140
küçüklük kahramanımdı mahallede maç yaparken hepimiz bi futbolcu olurduk bi abimiz " olm senin adın şevçenkoya benziyo sen artık şevçenko ol" diyince ben de artık shevchenko olmuştum. bursa'da bilen bilir santral garaj vardır eskiden orada kolpa formalar satılırdı. babamı zorla oraya götürüp 7 numaralı bi shevchenko forması aldırmıştım yalvar yakar. şortuyla çorabıyla birlikte. nasıl da yakardı derimi meret. bizim de futbol oynama saatlerimiz yazın hep öğlen güneşinin altında olunca forma deli gibi pişirirdi tabi. annem hep kızardı "deli misin oğlum bu sıcakta naylon şeyle pişeceksin" diye izin vermezdi giymeme ama ben hep yalvar yakar formamı şortumu giyer kırmızı çoraplarımı dizime kadar çeker lescon ayakkabılarımı bağlayıp koşa koşa toprak sahaya giderdim akşam ezanına kadar da terleye terleye topun peşinden koşardım.
