182
en başta hiçbir şekilde spor niteliği taşımamaktadır. asıl amacı unutup bir şekilde bu işten, bu popüler sporun üzerinden rant sağlamaya çalışan insanların eline düşmüştür.
bir çok kafadan ses çıktı bu zamana kadar basit bir şike olayı için. bu seslerden biri "gerekirse avrupa'ya gitmeyelim" bile oldu. yarışmacı bir spor olan futbola şike karıştı ve futbolu yönetenler ticari değerler dedi. peki ya spor?
paranın esiri olan beyinlerin eline düştüğü için bu süreçlere girdi bu güzelim spor. en başından beri söylenen söze geri döndü ülke "biz futbol yöneticisi yetiştirmiyoruz." bunun meyveleri de bugün toplanıyor. ne oynanan futbolun inandırıcılığı, zevki ; ne de takımların yaptığı işler heyecanlandırıyor taraftarları. özetle bu paradan başka birşey düşünmeyen yöneticiler sporun temeli olan heyecanı öldürdü.
yayın gelirimiz gitmesin diye çırpınan anadolu kluplerinin umrunda değil tabi ki avrupa kupalarında oynamak. zaten hedef o değil ki. hedef; bir iki futbolcu ele geçirip onları büyük takımlara değerinin 3-4 misline satmak ya kazıklamak da denebilir. zannediyor musunuz bu takımların yayın gelirlerini düşündüğünü. tabi ki hayır. başından beri bu pazarın yok olmasından doğan endişeydi bu. büyükler giderse 1 liralık adam asla 5 liralık olmayacaktı.
bu kafalarla oturuldu futbol tartışıldı. bir kişi de demedi ki "bu bir spor". nasıl ki doping yapan atlet 1 yıl men ediliyorsa spordan, nasıl ki milli haltercimiz uzaklaştırılabiliyorsa bir süre; öyle uzaklaştırılmalıydı spordan şikeyi yapanlar bir an önce.
olmadı. hep birlikte futbolun spor ruhunu öldürdük. ne yarışmanın heyecanı var ne de başka bir şeyin. herkes fenerbahçe galatasaray maçı gelse de tribünlerdeki kargaşayı görsek diye bekler oldu maçı. halbuki ben isterdim ki acaba bu sefer kadıköy'de kazanabilecek miyiz düşüncesiyle izlemek. olmayacak. bugünden sonra ne kadıköyde'ki galibiyet, ne de mağlubiyetin 2-3 sene öncesine kadar önemi var benim için.
telekkürler paranın esirleri ve bu zamana kadar büyüklerin sırtından geçinen vizyon fakiri futbol yöneticileri. bir sporu öldürdünüz.
bir çok kafadan ses çıktı bu zamana kadar basit bir şike olayı için. bu seslerden biri "gerekirse avrupa'ya gitmeyelim" bile oldu. yarışmacı bir spor olan futbola şike karıştı ve futbolu yönetenler ticari değerler dedi. peki ya spor?
paranın esiri olan beyinlerin eline düştüğü için bu süreçlere girdi bu güzelim spor. en başından beri söylenen söze geri döndü ülke "biz futbol yöneticisi yetiştirmiyoruz." bunun meyveleri de bugün toplanıyor. ne oynanan futbolun inandırıcılığı, zevki ; ne de takımların yaptığı işler heyecanlandırıyor taraftarları. özetle bu paradan başka birşey düşünmeyen yöneticiler sporun temeli olan heyecanı öldürdü.
yayın gelirimiz gitmesin diye çırpınan anadolu kluplerinin umrunda değil tabi ki avrupa kupalarında oynamak. zaten hedef o değil ki. hedef; bir iki futbolcu ele geçirip onları büyük takımlara değerinin 3-4 misline satmak ya kazıklamak da denebilir. zannediyor musunuz bu takımların yayın gelirlerini düşündüğünü. tabi ki hayır. başından beri bu pazarın yok olmasından doğan endişeydi bu. büyükler giderse 1 liralık adam asla 5 liralık olmayacaktı.
bu kafalarla oturuldu futbol tartışıldı. bir kişi de demedi ki "bu bir spor". nasıl ki doping yapan atlet 1 yıl men ediliyorsa spordan, nasıl ki milli haltercimiz uzaklaştırılabiliyorsa bir süre; öyle uzaklaştırılmalıydı spordan şikeyi yapanlar bir an önce.
olmadı. hep birlikte futbolun spor ruhunu öldürdük. ne yarışmanın heyecanı var ne de başka bir şeyin. herkes fenerbahçe galatasaray maçı gelse de tribünlerdeki kargaşayı görsek diye bekler oldu maçı. halbuki ben isterdim ki acaba bu sefer kadıköy'de kazanabilecek miyiz düşüncesiyle izlemek. olmayacak. bugünden sonra ne kadıköyde'ki galibiyet, ne de mağlubiyetin 2-3 sene öncesine kadar önemi var benim için.
telekkürler paranın esirleri ve bu zamana kadar büyüklerin sırtından geçinen vizyon fakiri futbol yöneticileri. bir sporu öldürdünüz.
