69
ofsayt entry'lerim arasına bir tane daha entry kattı bu maç ve bundan oldukça memnunum. aslında öngördüğüm gibi gelişmedi maç; bol sayılı ve ilk yarısı başa baş gidecek bir maç bekliyordum ben. ikinci periyottaki sert düşüş olmasa sonuna kadar ortak gidecektik belli ki maç içinde. "sikmeseler bari" bakınızını da karşımızda siena maçında olduğu gibi fark atabilecek bir rakip olduğu için verdim. yoksa aslanların mücadelesinden zerre kadar kuşkum yoktu. yakından takip edenler bilir, basketbolda futbol kadar sürprize yer yoktur. bugün futbol takımımız dünyanın en iyi takımıyla maça çıksa kazanma ümidiyle sonuna kadar desteklerim. basketbolda da desteklerim ama aklımın bir köşesinde "sikmeseler bari" bakınızı durur :) bunun sebebi basketbolda, futboldaki gibi kenar yönetimin pasif kalması durumu olmamasıdır. misal bir seri oldu maç içinde, şak mola alınır, sorun yaratan bölgeye müdahale edilir. futbolda hem oyuncu değiştirme seçeneğiniz kısıtlıdır, hem de mola alıp oyunculara taktik hatırlatma şansınız yoktur. "aslanım, koçum yürü be!" bir yere kadardır yani basketbolda, taktikler ve oyuncu kalitesi konuşur özellikle maçın sonunda.
bilmem dikkat ettiniz mi fenerbahçe ile oynadığımız basketbol finallerini hep son saniyelerde kaybettik. işte söylemek istediğim şey de bu: ne kadar yürekli oynarsanız oynayın, "winner" oyunculara sahip olmadığınız sürece son anlarda kaybettiğiniz maçların sayısını hatırlayamazsınız. ben birkaç sene içinde basketbolda bunu kıracağımızı öngörüyorum şimdiden. bu spor futbola göre daha fazla emek istiyor yönetim açısından. bakın o kadar çalışılmasına rağmen avrupa kupasında yer aldığımız grupta iki tane takımı yenmemizin imkansıza yakın olduğunu biliyoruz. taraftar açısından problemlerimizi aşmış gibi görünüyoruz ama en ufak sabırsızlık, yıllardır yeniden inşa edilmeye çalışılan "galatasaray bir basketbol ekolüdür" fikrini zihinlere yerleştirme çabasını yerle bir edebilir. yüreği büyük oyuncu kadrosunu, bahsettiğim "winner" adamlarla takviye ederek hedefe yürüyecek gerçek bir yenilmez armada kurmamız yakındır.
bilmem dikkat ettiniz mi fenerbahçe ile oynadığımız basketbol finallerini hep son saniyelerde kaybettik. işte söylemek istediğim şey de bu: ne kadar yürekli oynarsanız oynayın, "winner" oyunculara sahip olmadığınız sürece son anlarda kaybettiğiniz maçların sayısını hatırlayamazsınız. ben birkaç sene içinde basketbolda bunu kıracağımızı öngörüyorum şimdiden. bu spor futbola göre daha fazla emek istiyor yönetim açısından. bakın o kadar çalışılmasına rağmen avrupa kupasında yer aldığımız grupta iki tane takımı yenmemizin imkansıza yakın olduğunu biliyoruz. taraftar açısından problemlerimizi aşmış gibi görünüyoruz ama en ufak sabırsızlık, yıllardır yeniden inşa edilmeye çalışılan "galatasaray bir basketbol ekolüdür" fikrini zihinlere yerleştirme çabasını yerle bir edebilir. yüreği büyük oyuncu kadrosunu, bahsettiğim "winner" adamlarla takviye ederek hedefe yürüyecek gerçek bir yenilmez armada kurmamız yakındır.
