5254
bu sezon (2011-2012 sezonu) tam 23 maçını tribünden takip ettim ben bu takımın. çoğunluğunda da takımımla gurur duydum.
bu takım fatih terim'le beraber önceki senelerde kaybettiği en önemli hüviyetini geri kazandı: takım olmak.
dile kolay, önceki sezonlardan kalma yıkıntılar. geçen sezon tamamen dibe vurmuş bir takım. ötesinde büyük bir enkaz...
evet galatasaray futbol takımı artık takım oldu. ligin açık ara en iyi futbolunu oynuyor. ligi en yakın rakibinin önünde 9 puan farkla lider tamamladı. playoff denilen saçmalık olmasaydı bu takım şampiyonluğu fenerbahçe'nin stadında hem de haftalar önce kutlayacaktı. her şeyden öte, fatih terim'iyle, yönetimiyle, taraftarıyla geleceği parlak galatasaray'ın.
şimdi 22 nisan 2012 galatasaray fenerbahçe maçı kaybedilmiş olabilir. nasıl kaybedildiği de ortada. şansızlık, beceriksizlik vs. artık ne demek gerekiyorsa. ama bu takım sahaya çıkıp futbol oynadı. rakibini oyun olarak ezdi. buna rağmen kaybetti. futbol bu, bazen olmayınca olmuyor.
ama sen önceki sezonları unutup, önceki sezonu da geçtim geçen sezonu unutup, geçen sezonu da geçtim, bu sezonu unutup, bir mağlubiyetten sonra; yok şu topa şöyle vursaydı, yok şu topu şöyle tutsaydı, yok şu dakikada şu oyuna girseydi, yok sezon başı şunun yerine şu transfer edilseydi'ye girip daha playoff'un başında karamsarlığa kapılıyorsan, kusura bakma bu işi bırakacaksın. zira bizim için zaten mevzubahis galatasaray'ın bu sene şampiyon olması değil, galatasaray'ın kendi ruhuna kavuşmasıydı. iç sahada kaybedilen bir derbiden sonra bile görüldüğü üzere galatasaray fatih terim'le bu ruha kavuştu. o gider şu gelir, gerekli transferler zamanı gelince yapılır. o bugünün konusu değil.
sadece başarı odaklı, derbi yenilgisi sonrası ertesi gün işyerinde, okulda vs. kendisiyle geçilecek taşağın endişesiyle sinirini takıma kanalize taraftarlara da tek sözüm; formayı çıkarın çıplak yazın.
selametle.
bu takım fatih terim'le beraber önceki senelerde kaybettiği en önemli hüviyetini geri kazandı: takım olmak.
dile kolay, önceki sezonlardan kalma yıkıntılar. geçen sezon tamamen dibe vurmuş bir takım. ötesinde büyük bir enkaz...
evet galatasaray futbol takımı artık takım oldu. ligin açık ara en iyi futbolunu oynuyor. ligi en yakın rakibinin önünde 9 puan farkla lider tamamladı. playoff denilen saçmalık olmasaydı bu takım şampiyonluğu fenerbahçe'nin stadında hem de haftalar önce kutlayacaktı. her şeyden öte, fatih terim'iyle, yönetimiyle, taraftarıyla geleceği parlak galatasaray'ın.
şimdi 22 nisan 2012 galatasaray fenerbahçe maçı kaybedilmiş olabilir. nasıl kaybedildiği de ortada. şansızlık, beceriksizlik vs. artık ne demek gerekiyorsa. ama bu takım sahaya çıkıp futbol oynadı. rakibini oyun olarak ezdi. buna rağmen kaybetti. futbol bu, bazen olmayınca olmuyor.
ama sen önceki sezonları unutup, önceki sezonu da geçtim geçen sezonu unutup, geçen sezonu da geçtim, bu sezonu unutup, bir mağlubiyetten sonra; yok şu topa şöyle vursaydı, yok şu topu şöyle tutsaydı, yok şu dakikada şu oyuna girseydi, yok sezon başı şunun yerine şu transfer edilseydi'ye girip daha playoff'un başında karamsarlığa kapılıyorsan, kusura bakma bu işi bırakacaksın. zira bizim için zaten mevzubahis galatasaray'ın bu sene şampiyon olması değil, galatasaray'ın kendi ruhuna kavuşmasıydı. iç sahada kaybedilen bir derbiden sonra bile görüldüğü üzere galatasaray fatih terim'le bu ruha kavuştu. o gider şu gelir, gerekli transferler zamanı gelince yapılır. o bugünün konusu değil.
sadece başarı odaklı, derbi yenilgisi sonrası ertesi gün işyerinde, okulda vs. kendisiyle geçilecek taşağın endişesiyle sinirini takıma kanalize taraftarlara da tek sözüm; formayı çıkarın çıplak yazın.
selametle.
