• 551
    benim için o güne dönersek;

    sakin kalmak için maç öncesi o gün, hiçbir gazete okumadım, internete girmedim, çalıştığım yer saraçoğlu stadına çok yakın olduğu için akşam çıkışta dört bir yanım fenerbahçe formalı taraftarla dolu idi. başım dik yürürken, yol boyunca duraklarda ve yollarda gördüğüm galatasaray formalı taraftarları saydım.* eve varmadan en son gördüğüm formalı insan galatasaraylı olunca, bir nevi totem gibi " tamam bu akşam şampiyonuz " dedim içimden. eve varıp sakin sakin yemeğimi yedim, ve deplasman oturuş totemimi yapıp, maçın başlamasını beklemeye koyuldum. sakin sakin ama bazı anlarda hızlanan kalp atışının ritüelini bozmadan, 90 dakika totem duruşumu bozmadan maçı tamamladım. bitiş düdüğü çalınıp, şampiyonlukta gelince kendimi bağırış çağırış havalarda buldum, tabii ayağım uyuşmuş olduğundan nereye, nasıl bastığımı bile bilmiyorum.

    tanım: şampiyonluğu en leziz haliyle tattığımız maç olmuştur.
App Store'dan indirin Google Play'den alın