireysel artıları var diye gözünü kırpmadan oynatılan bir babel, sırf topu güç bela 3. bölgeye ittiriyor diye ıslık pahasına oynatılan belhanda, yine nadiren attığı, sanırım fiziksel yetersizliğini nötrlediği düşünülen diyagonal paslar sayesinde linnes'i kesen mariano... topu ileri taşımak için taktiğimiz bunlar mıdır hocam? böyle kime, nasıl, neyle gol atacağız? anadolu'da da rakiplerin eksik kalmasını veya hepten çapsız oynamasını mı bekleyeceğiz? "pas futbolu" muslera degajından sonra oluşan bir doğaçlama mıdır?
kazandığımız senelerde dahi oyun içi kopuşlarımız çok fazlaydı. rakiplerin berbatlığından da bolca faydalandık. hakemler her zaman bizim lehimize bir verseler ikisini atlıyorlardı zaten şu ligde. ancak son zamanlarda her hamleleri bizi etkiler oldu. ince ince doğrama teşebbüsleri hep rendelenmemizle sonuçlandı. çok fazla konuşur olduk. neden hocam, hiç düşündün mü? rakibi hepten boğacak gücümüz neden yok?
