2236
gitmesini mi daha çok istiyorum, kalmasını mı bir türlü karar veremediğim, canımız ciğerimiz.
tabi bu söylediğim yalnızca önümüzdeki sene şampiyonlar ligi maçlarında bize faydası olup olamayacağı ile ilgili. kendisi 2011-12 şampiyonluğunun baş mimarlarındandır, kendisine olan sevgim çok büyüktür. bu sene ayrılsa dahi kendisini unutmamam için normal sezonun ilk yarısındaki 3-1'lik fenerbahçe maçında attığı kafa(!) golü yeter de artar bile.
ancak konu başka. melo'nun futbolunu tartışmaya gerek yok. kalitesi hepimizin malumu. sorun kafa yapısında.
normal sezonun ilk yarısında inönü'de oynanan maçta yaptığı hareketler geliyor aklıma, hemen ardından da süper final'de arena'da kaybettiğimiz fenerbahçe maçında canını dişine takarak adeta çimleri yemesi. karar veremiyorum.
çok az futbolcuya nasip olan liderlik özelliği ve bunun bize getirdiği olağanüstü artılar geliyor aklıma, hemen ardından da süper final'e iki adım kala sorumsuzluk örneğinin ete kemiğe bürünmüş hali olarak çıkıyor karşıma, takım arkadaşını hastanelik ediyor. karar veremiyorum.
2-0'dan 4-2'ye çevirdiğimiz samsunspor maçı geliyor aklıma, yenilen iki golden önceki laubali hareketleri, ardından da maçın ikinci yarısında nasıl itici bir güç olduğu. karar veremiyorum.
geçtiğimiz sezon en çok sinirlendiğim, bağırdığım ama aynı zamanda en çok sevindiren, sevdiğim futbolcu olmuştur.
gitse de yaşattığı her şey için teşekkür ederim, kalsa da.
tabi bu söylediğim yalnızca önümüzdeki sene şampiyonlar ligi maçlarında bize faydası olup olamayacağı ile ilgili. kendisi 2011-12 şampiyonluğunun baş mimarlarındandır, kendisine olan sevgim çok büyüktür. bu sene ayrılsa dahi kendisini unutmamam için normal sezonun ilk yarısındaki 3-1'lik fenerbahçe maçında attığı kafa(!) golü yeter de artar bile.
ancak konu başka. melo'nun futbolunu tartışmaya gerek yok. kalitesi hepimizin malumu. sorun kafa yapısında.
normal sezonun ilk yarısında inönü'de oynanan maçta yaptığı hareketler geliyor aklıma, hemen ardından da süper final'de arena'da kaybettiğimiz fenerbahçe maçında canını dişine takarak adeta çimleri yemesi. karar veremiyorum.
çok az futbolcuya nasip olan liderlik özelliği ve bunun bize getirdiği olağanüstü artılar geliyor aklıma, hemen ardından da süper final'e iki adım kala sorumsuzluk örneğinin ete kemiğe bürünmüş hali olarak çıkıyor karşıma, takım arkadaşını hastanelik ediyor. karar veremiyorum.
2-0'dan 4-2'ye çevirdiğimiz samsunspor maçı geliyor aklıma, yenilen iki golden önceki laubali hareketleri, ardından da maçın ikinci yarısında nasıl itici bir güç olduğu. karar veremiyorum.
geçtiğimiz sezon en çok sinirlendiğim, bağırdığım ama aynı zamanda en çok sevindiren, sevdiğim futbolcu olmuştur.
gitse de yaşattığı her şey için teşekkür ederim, kalsa da.
