6864
10.07.2009, kaptanımız olmuştun.
10.08.2011, veda ettin bize kaptan.
atletico madrid oyuncusuydun artık. ve söylediğine göre bir galatasaray taraftarı.
niye gittin diye sormak gerekir miydi sana?
suçlamalı mıydık seni?
küfürler, hakaretler. istemediğin kadar vardı.
sahip çıktı mı bu taraftar sana? bir kısmı evet, büyük bir kısmı hayır!
iyi dayandın kaptan.
bu kendini bilmez taraftarlara iyi dayandın.
aslında söylemek istediklerim bunlar değil.
biz seni kaptan oluşunla hatırlarız elbet ama daha çok 66 numaranla hatırlamak istiyorum ben.
önce top toplayıcı olarak basmıştın o sahanın çimlerine. sonra bir de baktık ki, o toplara vurup fileleri havalandırandın. 66 numaraydın.
sevmişti bu taraftar seni. o zamanlar.
mutluluklar yaşadık hep beraber. üzüldüğümüz şeyler olmadı mı? oldu tabi. ama, önümüze baktık, başarılar yakaladık.
sonra ne mi oldu?
sanki sakatlık yaşayan ilk futbolcuydun da sen, bu kadar üstüne geldieler senin.
sanki birine aşık olan ilk insan sendin şu dünyada. rahat bırakmadı medya seni. karaladı, durdu.
evet, hoş değildi bazı tavırların, davranışların. yine de sen sahada parçalımızı gerektiği gibi taşıdığında o bana yeterdi.
ama çoğumuza yetmedi yaptığın hiçbir şey.
ve sonra burası da sana yetmez oldu. gittin.
gidişin zamansızdı. hiç yakışmadı sana. tam takım sağlam, biz bu sene şampiyonuz derken, gittin. bu seneki şampiyonluk hayalimizin içinde sen de vardın. içine ettin.
ama senin de dediğin gibi yeri dolmayacak bir futbolcu değildin. sahadaki yerinden söz ediyorum. ya kalplerimizdeki yerin?
yine de şunu eklemeden geçemeyeceğim; aslolan galatasaraydır. bü yüzden bunları unutma, önümüze bakma, başarılar yakalama zamanıdır. arda da kaçırdıklarını görüp ağlasın.
10.08.2011, veda ettin bize kaptan.
atletico madrid oyuncusuydun artık. ve söylediğine göre bir galatasaray taraftarı.
niye gittin diye sormak gerekir miydi sana?
suçlamalı mıydık seni?
küfürler, hakaretler. istemediğin kadar vardı.
sahip çıktı mı bu taraftar sana? bir kısmı evet, büyük bir kısmı hayır!
iyi dayandın kaptan.
bu kendini bilmez taraftarlara iyi dayandın.
aslında söylemek istediklerim bunlar değil.
biz seni kaptan oluşunla hatırlarız elbet ama daha çok 66 numaranla hatırlamak istiyorum ben.
önce top toplayıcı olarak basmıştın o sahanın çimlerine. sonra bir de baktık ki, o toplara vurup fileleri havalandırandın. 66 numaraydın.
sevmişti bu taraftar seni. o zamanlar.
mutluluklar yaşadık hep beraber. üzüldüğümüz şeyler olmadı mı? oldu tabi. ama, önümüze baktık, başarılar yakaladık.
sonra ne mi oldu?
sanki sakatlık yaşayan ilk futbolcuydun da sen, bu kadar üstüne geldieler senin.
sanki birine aşık olan ilk insan sendin şu dünyada. rahat bırakmadı medya seni. karaladı, durdu.
evet, hoş değildi bazı tavırların, davranışların. yine de sen sahada parçalımızı gerektiği gibi taşıdığında o bana yeterdi.
ama çoğumuza yetmedi yaptığın hiçbir şey.
ve sonra burası da sana yetmez oldu. gittin.
gidişin zamansızdı. hiç yakışmadı sana. tam takım sağlam, biz bu sene şampiyonuz derken, gittin. bu seneki şampiyonluk hayalimizin içinde sen de vardın. içine ettin.
ama senin de dediğin gibi yeri dolmayacak bir futbolcu değildin. sahadaki yerinden söz ediyorum. ya kalplerimizdeki yerin?
yine de şunu eklemeden geçemeyeceğim; aslolan galatasaraydır. bü yüzden bunları unutma, önümüze bakma, başarılar yakalama zamanıdır. arda da kaçırdıklarını görüp ağlasın.
