301
13 yaşındayım. evde bir bayram havası var heryerde galatasarayımızın bayrakları asılı. heyecandan okuldan eve nasıl geldiğimi hatırlamıyorum. fenerli annem evin heryerini sarı kırmızı donatmış. akşam oldu. saatler geçmek bilmedi resmen. maç başladı, maçla beraber annem eline aldı kur'an-ı kerim'i maç bitene kadar okudu. annem babam ben hepimiz daha maç oynanırken ağlıyorduk. derken kaptanın omzu çıktı eyvah dedim sanki benim omzum çıkmıştı yerinden. taffarel henry'nin kafa topunu çıkardığında geliyo dedim baba kupa geliyo. beşiktaşlı babam galatasaray forması giymiş benimle birlikte oturamıyordu yerine. ve o an.
penaltılar atılıyor ben bakamıyorum. babam gooool dedikçe ben daha çok ağlıyorum. ve popescu. haydi popescu haydi oğlum derken spiker ben lütfen allahım diyorum ve goooooool kupa türkiyede diye haykırdığında spiker ben de şükürler olsun diyerek kur'an okuyan anneme sarılıyorum. sonra hepbirlikte tura çıkıyoruz. annem ve babam şükür namazı kılarken ben teşekkürler allahım diyorum teşekkürler. türk bayrağını orada dalgalandırdığımız için sana şüürler olsun diyorum.
ve şu an bunları anlatırken bile ağlıyorum. iyi ki varsın galatasaray. şu koduğumun hayatında yüzümü güldüren tek şey sensin.
penaltılar atılıyor ben bakamıyorum. babam gooool dedikçe ben daha çok ağlıyorum. ve popescu. haydi popescu haydi oğlum derken spiker ben lütfen allahım diyorum ve goooooool kupa türkiyede diye haykırdığında spiker ben de şükürler olsun diyerek kur'an okuyan anneme sarılıyorum. sonra hepbirlikte tura çıkıyoruz. annem ve babam şükür namazı kılarken ben teşekkürler allahım diyorum teşekkürler. türk bayrağını orada dalgalandırdığımız için sana şüürler olsun diyorum.
ve şu an bunları anlatırken bile ağlıyorum. iyi ki varsın galatasaray. şu koduğumun hayatında yüzümü güldüren tek şey sensin.
